4 Царств 13 глава

Четвертая книга Царств
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Чарняўскага 2017

Иоахаз, сын Ииуя, стал царём над Израилем в Самарии в двадцать третий год царствования Иоаса, сына Охозия, царя Иудейского. И правил Иоахаз семнадцать лет.

На дваццаць трэці год Ёаса, сына Ахазіі, цара Юдэі, Ёахаз, сын Егу, стаўся царом Ізраэля ў Самарыі на сямнаццаць гадоў.

Иоахаз делал то, что Господь считал злом. Он совершал такие же грехи, как и Иеровоам, сын Навата, который ввёл Израиль в грех. Иоахаз не перестал совершать их.

І дапускаўся ён злога перад Госпадам, і хадзіў у грахах Ерабаама, сына Набата, які ўводзіў у грэх Ізраэль; не адварочваўся ад граху.

Тогда разгневался Господь на Израиль и долгое время держал его под властью Азаила, царя Сирийского, и Венадада, сына Азаила.

І ўзгарэўся гнеў Госпада супраць Ізраэля, і аддаў іх Госпад Газаэлю, цару Сірыі, і ў рукі Бэнадада, сына Газаэля, на ўвесь той час.

Иоахаз помолился Господу о помощи. И Господь услышал его. Господь видел, как царь Сирийский мучил Израиль.

А маліўся тады Ёахаз перад абліччам Госпада, і выслухаў яго Госпад: бачыў бо Ён гора Ізраэля, як прыціснуў іх цар Сірыі.

И Господь послал избавителя, чтобы спасти Израиль, и израильтяне вышли из-под власти Сирии. И жили израильтяне в своих домах, как было прежде.

І даў Госпад Ізраэлю збаўцу, і быў ён вызвалены з рукі Сірыі; і пражывалі сыны Ізраэля ў сваіх палатах, як і ўчора і заўчора.

Но израильтяне не перестали совершать грехи дома Иеровоама, который ввёл Израиль в грех. Они продолжали совершать грехи Иеровоама и оставили стоять столб Ашеры в Самарии.

Аднак не адвярнуліся яны ад грахоў дому Ерабаама, які ўцягнуў у грэх Ізраэль; і хадзілі яны ў іх. І нават слуп стаяў у Самарыі.

Царь Сирийский разбил войско Иоахаза. Он уничтожил почти всё войско, оставив только пятьдесят всадников, десять колесниц и десять тысяч пеших. Воины Иоахаза были как пыль, уносимая ветром во время молотьбы.

І не пакінуў Госпад Ёахазу з народа нікога, акрамя пяцідзесяці коннікаў, і дзесяці калясніц, і дзесяці тысяч пяхоты; бо забіў іх цар Сірыі, і зрабіў іх як пыл на дарозе.

Все великие дела, которые сделал Иоахаз, описаны в летописи царей Израильских.

А іншыя дзеянні Ёахаза і ўсё, што ён зрабіў, ды і мужнасць яго — ці гэта не запісана ў Кнізе аналаў цароў Ізраэля?

Иоахаз умер и был похоронен в Самарии. Новым царём вместо него стал его сын Иоас.

І заснуў Ёахаз пры бацьках сваіх, і пахавалі яго ў Самарыі. І па ім стаў царом сын яго, Ёас.

В тридцать седьмой год царствования Иоаса, царя Иудейского, царём над Израилем в Самарии стал Иоас, сын Иоахаза. Он царствовал шестнадцать лет.

На трыццаць сёмы год Ёаса, цара Юдэі, Ёас, сын Ёахаза, стаў царом Ізраэля ў Самарыі на шаснаццаць гадоў.

Иоас, царь Израильский, делал то, что Господь считал злом. Он не переставал совершать грехи Иеровоама, сына Навата, который ввёл Израиль в грех. Он продолжал грешить.

І дапускаўся ён таго, што ліхім было ў вачах Госпада; не адступіў ад усіх грахоў Ерабаама, сына Набата, які ўводзіў у грэх Ізраэль; хадзіў у іх.

Все великие дела, которые совершил Иоас, и его война с Амасией, царём Иудейским, описаны в летописи царей Израильских.

А іншыя дзеянні Ёаса і ўсё, што ён зрабіў, ды і яго мужнасць, калі ён ваяваў супраць Амазіі, цара Юдэі, — ці гэта не запісана ў Кнізе аналаў цароў Ізраэля?

Иоас умер, и новым царём вместо него стал Иеровоам. Иоас был похоронен в Самарии с царями Израильскими.

І заснуў Ёас пры бацьках сваіх, а Ерабаам сеў на яго пасад. А быў пахаваны Ёас у Самарыі з царамі Ізраэля.

Елисей заболел и позднее умер от этой болезни. Иоас, царь Израильский, пошёл навестить его. Иоас плакал над Елисеем и говорил: "Отец мой! Отец мой! Колесницы Израиля и его конницы!"

А Элісей захварэў немаччу, ад якой і памёр. І прыйшоў да яго Ёас, цар Ізраэля, і плакаў перад ім, і казаў: «Айцец мой, айцец мой! Калясніца Ізраэля і коннік яго!»

Елисей сказал Иоасу: "Возьми лук и стрелы". Иоас взял лук и стрелы.

І сказаў яму Элісей: «Вазьмі лук і стрэлы!» І, калі ён прынёс яму лук і стрэлы,

Тогда Елисей сказал царю Израильскому: "Положи твою руку на лук". Иоас положил. Тогда Елисей положил свои руки на руки царя.

сказаў ён цару Ізраэля: «Пакладзі руку сваю на лук!» І, калі той паклаў руку сваю, Элісей паклаў рукі свае на рукі цара

Елисей сказал: "Открой окно на восток". Иоас открыл. Тогда Елисей сказал: "Выстрели". Иоас выстрелил, и Елисей сказал: "Это стрела победы Господа! Стрела победы над Сирией! Ты поразишь и полностью уничтожишь сирийцев в Афеке".

і сказаў: «Адчыні акно на ўсход». І, калі ён адкрыў, сказаў Элісей: «Страляй!» І ён стрэльнуў. І Элісей сказаў: «Страла збаўлення Госпада і страла збаўлення супраць Сірыі. І ты паб’еш Сірыю ў Афэку і знішчыш яе».

Елисей сказал: "Возьми стрелы". Иоас взял их. Тогда Елисей сказал: "Бей по земле". Иоас ударил по земле три раза и остановился.

І далей сказаў: «Вазьмі стрэлы!» І, калі ён узяў іх, сказаў зноў яму: «Удар стралою па зямлі!» І, калі ён ударыў тры разы і перастаў,

И рассердился на него человек Божий, и сказал: "Ты должен был ударить пять или шесть раз! Тогда бы ты поражал сирийцев, пока полностью их не уничтожил. Но теперь ты поразишь их только три раза!"

чалавек Божы загневаўся на яго і сказаў: «Калі б ты ўдарыў пяць або шэсць разоў, тады ты перамог бы Сірыю дашчэнту; цяпер жа пераможаш яе толькі тры разы!»

Елисей умер, и люди похоронили его. Однажды весной отряд моавитян пришёл в Израиль воевать.

Такім чынам, памёр Элісей, і пахавалі яго. А дружыны Мааба прыйшлі ў зямлю ў той самы год.

Несколько израильтян хоронили одного человека. Увидев вдруг это полчище, они бросили тело этого человека в могилу Елисея. Как только тело коснулось костей Елисея, человек ожил и встал на ноги.

А здарылася, што, калі хавалі аднаго чалавека, убачылі [маабскае] войска, і кінулі мёртвае цела ў магілу Элісея, і ўцяклі. Калі мёртвае цела дакранулася да касцей Элісея, чалавек ажыў і стаў на ногі свае.

Во все дни царствования Иоахаза Азаил, царь Сирийский, приносил беды Израилю.

А Газаэль, цар Сірыі, вынішчаў Ізраэль ва ўсе дні Ёахаза.

Но Господь был добр к израильтянам. Господь смилостивился и обратился к израильтянам ради Своего договора с Авраамом, Исааком и Иаковом. Господь не хотел уничтожить их, или прогнать их от Себя.

І злітаваўся Госпад над імі, і звярнуўся да іх дзеля запавету Свайго, які заключыў з Абрагамам, Ізаакам і Якубам, і не хацеў ані загубіць іх, ані адкінуць далёка, аж па сённяшні час.

Азаил, царь Сирийский, умер, и вместо него воцарился сын его Венадад.

І памёр Газаэль, цар Сірыі, і замест яго стаў цараваць сын яго, Бэнадад.

Во время войны Азаил забрал несколько городов у Иоахаза, отца Иоаса. Но Иоас забрал назад эти города у Венадада, сына Иоахаза. Три раза побеждал его Иоас и возвращал города Израиля.

Тады Ёас, сын Ёахаза, забраў з рук Бэнадада, сына Газаэля, гарады, якія той забраў з рук бацькі яго, Ёахаза, па праву вайны; тройчы пабіў яго Ёас і вярнуў гарады Ізраэлю.

« 12 глава 14 глава »