2 Івана 1 глава

Друге соборне послання св. апостола Івана
Переклад Огієнка → Пераклад П. Татарыновіча

Ста́рець — вибраній пані та ді́тям її, яких я поправці люблю́, і не тільки я, але й усі, хто правду пізнав,

Старшы — Спажы Выбранцы і ейным нашчадкам, якіх я па-праўдзе люблю, ды ня толькі я, але і ўсе пазнаўшыя праўду

за правду, що в нас пробував й повік буде з нами:

дзеля праўды, што трывае ў нас і будзе з намі навекі.

нехай буде з вами благодать, милість, мир від Бога Отця та Ісуса Христа́, Сина Отцевого, у правді та в любові!

Ласка, міласэрддзе й супакой ад Бога Айца ды ад Езуса Хрыстуса, Сына Айовага, хай будзе з вамі ў праўдзе і любасьці!

Я дуже зрадів, що між ді́тьми твоїми знайшов таких, що ходять у правді, як заповідь ми прийняли́ від Отця.

Я быў вельмі рад, што знайшоў зь дзяцей тваіх жывучых у праўдзе, паводля прыказання, якое мы атрымалі ад Айца.

І тепер я благаю тебе, пані, не так, ніби пишу́ тобі нову́ заповідь, але ту, яку маємо від поча́тку, — щоб ми любили один о́дного!

І цяпер прашу цябе, Спажа, не як новае прыказанне пішучы табе, але тое, што мелі ад пачатку: каб мы любілі адзін другога.

А любов ця — щоб ми жили згідно з Його заповідями. Це та заповідь, яку ви чули від поча́тку, щоб ви згідно з нею жили́.

А любасьць гэна ёсьць у тым, каб мы праступалі паводля Ягоных прыказанняў. Гэта бо тое прыказанне, якое вы чулі спачатна, каб водля яго паступаць.

Бо в світ увійшло багато обма́нців, які не визнаю́ть Ісуса Христа, що прийшов був у тілі. Такий — то обманець та анти́христ!

Шмат бо зводнікаў зьявілася ў сьвеце, якія ня вызнаюць Езуса Хрыстуса, прыйшоўшага ў целе: гэткі ёсьць зводнікам і антыхрыстам.

Пильнуйте себе, щоб ви не згубили того, над чим працювали, але щоб прийняли́ повну нагоро́ду.

Пільнуйце самых сябе, каб не страцілі таго, што запрацавалі, але каб атрымалі поўную заплату.

Кожен, хто робить пере́ступ та не пробуває в науці Христовій, той Бога не має. А хто пробуває в науці Його́, той має і Отця, і Сина.

Кажны, хто адступае ад навукі Хрыстовай і ня трывае ў ёй, ня мае Бога; а хто трывае пры навуцы, той мае і Айца і Сына.

Коли хто приходить до вас, але не приносить науки цієї, не приймайте до дому його́, і не вітайте його́!

Калі хто прыйходзіць да вас, а навукі гэтай ня прыносіць, таго ня прыймайце ў дом, навет ня вітайце;

Хто бо вітає його́, той у́часть бере в лихи́х учинках його́.

бо хто яго вітае, той удзельнічае ў благіх паступках ягоных.

Багато я мав написати до вас, але не схотів на папері й чорнилом. Та маю надію прибути до вас, і говорити уста́ми до уст, щоб повна була́ ваша радість!

Шмат чаго маю пісаць вам, але ня хочу на паперы чарнілам, спадзяюся бо быць у вас і гутарыць з вамі вусна, каб радасьць ваша была поўная.

Вітають тебе діти ви́браної сестри твоєї. Амі́нь.

Вітаюць цябе дзеці Выбранкі сястры твае.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Старшы — гл. прадмову да гэтага Лісту. Нашчадкам — дзецям, вернікам Эклезіі.

6 ...прыказанне, якое чулі спачатна — прынцып добрага хрысьціяніна, каб шчыра трымацца традыцыі, навукі й пастановаў Апостольскіх.

7 Шмат бо зводнікаў — як вынікае з далейшых выснаваў, мова тут аб гэрэтыках гностыцызму, запярэчваючых, што Езус Хрыстус ёсьць Сынам Божым, хоць прыняў на сябе цела і душу чалавечу. Гэткае вачэнне напазор толькі можа выдавацца паступовым у працэсе пазнавання Бога (гносіс); а фактычна ёсьць яно назадніцтвам, хто бо запярэчвае Боства Хрыстуса, ўканцы адпадзе й ад Бога, дзецьмі Якога стаёмся толькі праз веру ў Сына Ягонага.

13 ...дзеці Выбранкі сястры — вернікі Эклезіі ў Эфэзе, дзе прабываў Ян.

« 5 глава 1 глава »