Пераклад Васіля Сёмухі
1 І адказваў Ёў і сказаў:
2 Чуў я шмат такога; нікчэмныя суцешнікі ўсе вы!
3 Ці будзе канец ветраным словам? і што схіліла цябе так адказваць?
4 І я мог бы гэтак сама сказаць, як вы, калі б душа вашая была на месцы маёй; узбурваўся б на вас словамі і ківаў бы на вас галавою маёю;
5 мацаваў бы вас языком маім і рухам губоў суцяшаў бы.
6 Ці кажу я, не спатольваецца скруха мая; ці перастаю, што адыходзіць ад мяне?
7 Але сёньня Ён стаміў мяне. Ты разбурыў усю сям’ю маю,
8 Ты пакрыў мяне маршчынамі ў сьведчаньне супроць мяне; паўстае на мяне зморанасьць мая, у твар дакарае мяне.
9 Гнеў Ягоны турзае і варагуе супроць мяне, скрыгоча на мяне зубамі сваімі; непрыяцель мой вострыць на мяне вочы свае.
10 Разьзявілі на мяне пашчу сваю; лаючыся б’юць мяне па шчоках; усе змовіліся супроць мяне.
11 Аддаў мяне Бог беззаконьніку і ў рукі бязбожных кінуў мяне.
12 Я быў спакойны, але Ён патрэс мяне; узяў мяне за шыю і пабіў мяне і паставіў мяне конам Сабе.
13 Абступілі мяне стралкі Ягоныя; Ён расьсякае вантробы мае і ня літуе, выліў на зямлю жоўць маю,
14 прабівае ўва мне праломіну за праломінай, бяжыць на мяне, як воін.
15 Вярэту пашыў я на скуру маю і ў пыл паклаў галаву маю.
16 Твар мой пачырванеў ад плачу, і на павеках маіх цень сьмерці,
17 пры ўсім тым, што няма рабунку на руках маіх, і малітва мая чыстая.
18 Зямля! не закрый маёй крыві, і хай ня будзе месца енку майму.
19 І сёньня вось на нябёсах Сьведка мой, і Заступнік мой у вышынях!
20 Красамоўныя сябры мае! Да Бога сьлёзіцца вока маё.
21 О, калі б чалавек мог спаборнічаць з Богам, як сын чалавечы з блізкім сваім!
22 Бо гадам маім прыходзіць канец, і я адыходжу ў дарогу незваротную.
Комментарии МакДональда
2. Ответ Иова (Гл. 16−17)
16:1−5 Иов отвергает мнение Елифаза о причинах происходящего и в ответ называет своих критиков «жалкие утешители». Если бы они оказались на его месте, Иов хотя бы попытался утешить их!
16:6−14 Но сейчас Бог обратился против Иова и мучает его, отдав на поругание нечестивым, преследуя его до полного изнеможения, нанося одну рану за другой. И все это несмотря на тот факт, что Иов не виновен ни в каком беззаконии.
16:15−22 То обстоятельство, что Иов сшил себе (а не просто надел) вретище на голое тело, свидетельствует о его неизбывном горе. Не имея друзей для утешения или заступника, Иов скоро уйдет туда, откуда не возвращаются.
Некоторые из оборотов в стихах 9−19 употребляются в Псалтири применительно к Мессии. Тем самым оправдано наше понимание их, как описания страданий Христа, даже если это не первичное их значение.