От Луки 1 глава

Евангелие от Луки святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Чарняўскага 2017

Так как уже многие взялись за составление повествования о совершившихся среди нас событиях,

Паколькі многія ўжо спрабавалі скласці аповед пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

как передали нам те, кому от начала довелось быть очевидцами и служителями слова,

як пераказалі нам тыя, што ад пачатку самі бачылі і былі паслугачамі Слова,

решил и я, тщательно исследовав все с самого начала, последовательно написать для тебя, превосходнейший Феофил,

таксама і я, старанна разгледзеўшы ўсё ад пачатку, рашыўся па парадку апісаць табе, годны Тэафіле,

чтобы ты познал достоверность того учения, в котором был наставлен.

каб ты ўсведаміў непарушнасць слоў, у якіх ты быў навучаны.

Был в дни Ирода, царя Иудейского, некий священник по имени Захария, из чреды Авиевой, и жена у него из дочерей Аароновых, имя ее Елисавета.

У дні Ірада, цара Юдэі, жыў адзін святар на імя Захарыя, з Абіявай чаргі. Ён меў жонку, з дачок Ааронавых, імя яе Лізавета.

Были же праведны они оба пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним безукоризненно.

Яны абое былі справядлівымі перад Богам, беззаганна спаўняючы ўсе пастановы і прыказанні Госпадавы.

И были они бездетны, ибо Елисавета была неплодна, и оба достигли преклонного возраста.

Ды не мелі дзіця, бо Лізавета была няплоднай, а абое былі ўжо на схіле дзён сваіх.

Было же: когда священнодействовал он в порядке чреды своей пред Богом, по обычаю священного служения,

І сталася, калі ён адбываў службу святарскую перад Богам у сваёй чарзе,

выпал ему жребий воскурить фимиам, войдя в храм Господень;

па жэрабі, як была традыцыя ў святароў, выпала яму ўвайсці ў святыню Госпадаву для каджэння,

а все множество народа молилось вне во время каждения,

а ўсё мноства народа ў час каджэння малілася звонку.

Явился же ему ангел Господень, став по правую сторону жертвенника кадильного.

І з’явіўся перад ім Анёл Госпадаў, стоячы па правым баку ахвярніка каджэння,

И смущен был Захария этим видением, и страх напал на него.

дык Захарыя стрывожыўся, бачачы [гэта], ды [вялікі] страх ахапіў яго.

Сказал же ему ангел: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь имя ему: Иоанн.

Тады Анёл прамовіў да яго: «Не бойся, Захарыя, бо пачута маленне тваё, вось жа, жонка твая Лізавета народзіць табе сына, і назавеш яго Янам.

И будет радость тебе и ликование, и многие о рождении его возрадуются;

Ды будзе табе радасць і пацеха, ды многія будуць радавацца з яго нараджэння.

ибо он будет велик пред Господом, и вина и хмельного не будет пить, и Духа Святого исполнится еще от чрева матери своей,

Ён будзе вялікім на віду Госпада, і не будзе піць віна і сіцэры, ды яшчэ ад улоння маці сваёй будзе напоўнены Духам Святым,

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их.

і многіх сыноў Ізраэля наверне да Госпада, Бога іх.

он будет идти перед Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным образ мыслей праведных, представить Господу народ приготовленный.

І пройдзе перад Ім у духу і магутнасці Іллі, каб звярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, а непаслухмяных — да мудрасці справядлівых, каб падгатаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

И сказал Захария ангелу: по какому знаку узнаю я это? Я ведь стар, и жена моя достигла преклонного возраста.

І сказаў Захарыя Анёлу: «З чаго я магу гэта ведаць? Бо я стары, і жонка мая на схіле дзён сваіх».

И ответил ему ангел: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить тебе и благовествовать тебе это.

І, адказваючы, сказаў яму Анёл: «Я — Габрыэль, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясціць табе гэтую радасную вестку.

И вот, ты будешь молчать и не сможешь говорить до того дня, когда сбудется это, за то, что ты не поверил словам моим, которые исполнятся в свое время.

І вось, ты будзеш нямым ды не будзеш магчы гаварыць аж да дня, у які гэта здзейсніцца, таму што ты не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».

И ожидал народ Захарию и удивлялся промедлению его в храме.

І народ чакаў Захарыю, і дзівіліся, што ён так доўга марудзіць у святыні.

А выйдя, он не мог с ними говорить, и поняли они, что он имел видение в храме; и сам он делал им знаки и оставался нем.

Выйшаўшы, ён не мог да іх прамаўляць, дык пазналі, што ён бачыў з’яву ў святыні. А ён падаваў ім знакі і заставаўся нямым.

И было: когда окончились дни служения его, ушел он в дом свой.

І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.

После же этих дней зачала Елисавета, жена его, и пять месяцев скрывала себя от всех, говоря:

А праз некалькі дзён жонка яго, Лізавета, пачала дзіця; і пяць месяцаў хавалася, кажучы:

так мне сотворил Господь в дни, когда Ему угодно было снять с меня поношение среди людей.

«Гэта ўчыніў мне Госпад у дні, у якія зірнуў на мяне, каб зняць ганьбу маю сярод людзей».

В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, по имени Назарет,

А ў шосты месяц быў пасланы Богам Анёл Габрыэль у горад у Галілеі, званы Назарэт,

к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; и имя девы — Мариам.

да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

И войдя к Ней, ангел сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою!

Увайшоўшы да Яе, Анёл прывітаў: «Радуйся, ласкі поўная, дабраславёная Ты між жанчынамі, Госпад з Табою».

Она же была смущена этой речью и размышляла: что же это за приветствие?

А Яна стрывожылася словам яго і думала, што гэта за прывітанне такое?

И сказал Ей ангел: не бойся, Мариам, ибо Ты обрела благодать у Бога.

І гаворыць Ёй Анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

И вот. Ты зачнешь во чреве и родишь Сына и наречешь имя Ему: Иисус.

І вось, пачнеш ва ўлонні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

Он будет велик, и Сыном Всевышнего будет назван, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его,

Ён будзе вялікім і Сынам Узвышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго;

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».

Сказала же Мариам ангелу: как же будет это, раз Я мужа не знаю?

Марыя ж сказала Анёлу: «Як гэта можа стацца, калі Я мужа не спазнала?»

И ответил Ей ангел: Дух Святой найдет на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; потому и рождаемое Святое названо будет Сыном Божиим.

І, адказваючы, Анёл сказаў Ёй: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Узвышняга агарне Цябе. Таму, што з Цябе народзіцца, Святое, назавецца Сынам Божым.

И вот Елисавета, родственница Твоя, и та зачала сына в старости своей, и этот месяц уже шестой для нее, которую называют неплодной,

І вось сваячка Твая, Лізавета, і яна пачала дзіця ў старасці сваёй, і ўжо шосты месяц у той, якую завуць няплоднай,

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.

бо ў Бога не бывае немагчымым ніводнае слова».

Сказала же Мариам: вот — раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошел от Нее ангел.

Марыя ж сказала: «Вось жа, Я — служка Госпадава, хай Мне станецца паводле твайго слова». І Анёл адышоў ад Яе.

В эти дни Мариам, отправившись в путь, пошла с поспешностью в горную страну, в город Иудин,

У тыя дні Марыя, устаўшы, пайшла паспешліва ў горы, у горад Юды.

и вошла в дом Захарии и приветствовала Елисавету.

І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.

И было: когда услышала Елисавета приветствие Марии, вострепетал младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Духа Святого,

І, калі Лізавета пачула прывітанне Марыі, зварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і Дух Святы напоўніў Лізавету,

и воскликнула громким голосом и сказала: благословенна Ты в женах, и благословен плод чрева Твоего!

і ўсклікнула яна моцным голасам, кажучы: «Дабраславёная Ты між жанчынамі, і дабраславёны Плод улоння Твайго.

И откуда это мне, что Мать Господа моего пришла ко мне?

А скуль жа мне гэта, што Маці Госпада майго прыйшла да мяне?

Ибо когда прозвучал голос приветствия Твоего в ушах моих, вострепетал в ликовании младенец во чреве моем,

Вось, як толькі загучаў голас прывітання Твайго ў вушах маіх, зварухнулася з радасцю дзіцятка ў маім улонні.

и блаженна Поверившая, что совершится сказанное Ей от Господа.

І шчасная Тая, што ўверыла, бо споўніцца сказанае Ёй ад Госпада».

И сказала Мариам: Величает душа Моя Господа,

І сказала Марыя: «Узвялічвае душа Мая Госпада,

и возликовал дух Мой о Боге, Спасителе Моем,

і ўзрадаваўся дух Мой у Богу, Збаўцы Маім,

что призрел Он на малость рабы Своей; ибо отныне будут называть Меня блаженной все роды;

бо зірнуў Ён на пакорлівасць служкі Сваёй. Вось, адгэтуль шчаснай называць Мяне будуць усе роды,

что сотворил Мне великое Сильный, и свято имя Его,

бо зрабіў Мне вялікае Магутны, і святое імя Яго,

и милость Его в роды и роды боящимся Его;

і міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне тым, што баяцца Яго.

соделал Он сильное рукою Своею, рассеял гордых в помышлениях сердца их;

Выявіў магутнасць рукі Сваёй, разагнаў пыхлівых у намеры сэрца свайго,

низложил властителей с престолов и возвысил смиренных;

спіхнуў моцных з пасадаў і ўзвысіў пакорлівых;

алчущих преисполнил благ; и богатых отослал ни с чем;

галодных насыціў даброццем, а багацеяў адправіў ні з чым.

поддержал Израиля, отрока Своего, в память о милости —

Прытуліў Ізраэля, слугу Свайго, памятаючы на міласэрнасць,

как Он сказал отцам нашим, — милости к Аврааму и семени его вовек.

як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».

Пробыла же Мариам с ней около трех месяцев и возвратилась в дом Свой.

Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына,

А Лізавеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.

и услышали соседи и родственники ее, что умножил Господь милость Свою к ней, и радовались с нею.

Яе суседзі і сваякі, пачуўшы, што ўзвялічыў Госпад у ёй Сваю міласэрнасць, радаваліся разам з ёю.

И было: в день восьмой пришли обрезать дитя, и хотели назвать его, по имени отца его, Захарией.

І сталася: у восьмы дзень сабраліся яны абрэзаць хлопчыка ды назваць яго імем бацькі яго, Захарыем.

И мать его ответила: нет, но будет он назван Иоанном.

І, адказваючы, маці яго сказала: «Ніякім чынам, але будзе названы Ян».

И сказали ей: никого нет из родни твоей, кто назывался бы этим именем;

І сказалі ёй: «У родзе тваім няма нікога, хто б называўся гэтым імем».

и начали знаками задавать отцу его вопрос, как хотел бы он, чтобы называли его.

Дык пыталі на мігі ў бацькі яго, як ён хацеў бы назваць яго.

И попросив дощечку, он написал так: Иоанн — имя ему. И удивились все.

А той запатрабаваў дошчачку і напісаў словамі: «Ян імя яго». Дык здзівіліся ўсе.

И тотчас открылись уста его и язык, и он говорил, благословляя Бога.

А ў гэты момант раскрыліся вусны яго ды развязаўся язык яго і стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

И был страх у всех живущих вокруг них, и по всей горной стране Иудейской шла молва о всём этом.

Дык ахапіў страх усіх іх суседзяў, і па ўсіх гарах Юдэі разнесліся словы пра ўсё гэта.

И все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: что же будет дитя это? Ибо рука Господня была с ним.

А ўсе, што пра гэта пачулі, разважалі ў сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе гэта дзіця?» Бо рука Госпадава была з ім.

И Захария, отец его, исполнился Духа Святого и пророчествовал, говоря:

І Захарыя, бацька яго, напоўнены Духам Святым, праракаваў кажучы:

Благословен Господь Бог Израилев, что посетил и сотворил искупление народу Своему,

«Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, бо наведаў і адкупіў народ Свой,

и воздвиг нам рог спасения в доме Давида, отрока Своего, —

і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,

как Он сказал устами святых древних пророков Своих, —

як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,

спасение от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас:

збаўленне ад ворагаў нашых ды з рук тых, што ненавідзяць нас;

сотворить милость отцам нашим и вспомнить завет Свой святой,

каб учыніць міласэрнасць бацькам нашым і ўспомніць святы запавет Свой,

клятву, которою Он клялся Аврааму, отцу нашему,

і прысягу, якую даў Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

чтобы безбоязненно, избавившись от руки врагов,

каб без страху, свабодныя ад рук ворагаў нашых, служылі Яму

служили мы Ему в святости и праведности, все дни наши пред Ним.

ў святасці і справядлівасці перад Ім ва ўсе дні жыцця нашага.

И ты, дитя, пророком Всевышнего будешь названо, ибо ты будешь идти пред Ним, чтобы приготовить пути Ему,

І ты, дзіця, названы будзеш прарокам Узвышняга, бо пойдзеш перад абліччам Госпада, рыхтаваць дарогі Яму,

дать народу Его познать спасение в отпущении грехов их,

каб даць народу Яго навуку збаўлення ў адпушчэнні грахоў іх

по глубине милосердия Бога нашего, которым с высоты посетит нас Восходящее Светило,

праз міласэрнасць бязмежную Бога нашага, у якой Усход наведаў нас, сыходзячы з вышыняў,

воссиять сидящим во тьме и тени смерти, направить ноги наши на путь мира.

каб асвяціць тых, што сядзяць у поцемках і ў засені смерці, каб накіраваць ногі нашы на шлях супакою».

Дитя же возрастало и укреплялось духом. И был он в пустынях до дня явления его пред Израилем.

А дзіця расло і ўзмацоўвалася духам, і заставалася ў пустыні аж да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.

« 16 глава 2 глава »