Руфь 1 глава

Книга Руфи
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Много лет назад, во времена, когда правили судьи, в земле Иудейской был голод. Человек по имени Елимелех, покинул город Вифлеем Иудейский. Он, его жена и двое его сыновей отправились в страну Моавитскую.
 
У тыя дні, калі кіравалі судзьдзі, стаўся голад на зямлі. І пайшоў адзін чалавек зь Віфляема Юдэйскага з сваёю жонкаю і двума сынамі жыць на палях Маавіцкіх.

Жену этого человека звали Ноеминь, а сыновей звали Махлон и Хилеон. Эти люди были ефрафяне из Вифлеема Иудейского. Они добрались до страны Моавитской и остались там.
 
Імя таго чалавека Элімэлэх, імя жонкі ягонай Наэмінь, а імя двух сыноў ягоных Махлон і Хілеон; яны былі Эфрафяне зь Віфляема Юдэйскага. І прыйшлі яны на палі Маавіцкія і засталіся там.

Спустя некоторое время муж Ноемини, Елимелех, умер. И осталась Ноеминь с двумя сыновьями.
 
І памёр Элімэлэх, муж Наэміні, і засталася яна з двума сынамі сваімі.

Сыновья её женились на моавитянках. Одну из женщин звали Орфа, другую — Руфь. Прожив в стране Моавитской около десяти лет,
 
Яны ўзялі сабе жонак з Маавіцянак, — імя адной Орфа, а імя другой Рут, — і жылі там каля дзесяці гадоў.

Махлон и Хилеон тоже умерли. И осталась Ноеминь одна, без мужа и без сыновей.
 
Але пасьля і абодва сыны яе, Махлон і Хілеон, памерлі, і засталася тая жанчына пасьля абодвух сваіх сыноў і пасьля мужа свайго.

Живя в стране Моавитской, Ноеминь услышала, что Господь помог своему народу: Он дал еду людям Иудеи. И Ноеминь решила оставить землю Моавитскую и вернуться домой. Её невестки решили идти с ней.
 
І ўстала яна зь нявесткамі сваімі і пайшла назад з палёў Маавіцкіх, бо пачула на палях Маавіцкіх, што Бог наведаў народ Свой і даў ім хлеб.

Они покинули место, где жили, и отправились обратно в землю Иудейскую.
 
І выйшла яна з той мясьціны, у якой жыла, і абедзьве нявесткі яе зь ёю. Калі яны ішлі па дарозе, вяртаючыся ў зямлю Юдэйскую,

Позже Ноеминь сказала своим невесткам: "Вы должны вернуться домой к своим матерям. Вы были очень преданны и добры ко мне и к моим умершим сыновьям, и, я надеюсь, Господь отплатит вам тем же.
 
Наэмінь сказала дзьвюм нявесткам сваім: ідзеце, вярнецеся кожная ў дом маці сваёй; хай даруе Гасподзь вам літасьць, як вы зрабілі з памерлымі і са мною!

Я молю Его помочь каждой из вас найти мужа и хорошее пристанище". Ноеминь поцеловала своих невесток, и они разрыдались.
 
хай дасьць вам Гасподзь, каб вы знайшлі прытулак кожная ў доме ў свайго мужа! І пацалавала іх. Але яны паднялі енк і плакалі

И сказали они: "Мы хотим идти с тобой к твоему народу".
 
і сказалі: не, мы з табою вернемся да народу твайго.

Но Ноеминь ответила: "Нет, дети мои, возвращайтесь к себе домой. К чему вам идти со мной? Я не могу помочь вам. У меня нет больше сыновей, которые могли бы быть вам мужьями.
 
А Наэмінь сказала: вярнецеся, дочкі мае; навошта вам ісьці са мною? хіба ж ёсьць у мяне яшчэ сыны ў маім чэраве, якія былі б вам мужамі?

Возвращайтесь домой! Я слишком стара, чтобы иметь нового мужа. И даже если представить, что я снова могу выйти замуж, я не смогу вам помочь. Если бы даже я забеременела этой ночью и родила двух сыновей, это тоже не помогло бы вам.
 
вярнецеся, дочкі мае, ідзеце, бо я ўжо старая, каб быць замужам; ды калі б я і сказала: «ёсьць мне яшчэ надзея», і нават калі б я гэтую ноч была з мужам і потым нарадзіла сыноў, —

Вам пришлось бы ждать, пока они вырастут и превратятся в мужчин. Я не могу заставить вас так долго ждать мужей. Это меня очень огорчит, а я уже и так достаточно опечалена, ибо рука Господня постигла меня!"
 
дык ці ж можна вам чакаць, пакуль яны вырасьлі б? ці ж можна вам марудзіць і ня выходзіць замуж? не, дочкі мае, я вельмі маркочуся за вас, бо рука Гасподняя спасьцігла мяне.

Женщины снова разрыдались. Затем Орфа поцеловала Ноеминь и покинула её, а Руфь обняла её и осталась.
 
Яны паднялі енк і зноў заплакалі. І Орфа разьвіталася зь сьвякроўю сваёю, а Рут засталася зь ёю.

Ноеминь сказала ей: "Смотри, твоя невестка вернулась к своему народу и к своим богам. И ты должна возвратиться к ним".
 
Наэмінь сказала Руце: вось, ятроўка твая вярнулася да народу свайго і да сваіх багоў; вярніся і ты сьледам за ятроўкаю тваёю,

Но Руфь ответила: "Не принуждай меня покинуть тебя и возвратиться к моему народу! Разреши мне идти с тобой. Куда ты направишься, туда и я пойду. Где ты будешь жить, там и я буду. Твой народ будет моим народом. Твой Бог будет моим Богом.
 
але Рут сказала: ня прымушай мяне пакідаць цябе і вяртацца ад цябе; а куды ты пойдзеш, туды і я пайду, і дзе ты жыць будзеш, там і я жыць буду; народ твой будзе маім народам, і твой Бог — маім Богам;

Где ты умрёшь, там и я умру, и там же буду похоронена. Я прошу Господа наказать меня, если я не сдержу это обещание: только смерть сможет нас разлучить".
 
і дзе ты памрэш, там і я памру і пахаваная буду; хай тое і тое зробіць мне Гасподзь, і яшчэ болей зробіць: адна сьмерць разьвядзе нас з табою.

Ноеминь увидела, что Руфь очень хочет идти с ней, и перестала спорить.
 
Наэмінь, бачачы, што яна цьвёрда рашылася ісьці зь ёю, перастала ўгаворваць яе.

И шли они, пока не достигли города Вифлеема. Когда обе женщины пришли туда, все жители города были очень взволнованы. Они говорили: "Неужели это Ноеминь?"
 
І ішлі абедзьве яны, пакуль ня прыйшлі ў Віфляем. Калі яны прыйшлі ў Віфляем, увесь горад прыйшоў у рух ад іх, і казалі: гэта Наэмінь?

Но она сказала людям: "Не называйте меня Ноеминью, называйте меня Марою. Называйте меня так потому, что Бог Всемогущий сделал мою жизнь очень печальной.
 
Яна сказала ім: не называйце мяне Наэмінь, а называйце мяне Мараю, бо Ўсемагутны спаслаў мне вялікую гароту;

У меня было всё, когда я ушла отсюда, а сейчас Господь вернул меня домой с пустыми руками. Господь принёс мне страданья, так почему вы должны называть меня "Счастливой"? Бог Всемогущий послал мне много бед".
 
я выйшла адсюль у дастатку, а вярнуў мяне Гасподзь з пустымі рукамі; навошта называць мяне Наэміньню, калі Гасподзь прымусіў мяне пакутаваць, і Ўсемагутны паслаў мне няшчасьце?

Итак, Ноеминь и её невестка Руфь (моавитянка) возвратились из страны Моавитской. Они вернулись в Вифлеем Иудейский в начале жатвы ячменя.
 
І вярнулася Наэмінь, і зь ёю нявестка яе Рут Маавіцянка, якая прыйшла з палёў Маавіцкіх, і прыйшлі яны ў Віфляем на пачатку жніва ячменю.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.