Кніга Егошуі 1 глава

Кніга Егошуі Нунянка
Пераклад Яна Станкевіча → Комментарии МакДональда

Пераклад Яна Станкевіча

1 І было, што па сьмерці Масея, слугі СПАДАРОВАГА, сказаў СПАДАР Ігошуі Нунянку, служцу Масеяваму, кажучы:
2 «Масей, слуга Мой, мертвы; дык устань, перайдзі Ёрдан гэты, ты а ўвесь люд гэты, да зямлі, каторую Я даю ім, сыном Ізраелявым.
3 Кажнае месца, на каторае ступе ступа ног вашых, Я вам даў яго, як Я сказаў Масею:
4 Ад пустыні й Лібану гэтага аж да ракі вялікае, ракі Еўфрату, усю зямлю Гэцічаў; і аж да вялікага мора на захад сонца будуць граніцы вашы.
5 Ніхто ня ўстое перад табою ўсі дні жыцьця твайго; як Я быў із Масеям, так буду і з табою; не адступлюся ад цябе і не пакіну Цябе.
6 Будзь дужы а адважны, бо ты люду гэтаму перадасі на спадак гэтую зямлю, каторую Я прысягаў айцом іхным даць ім.
7 Толькі будзь дужы а вельмі адважны, каб рупіцца паўніць подле ўсёга Права, каторае расказаў табе Масей, слуга Мой; не адхікайся ад яго ані направа, ані налева, каб мець дасьпех у вусім, куды ты пойдзеш.
8 Хай не аддаляецца кніга Права гэтая ад вуснаў тваіх; і разважай над ёй удзень і ночы, каб захаваць і рабіць усе, што ў ёй напісана, бо тады пашчасьце табе ў дарогах тваіх, і тады будзеш мець дасьпех.
9 Ці не расказаў Я табе: будзь дужы а адважны, ня бойся а не лякайся, бо з табою СПАДАР, Бог твой, усюдых, куды пойдзеш».
10 І расказаў Ігошуа нагляднікам люду, кажучы:
11 «Прайдзіце ўнутры табару й раскажыце люду, кажучы: "Прыгатуйце сабе ежы, бо ўжо за тры дні вы пярэйдзеце Ёрдан гэты, каб прыйсьці ўзяць у дзяржаньне зямлю, каторую СПАДАР, Бог ваш, даець вам на спадак"».
12 А плямені Рувінаваму, Ґадоваму а палавіцы плямені Манасавага сказаў Ігошуа, кажучы:
13 «Помні слова, што расказаў вам Масей, слуга СПАДАРОЎ, кажучы: "СПАДАР, Бог ваш, супакоіў вас і даў вам зямлю гэтую".
14 Жонкі вашыя, дзецяняты вашыя і статак вашы няхай прабываюць у зямлі, каторую даў вам Масей за Ёрданом; а вы перайдзіце ўзброіўшыся перад братамі сваімі, усі дужасілы, і памажыце ім,
15 Пакуль не супакое СПАДАР братоў вашых, як і вас, і апануюць і яны зямлю, каторую СПАДАР, Бог ваш, даець ім. Тады зьверніцеся да спадку вашага й дзяржыце зямлю, каторую Масей, слуга СПАДАРОЎ, даў вам за Ёрданом на ўсход сон-ца».
16 І адказалі яны Ігошуу, кажучы: «Усе, што ты расказаў нам, зробім, і куды пашлеш нас, пойдзем.
17 Подле ўсяго як слухалі мы Масея, так будзем слухаць і цябе; адно хай будзе СПАДАР, Бог твой, з табою, як Ён быў з Масеям.
18 Кажны, хто спрацівіцца вуснам тваім і не паслухае словаў тваіх у вусім, што ты раскажаш яму, памрэць. Адно будзь дужы а адважны!»

Комментарии МакДональда

I.  ЗАХВАТ ЗЕМЛИ ОБЕТОВАННОЙ (Гл. 1−12)

А. Приготовления к переходу реки Иордан (Гл. 1)

1:1−9 Сначала Господь дал торжественное указание Иисусу, сыну Навину, касающееся задания, которое ждет его впереди. Эта земля была обещана Израилю, но он должен был получить ее во владение от горы Нево на юге до Ливана на севере, от Средиземного моря на западе до реки Евфрат на востоке (см. стихи 3−4). Иисус Навин должен быть твердым, очень мужественным и послушным. Сейчас, как и тогда, мы можем быть уверены в успехе, когда мы наполняем наши сердца и умы Словом Божьим и послушны ему (ст. 8)

Три раза Господь говорит Иисусу Навину быть твердым и очень мужественным (ст. 6:7, 9). Величина и продолжительность предстоящего задания, бремя предводительства над таким упрямым народом и отсутствие его духовного наставника, Моисея, вероятно, лежали в то время на Иисусе Навине тяжким грузом. Но Господь не призвал его, не дав ему для этого сил. У Иисуса Навина было множество хороших поводов для того, чтобы быть твердым: обетование Бога (ст. 5, 6), верная победа; Слово Божье (ст. 7−8), ориентир; присутствие Божье, подкрепляющая сила. Т. Остин Спаркс пишет: «Здесь происходит настоящее сражение веры. Не то, кем являемся мы, а то, кем является Он! Не наши чувства, а Его факты».

1:10−18 Люди должны были заготовить продовольствие для своего пути в землю Ханаанскую. Что касается двух с половиной колен, которые обосновались на восточной стороне Иордана, Иисус Навин напомнил мужчинам, что они должны помочь в захвате земли, после чего они могут вернуться в свои семьи (ст. 12−15). Они с готовностью на это согласились (ст. 16−18). Любому из отступивших грозила смерть.

В некоторых гимнах переход через Иордан сравнивается со смертью, а земля Ханаанская является олицетворением небес. Но в Ханаане возник конфликт, тогда как на небесах конфликтов не бывает. На самом деле, земля Ханаанская олицетворяет наше настоящее духовное наследие. Оно нам полностью принадлежит, но мы должны обрести его во владение через послушание Слову и провозглашение обетований, подвизаясь добрым подвигом веры.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.