Кніга Егошуі 17 глава

Кніга Егошуі Нунянка
Пераклад Яна Станкевіча → Новый русский перевод

 
 

І вышла было жэрабя плямені Манасаваму, бо ён пяршак Язэпаў. Махіру, першаку Манасаваму, айцу Ґілеада, бо ён быў чалавек вайны, дастаўся яму Ґілеад а Вашан.
 
Таким был надел рода Манассии как первенца Иосифа. Махиру, первенцу Манассии, предку галаадитян, были выделены Галаад и Башан, потому что махириты были храбрыми воинами.

І было засталым сыном Манасавым па радзімах іхных: і сыном Авезэравым, і сыном Гэлекавым, і сыном Асрыелявым, і сыном Шэхемавым, і сыном Гэферавым, і сыном Шэмідавым. Гэта сынове Манаса Язэпенка, мужчыны па радзімах сваіх.
 
Свои наделы были выделены и остальным людям из рода Манассии по их кланам — потомкам Авиезера, Хелека, Асриила, Шехема, Хефера и Шемида. Это потомки Манассии, сына Иосифа, мужского пола, по их кланам.

У Цэлофегада ж, сына Гэфера, сына Ґілеада, сына Махіра Манасёнка, ня было сыноў, але адны дачкі. І гэта ймёны дачок ягоных: Магла а Ноа, Гоґла, Мілка а Фірца.
 
У Целофхада, сына Хефера, сына Галаада, сына Махира, сына Манассии, не было сыновей, а были только дочери, которых звали Махла, Ноа, Хогла, Милка и Тирца.

І яны дабліжыліся да сьвятара Елеазара а да Ігошуа Нунянка а да князёў, кажучы: «СПАДАР расказаў Масею даць нам спадак памеж братоў нашых». І даны ім спадак, з расказаньня СПАДАРОВАГА, памеж братоў айца іхнага.
 
Они пришли к священнику Элеазару, Иисусу, сыну Навину, и вождям и сказали: «Господь повелел Моисею дать нам удел между нашими братьями». И, по повелению Господа, Иисус дал им удел между братьями их отца.

І выпала Манасу дзесяць дзеляў, апрача зямлі Ґілеадзкае а Вашанскае, каторая за Ёрданом;
 
На долю Манассии, кроме Галаада и Башана, которые к востоку от Иордана, пришлось десять участков земли,

Бо дачкі Манасавы адзяржалі спадак сярод сыноў ягоных, а зямля Ґілеадзкая дасталася засталым сыном Манасавым.
 
потому что дочери из рода Манассии получили удел наравне с сыновьями. А земля Галаада досталась остальным потомкам Манассии.

І была граніца Манасава ад Ашэру да Міхмефафу, каторы перад Сыхемам; граніца йдзедь направа да жыхараў Ен-Тапуагу.
 
Земли Манассии простирались от Асира до Микмефафа к востоку от Шехема. Их граница шла оттуда на юг, к жителям Эн-Таппуаха.

Манасу была зямля Тапуаг, а места Тапуаг ля граніцы Манасавае сыном Яхрэмавым.
 
(Земля Таппуаха досталась Манассии, но сам Таппуах, что на границе Манассии, достался ефремитам.)

І спушчаецца граніца да цур’я Кана з паўднявога боку цур’я. Месты гэтыя Яхрэмавы сярод местаў Манасавых. І граніца Манасава на паўночным баку цур’я, і былі канцы яе ля мора.
 
Затем граница тянулась на юг к реке Кане. Города там принадлежали Ефрему, хотя находились среди городов Манассии. Затем граница Манассии проходила по северной стороне реки и заканчивалась у моря.

На паўдня — Яхрэму, а на поўнач — Манасу; і было мора граніцаю яго. І яны стыкаліся з Ашэрам на поўначы, і з Іссасхаром на ўсходзе.
 
Южная земля принадлежала Ефрему, северная — Манассии. Земли Манассии простирались до моря и граничили с Асиром на севере и с Иссахаром на востоке.

І былі Манасавы ў Іссасхара а Ашэра: Веф-Шэан ізь местачкамі яго, Іўлеам ізь местачкамі яго, жыхары Дору зь местачкамі іх, і жыхары Ен-Дору зь местачкамі іх, і жыхары Фаанаху зь местачкамі іх, і жыхары Меґіда зь местачкамі іх, і трайціна Нафафу.
 
На землях Иссахара и Асира Манассии принадлежали Бет-Шеан и Ивлеам с окрестными поселениями, жители Дора, Эн-Дора, Таанаха и Мегиддо вместе с окрестными поселениями (третий это Нафеф).[46]

І не маглі сынове Манасавы выгнаць местаў гэтых, і зычыў Канаанянін жыць у зямлі гзтай.
 
Сыны манассиины не смогли занять эти города, и на этой земле продолжали жить хананеи.

І было, як падужэлі сынове Ізраелявы, тады зрабілі яны Канааняніна даньнікамі, але чыста выгнаць іх ня выгналі.
 
Но когда израильтяне окрепли, они подчинили себе хананеев, хотя не изгнали их полностью.

І гукалі сынове Язэпавы Ігошуу, кажучы: «Чаму ты даў імне спадак аднаго жэрабя й адну дзель, а я люд вельмі чысьлены, бо аж дагэтуль дабраславіў мяне СПАДАР?»
 
Потомки Иосифа сказали Иисусу: — Почему ты дал нам в удел только один надел и один участок? Мы — многочисленный народ, и Господь обильно благословил нас.

І сказаў ім Ігошуа: «Калі ты люд чысьлены, то ўзыйдзі сабе ў лес і выцерабі сабе там, у зямлі Ферэзэяў а Рэфаімаў, бо цесная табе гара Яхрэмава».
 
— Если вы так многочисленны, — ответил Иисус, — и нагорья Ефрема для вас слишком тесны, то идите в леса и расчистите себе землю там, в стране ферезеев и рефаимов.

І сказалі сынове Язэпавы: «Ня стане нам гары; але цялежкі зялезныя ў вусіх Канаанян, што жывуць у зямлі даліны, як у тых, каторыя ў Бэф-Шэане а ў местачках іхных, так і ў тых, каторыя на даліне Ізрэельскай».
 
Потомки Иосифа ответили: — Нагорий для нас мало, а у всех хананеев долины есть железные колесницы — как у тех, что в Бет-Шеане с его окрестными поселениями, так и у тех, что в долине Изреель.

І сказаў Ігошуа дому Язэпаваму, Яхрэму а Манасу, кажучы: «Люд чысьлены ты і сіла вялікая ў цябе; не адно жэрабя будзе ў цябе,
 
Но Иисус сказал дому Иосифа — Ефрему и Манассии: — Вы многочисленны и очень сильны. У вас будет не только один надел,

Але гара будзе твая, бо лясістая яна; і ты выцерабіш яе, і будуць тваімі канцы яе, бо ты выжанеш Канааняніна, дарма што ў яго цялежкі зялезныя, і дарма што яны дужыя».
 
но и покрытые лесом нагорья. Расчистите их, и их крайние пределы будут вашими. Пусть у хананеев есть железные колесницы, и пусть они сильны — вы их прогоните.

Примечания:

 
 
Новый русский перевод
11 [46] — Смысл этого места в евр. тексте неясен.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.