2 Petrus 1 глава

2 Petrus
Schlachter Bibel 1951 → Пераклад П. Татарыновіча

Symeon Petrus, Knecht und Apostel Jesu Christi, an die, welche einen gleich wertvollen Glauben erlangt haben wie wir an die Gerechtigkeit unsres Gottes und Retters Jesus Christus:

Сымон Пётр, слуга й апостал Езуса Хрыстуса — тым, што прынялі роўнацэнную з намі веру праз апраўданне Бога нашага й Збавіцеля Езуса Хрыстуса.

Gnade und Friede widerfahre euch mehr und mehr in der Erkenntnis Gottes und unsres Herrn Jesus!

Прасьвяда вам і супакой хай прымножыцца праз пазнанне Бога і Хрыстуса Езуса Ўсеспадара нашага.

Nachdem seine göttliche Kraft uns alles, was zum Leben und zur Gottseligkeit dient, geschenkt hat, durch die Erkenntnis dessen, der uns kraft seiner Herrlichkeit und Tugend berufen hat,

Як сіла ягоная абдарыла нас усім тым, што патрэбнае да пабожнага жыцьця, даючы пазнаць таго, каторы нас паклікаў собскай славай і цнотай

durch welche uns die teuersten und größten Verheißungen geschenkt sind, damit ihr durch dieselben göttlicher Natur teilhaftig werdet, nachdem ihr dem in der Welt durch die Lust herrschenden Verderben entflohen seid,

якія нас абагацілі велічнымі абяцаннямі стацца празь іх удзельнікамі Божай натуры, ухінуўшыся ад похатнага сапсуцьця ў сьвеце,

so setzet nun all euren Fleiß zu dem hinzu und reichet dar in eurem Glauben die Tugend, in der Tugend aber die Erkenntnis,

то і вы, не шкадуйце ўсякіх старанняў грунтаваць вашу веру на цноце, цноту на развазе,

in der Erkenntnis aber die Enthaltsamkeit, in der Enthaltsamkeit aber die Ausdauer, in der Ausdauer aber die Gottseligkeit,

развагу на паўстрымнасьці, паўстрымнасьць на цярплівасьці, цярплівасьць на пабожнасьці,

in der Gottseligkeit aber die Bruderliebe, in der Bruderliebe aber die Liebe zu allen Menschen.

пабожнасьць на браталюбсьцьве, браталюбства на любасьці (Бога).

Denn wo solches reichlich bei euch vorhanden ist, wird es euch nicht müßig noch unfruchtbar machen für die Erkenntnis unsres Herrn Jesus Christus.

Вось гэта ўсё калі ў вас ёсьць і-то паддастаткам, дык вы не астанецеся бязьдзейнымі й бескарыснымі ў пазанні Ўсеспадара нашага Езуса Хрыстуса;

Wer aber solches nicht hat, der ist blind, kurzsichtig und hat die Reinigung seiner ehemaligen Sünden vergessen.

а ў каго няма гэтага, той сьляпы, недабачваючы забыўся аб ачышчэнні старых сваіх грахоў.

Darum, meine Brüder, befleißiget euch desto mehr, eure Berufung und Erwählung fest zu machen. Denn wo ihr solches tut, werdet ihr niemals straucheln;

Дзеля гэтага старайцеся, браткі, добрымі ўчынкамі што-раз болей апэўніваць пакліканне й выбранне вашае; гэтак паступаючы, ніколі ня згрэшыце.

denn so wird euch der Eingang in das ewige Reich unsres Herrn und Retters Jesus Christus reichlich gewährt werden.

Гэткім чынам ушчодрыцца вам уваход у вечнае Валадарства Ўсеспадара нашага й Збавіцеля Езуса Хрыстуса.

Darum will ich euch stets daran erinnern, wiewohl ihr es wisset und in der gegenwärtigen Wahrheit befestigt seid.

Таму-то я ніколі не перастану аб гэтым напамінаць вам, хоць вы й ведаеце гэта ды уцьверджаны ў гэтай праўдзе.

Ich halte es aber für billig, solange ich in dieser Hütte bin, euch durch solche Erinnerung aufzuwecken,

Лічу маім абавязкам — пакуль знаходжуся ў гэтай будыніне (цела) — пабуджаць вас напамінам,

da ich weiß, daß ich meine Hütte bald ablegen muß, wie mir auch unser Herr Jesus Christus eröffnet hat.

будучы пэўным, што хутка пакіну маю будыніну, як і Госпад наш Езус Хрыстус выявіў мне (Ян. 21:18−19).

Ich will mich aber befleißigen, daß ihr auch nach meinem Abschied allezeit etwas habet, wodurch ihr euer Gedächtnis auffrischen könnet.

Але буду старацца, каб вы і пасьля майго адыходу маглі заўсёды прыпамінаць сабе гэтыя рэчы.

Denn wir sind nicht klug ersonnenen Fabeln gefolgt, als wir euch die Kraft und Wiederkunft unsres Herrn Jesus Christus kundtaten, sondern wir sind Augenzeugen seiner Herrlichkeit gewesen.

Мы бо вам спавясьцілі моц і прыйсьцё Ўсеспадара нашага Езуса Хрыстуса не з хітравыдуманых басьняў, а з аглядання собскімі вачыма ягонай велічы.

Denn er empfing von Gott dem Vater Ehre und Herrlichkeit, als eine Stimme von der hocherhabenen Herrlichkeit daherkam, des Inhalts: «Dies ist mein lieber Sohn, an welchem ich Wohlgefallen habe!»

Бо-ж як ён атрымоўваў ад Бога Айца чэсьць і хвалу ў зыйходзячым на яго з чароўнай (воблачнай) глёрыі голасе: «Гэты ёсьць Сын мой улюблёны, ў якім мая мілаўпадоба, яго слухайце» (Мг. 17:5),

Und diese Stimme hörten wir vom Himmel her kommen, als wir mit ihm auf dem heiligen Berge waren.

дык мы той голас зь неба чулі, будучы на сьвятой гары.

Und wir halten nun desto fester an dem prophetischen Wort, und ihr tut wohl, darauf zu achten als auf ein Licht, das an einem dunklen Orte scheint, bis der Tag anbricht und der Morgenstern aufgeht in euren Herzen;

Дый маем мацнейшу мову прароцкую і вы добра робіце, што зьвяртаецеся да яе як да сьветача, зіяючага ў цёмным месцы, пакуль не разаднее ды ня ўзойдзе зараніца ў сэрцах вашых;

wobei ihr das zuerst wissen müßt, daß keine Weissagung der Schrift ein Werk eigener Deutung ist.

толькіж памятайце перш-за-ўсё аб тым, што ніякага прароцтва ў Пісанні ня можна выкладаць самавольна.

Denn niemals wurde durch menschlichen Willen eine Weissagung hervorgebracht, sondern vom heiligen Geist getrieben redeten heilige Menschen, von Gott gesandt .

Бо ня людзкою воляю прароцтва было калісь спавяшчана, але Духам Святым натхнёныя мужы Божыя яго пераказвалі.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Вера — гэта дар ласкі Божай, які даецца чалавеку дзеля заслуг і міласэрдзя Адкупіцеля.

4 Ласка усьвячваючая спрычыняе удзельніцтва чалавека ў боскай натуры праз наднатуральнае задзіненне з Богам, з Хрыстусам і Духам Св., які прабывае ў справядлівым, зн. ў чалавеку, неадчужаным ад Бога сьмяротным грахом.

10 Аб выбранні веручага да збаўлення сьветчыць абазнака чыстага жыцьця яго, сталасьці добрых паступкаў, учынкаў. Бог нас паклікаў і празначыў да збаўлення, бо сваёю ўсёведаю прадбачыў, што будзем супрацаваць зь ягонай ласкай.

13 Будынінай называе тут Апостал цела чалавека (2 Кар. 5:1).

14 Шмат якія Айцы гавораць аб запавесьці сьв. Пятру мучаніцкай сьмерці (Ян 21:19).

18 ...ў голасе з ваблоку (глёрыі) = з чароўна-захопнай цудоўнай яснасці ў форме аблоку, сымбалю прысутнасьці й хвалы (глёрыі) Бога, прамаўляючага гэтымі вось славамі, якія падаюць ўсе Эванэлісты, апісваючы Перамяненне Збавіцеля, навочным сьветкам якога быў сьв. Пётр на гары Табор у Галілеі.

21 У гэтых вершах Апостал выказвае пракананне аб натхненні кніг прароцкіх Св. Пісання і то ў шырэйшым сэнсе: ня толькі сама мова вусная прарокаў, але і мова выказваная пісанымі знакамі, ёсьць натхнёнай у сваёй навучальнай аснове. Сэнс зместу гэтай мовы не заўсёды быў ясным навет і самым прарокам, якія прарочылі ня з людзкое волі, але ахопленыя паклікаўшаю іх сілаю Духа Св., дзеючаю ў іх. І толькі той-жа Дух Св., абяцаўшы спэцыяльную помач пакліканай да навучання Эклезіі, можа празь яе (зараніцу) непамыльна раскрываць, гэтыя прароцтвы, як і наагул усё Пісьмо сьв.
У акцэнтаваным напаміне Князя Апосталаў рашуча аспрэчваецца буянскае цьверджанне і сянняшніх сэктантаў: Хай Дух Божы, раскрываючы яму сэнс». Гісторыя аднак паказала й паказвае колькі самадурска-згубнага блюзьнерства ў гэтым сказе, дамагаючымся прароцкага натхнення для кажнага самазванскага «біблісты». Бо ціж не адтаго, што на месца эклезіяльнага здысцыплінавання эгзэгэтычнага, запанавала адшчапенскае вальнадумства, ў якім кажны тлумачыў Божае Слова па-свойму, і натварылася безьліч гэрэзыяў узаемна аспрэчваючыхся й выклінаючыхся, мосьцячы гэтым шлях да атэізму?
Але сьветач эклезіяльнага навучання не дазволіць атэізуючаму самадурству амарочыць усё людзтво: грамавая з-по-за «рэфармацкіх» хмар пастанова Трыдэнцкага Сабору (пас. 4, аб сьв. Піс.) «Дзеля Эклезіі — тлумачыць сэнс і выкладаць Св. Пісанне» — становіцца сяння для хрысьціянскага сьвету што-раз болей зразумелай у сваёй санацыйнай неабходнасьці.

« 5 глава 2 глава »