Да Габрэяў 1 глава

Пасланне да Габрэяў
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → В переводе Лутковского

 
 

Шмат разоў і па-рознаму прамаўляў калісьці Бог да айцоў нашых праз прарокаў,
 

у гэтыя апошнія дні прамовіў да нас праз Сына, якога ўстанавіў спадкаемцам усяго, праз якога і стварыў сусвет.
 

Ён, будучы адлюстраваннем Ягонай славы і вобразам Ягонай сутнасці і падтрымліваючы ўсё словам сваёй моцы, здзейсніў ачышчэнне ад грахоў, сеў праваруч Велічы на вышынях
 

і стаў настолькі вышэйшым за анёлаў, наколькі больш слаўнае, чым яны, атрымаў у спадчыну імя.
 

Бо калі і каму з анёлаў Ён сказаў: «Ты — Сын Мой, Я сёння нарадзіў Цябе», і яшчэ: «Я буду Яму Айцом, а Ён будзе Мне Сынам»?
 

Калі ж зноў увядзе Першароднага ў свет, скажа: «Няхай паклоняцца Ямуўсе анёлы Божыя».
 

І кажа анёлам: «Ён робіць сваіх анёлаў вятрамі, а слугаў сваіх — полымем агню»,
 

а Сыну: «Трон Твой, Божа, навекі вякоў, і жазло праведнасці — гэта жазло Твайго валадарства.
 

Ты палюбіў справядлівасць і ўзненавідзеў беззаконне, таму Твой Бог намасціў Цябе, Божа, алеем радасці больш, чым саўдзельнікаў Тваіх».
 

А таксама: «Ты ў пачатку, Пане, паставіў на падмурку зямлю, і нябёсы — справа Тваіх рук.
 

Яны прамінуць, а Ты застанешся; і састарэюць усе, як вопратка,
 

а Ты скруціш іх, быццам адзенне, і яны зменяцца. Ты адзін і той жа, і не скончацца Твае гады».
 

Каму з анёлаў Ты калі-небудзь сказаў: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль Я не пакладу непрыяцеляў Тваіх пад падножжа ног Тваіх»?
 

Ці ж не ўсе яны службовыя духі, пасланыя дзеля служэння тым, хто павінен атрымаць у спадчыну збаўленне?
 



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.