От Луки 1 глава

От Луки, святое благовествование
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Многие уже пытались описать события, происшедшие среди нас,
 
Паколькі многія ўжо спрабавалі скласці аповед пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

рассказанные нам очевидцами, от начала видевшими происходившее и служившими Богу, провозглашая слово Его.
 
як пераказалі нам тыя, што ад пачатку самі бачылі і былі паслугачамі Слова,

Тщательно изучив всё от начала и до конца, я решил записать для тебя, достопочтенный Феофил, последовательное изложение всех событий,
 
таксама і я, старанна разгледзеўшы ўсё ад пачатку, рашыўся па парадку апісаць табе, годны Тэафіле,

чтобы ты был уверен в достоверности того, чему учили тебя.
 
каб ты ўсведаміў непарушнасць слоў, у якіх ты быў навучаны.

Во времена, когда Ирод был правителем Иудеи, жил священник по имени Захария, который принадлежал к роду священника Авии. Его жена была из рода Аарона. Её звали Елисавета.
 
У дні Ірада, цара Юдэі, жыў адзін святар на імя Захарыя, з Абіявай чаргі. Ён меў жонку, з дачок Ааронавых, імя яе Лізавета.

Оба они были праведны перед Богом, и беспрекословно повиновались всем заповедям и уставам Господним.
 
Яны абое былі справядлівымі перад Богам, беззаганна спаўняючы ўсе пастановы і прыказанні Госпадавы.

Но у них не было детей, потому что Елисавета была бесплодна, и они оба были уже в преклонных годах.
 
Ды не мелі дзіця, бо Лізавета была няплоднай, а абое былі ўжо на схіле дзён сваіх.

Однажды, когда пришло время его роду служить в храме и Захария должен был служить, как священник, перед Богом,
 
І сталася, калі ён адбываў службу святарскую перад Богам у сваёй чарзе,

по обычаю священнослужителей ему выпало войти в храм Господний и кадить.
 
па жэрабі, як была традыцыя ў святароў, выпала яму ўвайсці ў святыню Госпадаву для каджэння,

В то время, как он кадил, множество народа стояло снаружи и молилось.
 
а ўсё мноства народа ў час каджэння малілася звонку.

Тогда явился Захарии ангел Господний. Он стоял справа от алтаря, на котором курился ладан.
 
І з’явіўся перад ім Анёл Госпадаў, стоячы па правым баку ахвярніка каджэння,

Увидев ангела, Захария растерялся и очень испугался.
 
дык Захарыя стрывожыўся, бачачы [гэта], ды [вялікі] страх ахапіў яго.

Ангел же сказал ему: "Не бойся, Захария! Твоя молитва услышана: твоя жена Елисавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанном.
 
Тады Анёл прамовіў да яго: «Не бойся, Захарыя, бо пачута маленне тваё, вось жа, жонка твая Лізавета народзіць табе сына, і назавеш яго Янам.

Он принесёт тебе радость и счастье. Многие будут рады его рождению,
 
Ды будзе табе радасць і пацеха, ды многія будуць радавацца з яго нараджэння.

ибо Иоанн будет велик перед Господом. Он не будет пить вина и крепких напитков и с рождения своего будет исполнен Святого Духа.
 
Ён будзе вялікім на віду Госпада, і не будзе піць віна і сіцэры, ды яшчэ ад улоння маці сваёй будзе напоўнены Духам Святым,

Иоанн вернёт многих иудеев Господу Богу.
 
і многіх сыноў Ізраэля наверне да Госпада, Бога іх.

Исполненный такой же мощи и силы духа, как и Илия, он будет предвестником Господа, примиряя отцов с детьми, обращая на путь истинный тех, кто не повинуется велениям Божьим, чтобы подготовить народ к приходу Господа".
 
І пройдзе перад Ім у духу і магутнасці Іллі, каб звярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, а непаслухмяных — да мудрасці справядлівых, каб падгатаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

Тогда Захария сказал ангелу: "Как я узнаю, что это правда? Ведь я стар, и жена моя стара".
 
І сказаў Захарыя Анёлу: «З чаго я магу гэта ведаць? Бо я стары, і жонка мая на схіле дзён сваіх».

В ответ ангел сказал ему: "Я — Гавриил, предстоящий перед Богом. Я послан говорить с тобой и сообщить тебе эту добрую весть.
 
І, адказваючы, сказаў яму Анёл: «Я — Габрыэль, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясціць табе гэтую радасную вестку.

Но знай, ты будешь нем и не сможешь говорить до того самого дня, пока не свершится это, ибо ты не поверил моим словам, которые исполнятся в назначенное время".
 
І вось, ты будзеш нямым ды не будзеш магчы гаварыць аж да дня, у які гэта здзейсніцца, таму што ты не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».

Народ снаружи ждал появления Захария и удивлялся, почему он так долго не выходит из храма.
 
І народ чакаў Захарыю, і дзівіліся, што ён так доўга марудзіць у святыні.

А выйдя, он не смог говорить с ними, и они поняли, что в храме ему было видение. Захария объяснялся знаками и оставался нем.
 
Выйшаўшы, ён не мог да іх прамаўляць, дык пазналі, што ён бачыў з’яву ў святыні. А ён падаваў ім знакі і заставаўся нямым.

Дни его службы подошли к концу, и Захария вернулся домой.
 
І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.

Спустя некоторое время жена его, Елисавета, зачала и скрывалась ото всех пять месяцев, говоря:
 
А праз некалькі дзён жонка яго, Лізавета, пачала дзіця; і пяць месяцаў хавалася, кажучы:

"Наконец Господь смилостивился надо мной, сняв с меня позор перед людьми".
 
«Гэта ўчыніў мне Госпад у дні, у якія зірнуў на мяне, каб зняць ганьбу маю сярод людзей».

Когда Елисавета была на шестом месяце, Ангел Гавриил был послан Богом в город Назарет в Галилее
 
А ў шосты месяц быў пасланы Богам Анёл Габрыэль у горад у Галілеі, званы Назарэт,

к девственнице, обручённой с человеком по имени Иосиф. Иосиф был из рода Давида, имя же девственницы было Мария.
 
да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

Гавриил пришёл к ней и сказал: "Приветствую Тебя! Господь с Тобою! Будь благословенна".
 
Увайшоўшы да Яе, Анёл прывітаў: «Радуйся, ласкі поўная, дабраславёная Ты між жанчынамі, Госпад з Табою».

Но она была смущена этими словами и думала, что бы это приветствие могло значить.
 
А Яна стрывожылася словам яго і думала, што гэта за прывітанне такое?

И ангел сказал ей: "Не бойся, Мария, ибо Ты обрела милость Божью.
 
І гаворыць Ёй Анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

Слушай! Ты зачнёшь и родишь Сына, и назовёшь Его Иисусом.
 
І вось, пачнеш ва ўлонні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

Он будет велик, и Его будут называть Сыном Всевышнего. Господь Бог даст Ему престол Давида, Отца Его.
 
Ён будзе вялікім і Сынам Узвышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго;

Он вовеки будет править народом Иакова, и Его царству не будет конца".
 
і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».

Мария спросила у ангела: "Как же будет это, если я не замужем?"
 
Марыя ж сказала Анёлу: «Як гэта можа стацца, калі Я мужа не спазнала?»

Ангел ответил ей: "Святой Дух снизойдёт на Тебя, и власть Всевышнего осенит Тебя. Поэтому Дитя, которое родится, будет носить имя Сына Божьего.
 
І, адказваючы, Анёл сказаў Ёй: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Узвышняга агарне Цябе. Таму, што з Цябе народзіцца, Святое, назавецца Сынам Божым.

Твоя родственница Елисавета в старости своей тоже зачала сына. Все считали её бесплодной, но вот уже шесть месяцев, как она беременна.
 
І вось сваячка Твая, Лізавета, і яна пачала дзіця ў старасці сваёй, і ўжо шосты месяц у той, якую завуць няплоднай,

Для Бога нет ничего невозможного".
 
бо ў Бога не бывае немагчымым ніводнае слова».

Мария сказала: "Я слуга Господа. Пусть сбудется со Мною, что ты сказал." И ангел удалился.
 
Марыя ж сказала: «Вось жа, Я — служка Госпадава, хай Мне станецца паводле твайго слова». І Анёл адышоў ад Яе.

Тогда Мария собралась и с поспешностью пошла в город, находившийся в горах Иудеи.
 
У тыя дні Марыя, устаўшы, пайшла паспешліва ў горы, у горад Юды.

Войдя в дом Захарии, она приветствовала Елисавету.
 
І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.

Когда Елисавета услышала голос Марии, случилось так, что ребёнок в ней забился, и она исполнилась Святого Духа.
 
І, калі Лізавета пачула прывітанне Марыі, зварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і Дух Святы напоўніў Лізавету,

Елисавета воскликнула: "Благословенная из благословенных! Благословен ребёнок, которого Ты носишь!
 
і ўсклікнула яна моцным голасам, кажучы: «Дабраславёная Ты між жанчынамі, і дабраславёны Плод улоння Твайго.

Мать Господа моего пришла ко мне! За что мне выпало такое счастье?!
 
А скуль жа мне гэта, што Маці Госпада майго прыйшла да мяне?

Ибо, когда я услышала Твой голос, ребёнок забился во мне, ликуя.
 
Вось, як толькі загучаў голас прывітання Твайго ў вушах маіх, зварухнулася з радасцю дзіцятка ў маім улонні.

Благословенна поверившая, что свершится сказанное Ей Господом".
 
І шчасная Тая, што ўверыла, бо споўніцца сказанае Ёй ад Госпада».

Мария сказала:
 
І сказала Марыя: «Узвялічвае душа Мая Госпада,

"Хвалу воздаёт Господу душа Моя, и ликует дух Мой о Боге, Спасителе Моём,
 
і ўзрадаваўся дух Мой у Богу, Збаўцы Маім,

ибо обратил Он взгляд на ничтожную слугу Свою. Отныне благословенной будут называть Меня люди,
 
бо зірнуў Ён на пакорлівасць служкі Сваёй. Вось, адгэтуль шчаснай называць Мяне будуць усе роды,

ибо Всемогущий — да святится Имя Его — сотворил для Меня великое.
 
бо зрабіў Мне вялікае Магутны, і святое імя Яго,

Из поколения в поколение Он милует тех, кто почитает Его.
 
і міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне тым, што баяцца Яго.

Он показал силу руки Своей и рассеял гордых в помышлениях их сердец,
 
Выявіў магутнасць рукі Сваёй, разагнаў пыхлівых у намеры сэрца свайго,

низложил властителей и возвысил смиренных,
 
спіхнуў моцных з пасадаў і ўзвысіў пакорлівых;

алчущих исполнил благ, богатых отослал ни с чем.
 
галодных насыціў даброццем, а багацеяў адправіў ні з чым.

Бог помог Своему народу, что служит Ему, и послал ему милость Свою.
 
Прытуліў Ізраэля, слугу Свайго, памятаючы на міласэрнасць,

Он исполнил обещанное нашим предкам, Аврааму и детям его, во веки веков".
 
як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».

Пробыв с Елисаветой около трёх месяцев, Мария вернулась домой.
 
Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.

Елисавете пришло время родить, и она родила сына.
 
А Лізавеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.

Её соседи и родственники услышали, что Господь был милостив к ней, и радовались с нею.
 
Яе суседзі і сваякі, пачуўшы, што ўзвялічыў Госпад у ёй Сваю міласэрнасць, радаваліся разам з ёю.

На восьмой день пришли делать обрезание ребёнку и хотели назвать его Захарией, по имени отца. Но Елисавета сказала:
 
І сталася: у восьмы дзень сабраліся яны абрэзаць хлопчыка ды назваць яго імем бацькі яго, Захарыем.

"Нет, назовём его Иоанном".
 
І, адказваючы, маці яго сказала: «Ніякім чынам, але будзе названы Ян».

Собравшиеся сказали ей: "Никого из твоих родственников так не зовут".
 
І сказалі ёй: «У родзе тваім няма нікога, хто б называўся гэтым імем».

И стали знаками спрашивать отца, каким именем он хотел бы назвать ребёнка.
 
Дык пыталі на мігі ў бацькі яго, як ён хацеў бы назваць яго.

Захария попросил дощечку для письма и написал: "Имя ему — Иоанн". И все удивились.
 
А той запатрабаваў дошчачку і напісаў словамі: «Ян імя яго». Дык здзівіліся ўсе.

Дар речи тотчас же вернулся к Захария, и он начал говорить и восхвалять Бога.
 
А ў гэты момант раскрыліся вусны яго ды развязаўся язык яго і стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

Тут всех объял страх, и по всей горной стране Иудейской люди говорили обо всём, что произошло,
 
Дык ахапіў страх усіх іх суседзяў, і па ўсіх гарах Юдэі разнесліся словы пра ўсё гэта.

и каждый, кто слышал об этом, размышлял: "Кто же будет этот ребёнок? Ибо воистину сила Господня с ним".
 
А ўсе, што пра гэта пачулі, разважалі ў сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе гэта дзіця?» Бо рука Госпадава была з ім.

Отец Иоанна Захария исполнился Святого Духа и стал возвещать людям о том, что свершится:
 
І Захарыя, бацька яго, напоўнены Духам Святым, праракаваў кажучы:

"Благословен будь Господь, Бог Израиля, ибо Он пришёл помочь народу Своему и освободил его.
 
«Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, бо наведаў і адкупіў народ Свой,

Он дал нам могущественного Спасителя из рода слуги Своего Давида,
 
і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,

как и обещал Он много лет назад через святых пророков.
 
як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,

Бог обещал спасти нас от врагов и ненавистников.
 
збаўленне ад ворагаў нашых ды з рук тых, што ненавідзяць нас;

Бог обещал даровать милость Свою отцам нашим и всегда помнить о Своём священном договоре с ними.
 
каб учыніць міласэрнасць бацькам нашым і ўспомніць святы запавет Свой,

Этот договор был клятвой, которую Он дал Аврааму, праотцу нашему,
 
і прысягу, якую даў Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

что избавит нас от врагов, чтобы могли мы безбоязненно служить Ему
 
каб без страху, свабодныя ад рук ворагаў нашых, служылі Яму

свято и праведно всю нашу жизнь.
 
ў святасці і справядлівасці перад Ім ва ўсе дні жыцця нашага.

А ты, дитя моё, будешь называться пророком Всевышнего, ибо ты будешь идти впереди Господа, возвещая людям Его приход.
 
І ты, дзіця, названы будзеш прарокам Узвышняга, бо пойдзеш перад абліччам Госпада, рыхтаваць дарогі Яму,

Ты возвестишь людям о спасении, ибо отпустятся им грехи их.
 
каб даць народу Яго навуку збаўлення ў адпушчэнні грахоў іх

По великой милости Божьей воссияет нам новый день с небес,
 
праз міласэрнасць бязмежную Бога нашага, у якой Усход наведаў нас, сыходзячы з вышыняў,

и Бог поможет тем, кто живёт во тьме и в вечном страхе перед смертью, и укажет нам путь к вечному миру".
 
каб асвяціць тых, што сядзяць у поцемках і ў засені смерці, каб накіраваць ногі нашы на шлях супакою».

Ребёнок рос, креп духом и жил в пустыне до дня своего появления перед народом Израиля.
 
А дзіця расло і ўзмацоўвалася духам, і заставалася ў пустыні аж да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.