Да гэбрэеў 1 глава — Пераклад П. Татарыновіча → Аверинцев: отдельные книги

Ліст св. Паўла апостала да гэбрэеў
Пераклад П. Татарыновіча → Аверинцев: отдельные книги

Шматразова ды шмат’яка Бог прамаўляў здаўна да бацькоў праз прарокаў,

у вапошніх-жа гэтых часах да нас прамовіў праз свайго Сына, якога паставіў спадкаемнікам усяго, празь яго й вякі стварыў.

Ён — водбліск славы ягонай і вобраз яго істоты — падтрымоўваючы ўсё магутным сваім словам, зьдзейсьніў ачышчэнне з грахоў і засеў праваруч Велічы ў высех,

стаўшыся тым вышэйшым за анёлаў, чым вышэйшае за іхняе імя ўспадкаемніў.

Каліж бо й каму з Анёлаў было сказана: «Ты сын мой, я сяння зрадзіў цябе» (Пс. 2:7). І яшчэ: «Я айцом яму буду, а ён мне будзе сынам» (2Кар. 7:14),

І калі зноў уводзіць першароднага у кругаземе, кажа: «Хай кланяюцца яму ўсе анёлы Божые!»

А аб анёлах: «З анёлаў сваіх творыць ён духаў (вястуноў), а з прыслужнікаў полымя вагністае» (Пс. 103:4);

Да Сына-ж: «Пасад твой, Божа, векавечны, посах праваўладнасьці — бэрла твайго валадарства.

Узьлюбіў ты справядлівасьць, а зьненавідзеў беззаконнасьць; таму намасьціў цябе, Божа, Бог твой алеем радасьці болей, чым тваіх супольнікаў» (Пс. 44:7−8).

І на пачатку, Усеспадару, заснаваў ты землю, дый нябёсы — дзела рук тваіх;

яны загінуць, а ты трываць будзеш; усё моў адзенне састарэецца,

ты іх як зьлінялую адзежыну згорнеш зьмененые; але Ты — той самы, і гады твае ня скончацца. (Пс. 101:26−28).

а да каторагаж то з Анёлаў казаў калі: «Сядзь праваруч мяне дакуль не пакладу тваіх ворагаў падножжам ног тваіх?» (Пс. 109:2).

Ціж ня ўсе яны — служэбные духі, пасыланые на помач тым, што маюцца збаўленне унасьледзіць?