Пераклад Яна Станкевіча
1 І збунтаваўся Моаў супроці Ізраеля па сьмерці Агава.
2 Агазя ж зваліўся пераз крату із свае верхняе залі, каторая ў Самары, і быў хворы. І паслаў пасланцоў, і сказаў ім: «Пайдзіце, папытайцеся ў Ваал-Зэвува, бога Экронскага: ці ачуняю я ад гэтае хваробы?»
3 І ангіл СПАДАРОЎ казаў Ільлі Фішвяніну: «Устань, узыйдзі наўпярэймы пасланцом ад караля Самарскага й кажы ім: "Ціж то няма Бога ў Ізраелю, што вы йдзіце пытацца ў Ваал-Зэвува, бога Экронскага?"
4 Затым цяпер гэтак кажа СПАДАР: "З пасьцелі, на каторую ты ўзышоў, ня зыйдзеш ізь яе, але сьмерцю памрэш"». І адышоў Ільля.
5 І зьвярнуліся пасланцы. І ён сказаў ім: «Чаму вы зьвярнуліся?»
6 І сказалі яму: «Наўпярэймы нам зайшоў чалавек і сказаў нам: "Пайдзіце, зьвярніцеся да караля, каторы паслаў вас, і кажыце яму: "Гэтак кажа СПАДАР: ’Ці ж то няма Бога ў Ізраелю, што ты пасылаеш пытацца ў Ваал-Зэвува, бога Экронскага? За тое з пасьцелі, на каторую ты ўзышоў, ты ня зыйдзеш ізь яе, але сьмерцю памрэш"’"».
7 І сказаў ім: «Які выгляд чалавека, каторы ўзышоў наўпярэймы вам і гукаў вам словы гэтыя?»
8 Яны сказалі яму: «Чалавек тый касматы і дзягаю паперазаўшыся па сьцёгнах сваіх». І сказаў ён: «Гэта Ільля Фішвянін».
9 І паслаў да яго галоўнага пяцідзясятніка зь пяцідзясяткам ягоным. І ўзышоў да яго, і вось, ён сядзіць на версе гары, і гукаў да яго: «Чалавеча Божы! кароль казаў: "Зыйдзі!"».
10 І адказаў Ільля, і казаў галоўнаму пяцідзясятніку: «І калі я чалавек Божы, то хай зыйдзе цяпло зь неба й зжарэць цябе а твой пяцідзясятак». І зышло цяпло зь неба, і зжэрла яго й пяцідзясятак ягоны.
11 І паслаў да яго кароль другога галоўнага пяцідзясятніка зь пяцідзясяткам ягоным. І ён адказаў, і гукаў яму: «Чалавеча Божы! гэтак казаў кароль: "Зыйдзі барзьдзей!"»
12 І адказаў Ільля, і сказаў яму: «Калі я чалавек Божы, то хай зыйдзе цяпло зь неба й зжарэць цябе а твой пяцідзясятак». І зышло цяпло Божае зь неба, і зжэрла яго й пяцідзясятак ягоны.
13 І яшчэ паслаў трэйці раз галоўнага пяцідзясятніка зь пяцідзясяткам ягоным. І ўзышоў трэйці галоўны пяцідзясятнік, і прышоў, і ўкляк перад Ільлёю, і маліў яго, і казаў яму: «Чалавеча Божы! калі ласка, няхай будзе дарагая душа мая й душы слугаў тваіх гэтых пяцьдзясят у ваччу тваім.
14 Вось, зышло цяпло зь неба й зжэрла два першыя галоўныя пяцідзясятнікі зь пяцідзясяткамі іхнымі; але цяпер хай будзе дарагая душа мая ў ваччу тваім!»
15 І сказаў Ангіл СПАДАРОЎ Ільлі: «Зыйдзі зь ім, ня бойся віду ягонага». І ён устаў, і зышоў зь ім да караля.
16 І казаў яму: «Гэтак кажа СПАДАР: "За тое, што ты пасылаў пасланцоў пытацца ў Ваал-Зэвува, бога Экронскага, быццам няма Бога ў Ізраелю, каб пытацца слова Ягонага, — з пасьцелі, на каторую ты ўзышоў, ня зыйдзеш ізь яе, але сьмерцю памрэш"».
17 І памер ён подле слова СПАДАРОВАГА, каторае праказаў Ільля. І загаспадарстваваў Егорам замест яго, другога году Егорама Ясапацёнка, караля Юдэйскага, бо сына ў яго ня было.
18 Засталыя справы Агазіны, што ён рабіў, ціж не запісаны яны ў кнізе летапісу каралёў Ізраельскіх?
Комментарии МакДональда
I. РАЗДЕЛЕННОЕ ЦАРСТВО (Продолжение 3 Царств) (Гл. 1−17)
А. Царь Израильский Охозия и служение Илии (Гл. 1)
1:1 Моав был подчинен Давидом (2Цар 8:2). Когда царство Соломона раскололось на Израиль и Иудею, Моав достался Израилю. После смерти Ахава моавитяне восстали и вернули себе независимость.
1:2 Царь Охозия упал через решетку с горницы своей, в Самарии, и серьезно поранился. Вместо того, чтобы просить исцеления у Господа, он послал послов к Веельзевулу, божеству Аккаронскому, спросить, выздоровеет ли он. Джон Ч. Уиткомб так пишет об этом языческом боге:
«Настоящее имя сирийского божества было Ваалзевул («Господин жизни»), но иудеи в насмешку называли его Ваалзевув («Господин мух»). Ко времени Христа имя этого бога стало означать сатану». Печально, что царь, имя которого означает «тот, кого поддерживает Иегова», обратился к Ваалу за исцелением!
1:3−8 Илия — человек, весь в волосах и кожаным поясом подпоясанный, — встретил послов и отправил их обратно к Охозии, строго упрекая его за обращение к Веельзевулу, и с объявлением, что болезнь его смертельна.
1:9−12 В ответ Охозия послал пятидесятника с пятидесятком, приказав Илии немедленно явиться к нему. Когда начальник отряда сообщил высокомерное требование, Бог защитил Илию, послав огонь с неба, уничтоживший отряд вместе с его начальником. Второй пятидесятник со своим пятидесятком приказал Илии: «Сойди скорее», — но их постигла та же судьба. Огонь Божий с неба ранее дискредитировал Ваала и его жрецов (3Цар 18). Сейчас то же небесное пламя уничтожило воинов Ваала, пытавшихся схватить Илию. Пророк исполнял приказы истинного Царя Израиля, а не узурпатора-идолопоклонника. Нам не сообщается конкретно, за что были убиты два военачальника и их люди; возможно, они разделяли желание Охозии уничтожить Илию.
1:13−16 Только когда третий пятидесятник кротко признал силу Илии и умолял его о милости, Ангел Господень (Христос до воплощения) велел пророку пойти и поговорить с Охозией. Илия бесстрашно сказал царю, что он не выздоровеет, потому что оскорбил Господа, обратившись за советом к Веельзевулу.
1:17−18 Когда Охозия умер, его наследником стал его брат, Иорам, так как сына у него не было. В Иудее в это время совместно правили Иосафат (3:1) и его сын, которого тоже звали Иорам.