G3947: παροξύνω

В ожидании их в Афинах Павел возмутился духом при виде этого города, полного идолов.

Чакаючы іх у Афінах, Павал узрушыўся духам, убачыўшы гэты горад поўны ідалаў.

Чакаючы іх у Атэнах, Паўла абураўся ў духу сваім, бачачы горад, аддадзены балванахвальству.

Як Паўла чакаў іх ув Атэнах, дух ягоны ўзрушаўся, бачачы гэтае места, поўнае балваноў.

Калі-ж Паўла чакаў на іх у Афінах, узбурыўся ў ім дух ягоны, гле́дзячы на ме́ста, апанаванае ідаламі.

У той час, як Павел чака́ў іх у Афінах, абура́ўся ў ім дух яго, калі ён бачыў гэты горад, поўны ідалаў.

Калі Павел чакаў іх у Атэнах, яго дух абураўся на від горада, перапоўненага ідаламі.

А калі Павал чакаў на іх у Атэнах, узрушыўся ў ім дух ягоны, бачачы горад, апанаваны ідаламі.

І пакуль Павел чакаў іх у Афінах, яго дух раздражняўся ў ім, калі ён бачыў, што горад поўны ідалаў.

І чакаючы іх (Сілу і Цімахвея) у Атэнах (і) бачачы места напоўненае ідаламі дух Паўлы абураўся ў ім.

Калі-ж Павал чакаў на іх у Атэнах, бурыўся ў ім дух ягоны, бачучы горад аддадзены балвахвальству.

не бесчинствует, не ищет своего, не раздражается, не мыслит зла,

ня бушуе, ня шукае свайго, не раздражняецца, не намышляе ліха,

не амбітная, не шукае таго, што сваё, не злуецца, не думае благога,

Не заховуецца нялець, ня шукае свайго собскага, ня квеліцца, ня думае ліха,

ня буяніць, ня шукае свайго, не гняўліва, ня думае благога,

не бясчынствуе, не шукае свайго, не раздражняецца, не па́мятае зла,

не бессаромная, не шукае свайго, не гневаецца, не памятае зла,

ня робіць непрыстойнага, не шукае свайго, ня гневаецца, ня думае ліхога,

не паводзіць сябе непрыстойна, не шукае свайго; не раздражняецца, не думае ліха,

ня буяніць, ня шукае свайго, ня раздражняецца, ня заду́мвае ліха,

ня буяніць, свайго ня шукае, злосьці не спаганяе, благога не памышляе;