Да Габрэяў 1 глава

Пасланне да Габрэяў
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Синодальный перевод (МП)

Шмат разоў і па-рознаму прамаўляў калісьці Бог да айцоў нашых праз прарокаў,

Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках,

у гэтыя апошнія дні прамовіў да нас праз Сына, якога ўстанавіў спадкаемцам усяго, праз якога і стварыў сусвет.

в последние дни сии говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, чрез Которого и веки сотворил.

Ён, будучы адлюстраваннем Ягонай славы і вобразам Ягонай сутнасці і падтрымліваючы ўсё словам сваёй моцы, здзейсніў ачышчэнне ад грахоў, сеў праваруч Велічы на вышынях

Сей, будучи сияние славы и образ ипостаси Его и держа все словом силы Своей, совершив Собою очищение грехов наших, воссел одесную (престола) величия на высоте,

і стаў настолькі вышэйшым за анёлаў, наколькі больш слаўнае, чым яны, атрымаў у спадчыну імя.

будучи столько превосходнее Ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя.

Бо калі і каму з анёлаў Ён сказаў: «Ты — Сын Мой, Я сёння нарадзіў Цябе», і яшчэ: «Я буду Яму Айцом, а Ён будзе Мне Сынам»?

Ибо кому когда из Ангелов сказал [Бог:] Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя? И еще: Я буду Ему Отцем, и Он будет Мне Сыном?

Калі ж зноў увядзе Першароднага ў свет, скажа: «Няхай паклоняцца Ямуўсе анёлы Божыя».

Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: и да поклонятся Ему все Ангелы Божии.

І кажа анёлам: «Ён робіць сваіх анёлаў вятрамі, а слугаў сваіх — полымем агню»,

Об Ангелах сказано: Ты творишь Ангелами Своими духов и служителями Своими пламенеющий огонь.

а Сыну: «Трон Твой, Божа, навекі вякоў, і жазло праведнасці — гэта жазло Твайго валадарства.

А о Сыне: престол Твой, Боже, в век века; жезл царствия Твоего — жезл правоты.

Ты палюбіў справядлівасць і ўзненавідзеў беззаконне, таму Твой Бог намасціў Цябе, Божа, алеем радасці больш, чым саўдзельнікаў Тваіх».

Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, посему помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих.

А таксама: «Ты ў пачатку, Пане, паставіў на падмурку зямлю, і нябёсы — справа Тваіх рук.

И: в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

Яны прамінуць, а Ты застанешся; і састарэюць усе, як вопратка,

они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза,

а Ты скруціш іх, быццам адзенне, і яны зменяцца. Ты адзін і той жа, і не скончацца Твае гады».

и как одежду свернешь их, и изменятся; но Ты тот же, и лета Твои не кончатся.

Каму з анёлаў Ты калі-небудзь сказаў: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль Я не пакладу непрыяцеляў Тваіх пад падножжа ног Тваіх»?

Кому когда из Ангелов сказал [Бог:] седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?

Ці ж не ўсе яны службовыя духі, пасланыя дзеля служэння тым, хто павінен атрымаць у спадчыну збаўленне?

Не все ли они суть служебные духи, посылаемые на служение для тех, которые имеют наследовать спасение?

Примечания:

Синодальный перевод (МП)

3, 13 одесную — по правую руку, справа.

13 седи — воссядь; восседать можно на троне, в то время как сидеть на стуле; воссесть — председательствовать (сидеть в торжественной обстановке), оно применимо к Богу и монарху, руководителю, а сесть — значит опираться на что-либо (стул, табурет и т.д.).

« 1 глава 2 глава »