Судьи 1 глава

Книга Судей израилевых
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Васіля Сёмухі

После смерти Иисуса народ Израиля спросил у Господа: "Кто из нас первым должен пойти воевать против хананеев?"

Пасьля сьмерці Ісуса пыталіся сыны Ізраілевыя, кажучы: хто з нас раней пойдзе на Хананэяў — ваяваць зь імі?

Господь ответил им: "Колено Иуды пойдёт. Я позволю им завоевать эту землю".

І сказаў Гасподзь: Юда пойдзе; вось, Я аддаю зямлю ў яго рукі.

Иуда попросил помощи у братьев из семьи Симеона. Он сказал: "Братья мои, Господь обещал дать каждому из нас немного земли. Если вы поможете нам завоевать эту землю, мы поможем вам в войне за вашу землю. " И люди Симеона решили помочь своим братьям из Иудеи.

А Юда сказаў Сымону, брату свайму: увайдзі са мною ў надзел мой, і будзем ваяваць з Хананэямі; і я ўвайду з табою ў твой надзел. І пайшоў зь ім Сымон.

Господь помог народу Иуды разбить хананеев и ферезеев. Десять тысяч человек было убито в городе Везеке.

І пайшоў Юда, і аддаў Гасподзь Хананэяў і Фэрэзэяў у рукі іхнія, і пабілі яны зь іх у Вэзэку дзесяць тысяч чалавек.

Там же они встретились с правителем Везека (Адони-Везек) и сразились с ним.

У Вэзэку сустрэліся яны з Адоні-Вэзэкам, біліся зь ім і разьбілі Хананэяў і Фэрэзэяў.

Адони-Везек пытался убежать, но они поймали его и отсекли у него на руках и ногах большие пальцы.

Адоні-Вэзэк пабег, але яны пагналіся за ім і злавілі яго і адсеклі вялікія пальцы на руках ягоных і на нагах ягоных.

И сказал Адони-Везек: "Я отрезал большие пальцы рук и ног у семидесяти царей, и они ели крохи, которые падали с моего стола. И теперь Господь отплатил мне тем же". Адони-Везека привели в Иерусалим, и там он умер.

Тады сказаў Адоні-Вэзэк: семдзесят цароў з адсечанымі на руках і на нагах у іх вялікімі пальцамі зьбіралі пад сталом маім; як рабіў я, так і мне даў Бог. І прывялі яго ў Ерусалім, і ён памёр там.

Сыны Иуды воевали против Иерусалима и захватили его. Они убили людей мечами, а город сожгли.

І ваявалі сыны Юдавыя супроць Ерусаліма і ўзялі яго, і пабілі яго мечам і горад аддалі агню.

Потом они пошли воевать с хананеями, которые жили в горах, в пустыне к югу от Иудеи и на западной равнине.

Потым пайшлі сыны Юдавыя ваяваць з Хананэямі, якія жылі на горах і на паўдзённай зямлі і на нізінных мясьцінах.

Колено Иуды выступило против хананеев, которые жили в Хевроне (раньше Хеврон назывался Кириаф-Арба). Там они убили Шешая, Ахимана и Фалмая.

І пайшоў Юда на Хананэяў, якія жылі ў Хэўроне (імя Хэўрону было раней Кірыяф-Арбы), і пабілі Шэшая, Ахімана і Талмая.

Затем иудеи покинули это место и пошли воевать против жителей города Давира (раньше Давир назывался Кириаф-Сефер).

Адтуль пайшоў ён супроць жыхароў Давіра; імя ў Давіра было раней Кірыят-Сэфэр.

До того, как они начали сражаться, Халев обещал им: "Тому, кто нападёт на Кириаф-Сефер и захватит его, я отдам в жёны мою дочь Ахсу. "

І сказаў Халеў: хто паб’е Кірыят-Сэфэр і возьме яго, таму аддам Ахсу, дачку маю, за жонку.

У Халева был младший брат — Кеназ. Сын Кеназа, Гофониил, захватил город Кириаф-Сефер, и тогда Халев отдал в жёны Гофониилу свою дочь.

І ўзяў яго Гатанііл, сын Кеназа, малодшага брата Халева, і Халеў аддаў за жонку яму Ахсу, дачку сваю.

Ахса пошла жить к Гофониилу. Перед отъездом Гофониил послал её просить у отца немного земли. Ахса пошла к отцу, и, когда она сошла со своего осла, Халев спросил её: "Что случилось?".

Калі мелася яна ісьці, Гатанііл навучыў яе прасіць у бацькі яе поле, і яна сышла з асла. Халеў сказаў ёй: чаго табе?

Ахса ответила ему: "Благослови меня. Ты дал мне пустынную землю, дай мне и немного воды. " И Халев дал ей, что она просила, — верхние и нижние источники воды.

Ахса сказала яму: дай мне дабраславеньне: ты даў мне зямлю паўднёвую, дай мне і крыніцы вады. І даў ёй крыніцы верхнія і крыніцы паўднёвыя.

Сыны Кенеянина (тестя Моисея) покинули город Пальм и пошли жить среди иудеев в пустыню, которая находилась на юге от Иудеи, возле города Арада.

І сыны Кэнэяніна, цесьця Майсеевага, пайшлі з горада Пальм з сынамі Юдавымі ў пустыню Юдавую, якая на поўдзень ад Арада, і прыйшлі і пасяліліся сярод народу.

Некоторые хананеи жили в городе Аефафе. Люди Иудеи и Симеона напали на них и полностью разрушили город. И назвали этот город Хорма.

І пайшоў Юда з Сымонам, братам сваім, і пабілі Хананэяў, якія жылі ў Цэфаце, і аддалі яго праклёну, і таму называецца горад гэты Хорма.

Иудеи также захватили город Газу и город Аскалон со всеми маленькими городами вокруг них.

Юда ўзяў таксама Газу зь межамі яе, Аскалон зь межамі яго, і Экрон зь межамі яго.

Господь был на стороне Иуды, и люди Иуды захватили горы, но не смогли захватить жителей равнины, ибо у них были железные колесницы.

Гасподзь быў зь Юдам, і ён авалодаў гарою; але жыхароў даліны ня мог прагнаць, бо ў іх былі жалезныя калясьніцы.

Моисей, как и обещал, отдал народу Халева город Хеврон, и они изгнали оттуда трёх сыновей Енаковых.

І аддалі Халеву Хэўрон, як казаў Майсей, і прагнаў адтуль трох сыноў Энакавых.

Сыны Вениамина не могли изгнать иевусеев, которые жили в Иерусалиме. И до сих пор иевусеи живут в Иерусалиме среди народа Вениамина.

Але Евусэяў, якія жылі ў Ерусаліме, не прагналі сыны Веньямінавыя, і жывуць Евусэі з сынамі Веньяміна ў Ерусаліме да сёньня.

Потомки Иосифа пошли сражаться против города Вефиль (в прошлом Вефиль назывался Луз), и Господь был на их стороне.

І сыны Язэпа пайшлі таксама на Вэтыль, і Гасподзь быў зь імі.

Они послали людей разведать всё о Вефиле.

І віжавалі сыны Язэпавыя Вэтыль.

Эти люди увидели человека, идущего из города, и сказали ему: "Покажи нам, как войти в город. Мы захватим его, и, если ты нам поможешь, мы не сделаем тебе ничего плохого".

І ўбачылі вартавыя чалавека, які ішоў у горад, і сказалі яму: пакажы нам уваход у горад, і зробім табе літасьць.

И человек этот показал разведчикам потайной вход в город. Потомки Иосифа напали на город Вефиль и мечами убили его жителей. Но они не тронули человека, который помог им. Этот человек с семьёй был отпущен на свободу.

Ён паказаў ім уваход у горад, і пабілі яны горад мечам, а чалавека гэтага і ўсю радню ягоную адпусьцілі.

Он пошёл в землю, где жили хеттеи, и построил там город, который назвал Луз. Он и до сих пор так называется.

Чалавек гэты пайшоў у зямлю Хэтэяў і пабудаваў горад і назваў яго Луз. Гэта імя ў яго да сёньня.

Некоторые хананеи жили в городах Бефсан, Фаанах, Дор, Ивлеам и Мегиддон и в маленьких городах, окружающих их. Народ Манассия не смог выгнать людей из этих городов, и хананеи остались там жить.

І Манасія ня выгнаў жыхароў Бэтсана і залежных ад яго гарадоў, Таанаха і залежных ад яго гарадоў, жыхароў Дора і залежных ад яго гарадоў, жыхароў Іўлеама і залежных ад яго гарадоў, жыхароў Мэгідона і залежных ад яго гарадоў; і засталіся Хананэі жыць у зямлі гэтай.

Позже, набрав силу, Израиль сделал этих хананеев своими рабами, но изгнать их с земли своей так и не смог.

Калі Ізраіль увабраўся ў сілу, тады зрабіў ён Хананэяў даньнікамі, але выганяць не выганяў іх.

То же самое случилось и с народом Ефрема. Они не смогли изгнать всех хананеев, которые жили в Газере. Так они и остались там жить среди сынов Ефрема.

А Яфрэм ня выгнаў Хананэяў, якія жылі ў Газэры; і жылі Хананэі сярод іх у Газэры.

И люди Завулона не смогли изгнать хананеев, живших в городах Китрон и Наглол. Те не покинули свою землю и остались жить среди сынов Завулона, которые сделали их своими рабами.

І Завулон ня выгнаў жыхароў Катрона і жыхароў Наглола, і жыхары Хананэі жылі сярод іх і плацілі ім даніну.

Народ Асира не изгнал жителей Акко, Сидона, Ахлава, Ахзива, Хелвы, Цфека и Рехова.

І Асір ня выгнаў жыхароў Ако і жыхароў Сідона і Ахлава, Ахзіва, Хэлвы, Афэка і Рэхова.

Народ Асира не смог заставить хананеев покинуть свою землю, и поэтому они жили среди хананеев.

І жыў Асір сярод Хананэяў, жыхароў зямлі той, бо ня выгнаў іх.

И люди Неффалима не смогли выгнать жителей Вефсамиса и Бефанафа. Они остались жить среди хананеев и сделали их своими рабами.

І Нэфталім ня выгнаў жыхароў Бэтсаміса і жыхароў Бэтаната і жыў сярод Хананэяў, жыхароў зямлі той; а жыхары Бэтсаміса і Бэтаната былі ягонымі даньнікамі.

Аморреи заставили народ Дана жить в горах. Сыновьям Дановым пришлось жить там потому, что аморреи не давали им спуститься в долину.

І заціснулі Амарэі сыноў Данавых у горах, бо не давалі ім сыходзіць у даліну.

Аморреи решили остаться жить на горе Херес, в Аиалоне и Шаалвиме, но позже народ Иосифа стал сильным и сделал аморреев своими рабами.

І засталіся Амарэі жыць на гары Хэрэс у Аялоне і Шаалвіме; але рука сыноў Язэпавых адолела, і зрабіліся яны даньнікамі ім.

Земли аморреев тянулись от возвышенности Акравим до Селы и простирались далее.

Межы Амарэяў ад узвышша Акравім і ад Сэлы прасьціраліся і далей.

« 24 глава 2 глава »