Новае святарства і новая святыня
1 Галоўнае ў сказаным гэта тое, што ў нас ёсць такі першасвятар, які сядзіць праваруч трона Велічы ў нябёсах
2 як слуга святыні і праўдзівай скініі, узведзенай Панам, а не чалавекам.
3 Бо кожны першасвятар пастаўлены, каб прыносіць дары і ахвяры. Таму неабходна, каб і Ён меў, што ахвяраваць.
4 Калі б Ён заставаўся на зямлі, не быў бы святаром, паколькі тут ёсць святары, якія прыносяць дары паводле Закону.
5 Яны служаць узору і ценю нябесных рэчаў, як наказана было Майсею, калі ён збіраўся завяршыць скінію. Бо яму было сказана: «Глядзі, каб зрабіў усё паводле ўзору, паказанага табе на гары».
6 Цяпер жа Ён атрымаў настолькі вышэйшае служэнне, наколькі стаў пасрэднікам лепшага запавету, заснаванага на лепшых абяцаннях.
7 Калі б першы запавет быў беззаганны, не шукалі б месца для другога.
8 Бо як дакор ім гаворыцца: «Вось надыходзяць дні, — кажа Пан, — калі Я ўстанаўлю з домам Ізраэля і домам Юды новы запавет.
9 Нетакі запавет, які ўстанавіў Я з айцамі іхнімі ў дзень, калі ўзяў іх за руку, каб вывесці з егіпецкай зямлі, таму што яны не вытрывалі ў Маім запавеце, і Я перастаў клапаціцца пра іх», — кажа Пан.
10 «Восьтой запавет, які заключу з домам Ізраэля пасля гэтых дзён, — кажа Пан, — Я ўкладу законы Мае ў розум іхні і на сэрцах іхніх напішу іх, і буду для іх Богам, а яны будуць Маім народам.
11 Ініхто больш не будзе вучыць бліжняга свайго, і ніхто — свайго брата, кажучы: “Пазнай Пана”, бо ўсе яны, ад малога да вялікага, будуць ведаць Мяне.
12 Таму што буду міласцівы да несправядлівасцяў іхніх і больш не буду ўспамінаць іхніх грахоў».
13 Кажучы пра новы запавет, Ён абвяшчае састарэлым першы; а тое, што становіцца даўнім і старэе, блізкае да знішчэння.
Пасланне да Габрэяў, 8 раздзел. Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла.