Лукі 17 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Новой Женевской Библии

Пераклад Чарняўскага 2017

1 І гаворыць Ён вучням Сваім: «Немагчыма, каб не прыйшлі згаршэнні, але гора таму, праз каго яны прыходзяць.
2 Лепш было б яму, каб павесіць яму жоран млынавы на шыю ды ўкінуць у мора, чым бы ён згоршыў аднаго з малых гэтых.
3 Сачыце за сабой! Калі брат твой зграшыў супраць цябе, дакары яго і, калі навернецца, даруй яму.
4 І, калі б сем разоў на дзень зграшыў адносна цябе і сем разоў на дзень звярнуўся да цябе, кажучы: “Каюся за гэта”, — даруй яму».
5 І сказалі Апосталы Госпаду: «Павяліч нам веру».
6 А Госпад сказаў: «Калі б вы мелі веру як зярнятка гарчычнае, дык сказалі б гэтаму дрэву морвы: “Вырвіся з коранем і перасадзіся ў мора”, і яно паслухала б вас.
7 А хто з вас, маючы паслугача аратага або пастуха, калі ён вернецца з поля, скажа яму: “Ідзі хутчэй за стол”?
8 І ці не скажа: “Прыгатуй мне вячэру і падперажыся ды паслугуй мне, пакуль буду есці і піць, а потым ты будзеш есці і піць”?
9 Ці ён дзякуе слузе таму, што ён зрабіў тое, што яму загадана? Не думаю.
10 Так і вы, калі споўнілі ўсё, што вам загадана, кажыце: “Паслугачы мы нічога не вартыя; што павінны былі зрабіць, зрабілі”».
11 І сталася, калі ішоў Ён у Ерузалім, праходзіў між Самарыяй і Галілеяй.
12 І калі ўваходзіў Ён у адно паселішча, перанялі Яго дзесяць чалавек пракажоных, якія сталі здалёк
13 і крычалі яны ўголас, кажучы: «Ісусе, Вучыцель, памілуй нас!»
14 Ён, як убачыў іх, сказаў: «Ідзіце, пакажыцеся святарам». І сталася, што, калі яны ішлі, ачысціліся.
15 Адзін жа з іх, як агледзеўся, што стаў здаровы, вярнуўся, моцным голасам славячы Бога,
16 і паў на твар ля ног Яго, дзякуючы Яму; а быў ён самарыцянін.
17 І, адказваючы, Ісус сказаў: «Ці не дзесяць было ачышчаных? І дзе ж дзевяць?
18 Не знайшоўся з іх ніхто, хто б вярнуўся, каб аддаць хвалу Богу, акрамя гэтага чужынца?»
19 І гаворыць яму: «Устань, ідзі: вера твая выратавала цябе».
20 І, запытаны фарысеямі, калі надыдзе Валадарства Божае, адказваючы, сказаў ім: «Валадарства Божае не прыйдзе відавочна
21 і не скажуць: “Вось тут” або: “Там”; вось жа Валадарства Божае ўнутры вас ёсць».
22 І гаворыць вучням: «Прыйдуць дні, калі вы будзеце прагнуць бачыць хоць адзін дзень Сына Чалавечага і не ўбачыце.
23 І скажуць вам: “Вось, тут”, “Вось, там”; не ідзіце і не шукайце.
24 Бо, як маланка, ззяючы з-пад неба, асвятляе тое, што пад небам, такім будзе і Сын Чалавечы ў дзень Свой.
25 Але трэба, каб Ён перш многа перацярпеў ды быў адкінуты гэтым пакаленнем.
26 І як сталася ў дні Ноя, так будзе ў дні Сына Чалавечага:
27 елі і пілі, жаніліся і замуж выдавалі аж да дня, калі Ной увайшоў у каўчэг, і прыйшоў патоп, і выгубіў усіх.
28 Падобна, як сталася ў дні Лота: елі, пілі, куплялі, прадавалі, садзілі, будавалі;
29 аж у дзень, калі Лот выйшаў з Садома, паліліся з неба дажджом агонь ды серка і выгубілі ўсіх.
30 Так будзе ў дзень, калі Сын Чалавечы аб’явіцца.
31 У той дзень, хто будзе на даху, а прылады яго дома, хай не сыходзіць, каб іх забраць; і хто на полі, хай таксама не вяртаецца.
32 Памятайце пра жонку Лота.
33 Калі б хто стараўся душу сваю зберагчы, загубіць яе, а хто загубіць яе, той ажывіць яе.
34 Кажу вам: у тую ноч будуць удвух на адным ложку: адзін будзе ўзяты, а другі пакінуты;
35 і дзве будуць малоць разам: адна будзе ўзята, а другая пакінута.
36 І ўдвух будуць у полі: адзін будзе ўзяты, а другі пакінуты».
37 Адказваючы Яму, яны кажуць: «Дзе, Госпадзе?» А Ён сказаў ім: «Дзе будзе цела, там збяруцца і арлы».

Новой Женевской Библии

17:2 соблазнил одного из малых сих. Имеются в виду дети и смиренные взрослые (ср. 10:21), которые пропали бы без Божией помощи.

17:4 семь раз в день. Эти слова не означают, что восьмое прегрешение уже не может быть прощено; напротив, прощать раскаявшегося следует всегда.

17:5 умножь в нас веру. Выслушав предыдущие слова Иисуса (ст. 3:4), ученики решили, что, лишь обладая великой верой, можно научиться так прощать.

17:6 если бы вы имели веру с зерно горчичное. В ответ на просьбу учеников Иисус говорит, что и малая вера может творить чудеса; важна не степень веры, а ее истинность.

17:11 Он проходил между Самариею и Галилеею. Иисус продолжает Свой путь в Иерусалим (см. ком. к 9:51). Поскольку группу евреев, направляющихся в священную столицу Израиля, в Самарии ожидал враждебный прием (9:51−53), Иисус проходит с учениками вдоль границ этой области.

17:12 десять человек прокаженных ... остановились вдали. В соответствии с предписаниями закона, прокаженные должны были держаться в стороне от соплеменников (Лев 13:46). Те, что встретили Иисуса, остановились от Него на таком расстоянии, чтобы Он слышал их слова, произнесенные громким голосом (ст. 13).

17:14 покажитесь священникам. См. ком. к 5:14.

17:16 пал ниц к ногам Его ... это был Самарянин. Знаменательно, что из всех исцеленных возвратился поблагодарить Иисуса именно самарянин, от которого менее чем от других можно было ожидать выражения благодарности целителю-еврею.

17:19 вера твоя спасла тебя. Возможно, наградой за веру самарянина явилось не только исцеление от проказы, но и спасение души.

17:20−37 Ответ Иисуса на вопрос «когда придет Царствие Божие?» (ст. 20), раскрывает динамическую природу Царства. В одном и том же отрывке Он говорит о Царстве как об уже существующей реальности (ст. 21) и как о том, чему еще только предстоит полностью раскрыться (ст. 22−37). См. статью «Царство Божие».

17:22 пожелаете видеть хотя один из дней Сына Человеческого. Возможно и другое прочтение — без «хотя». Речь, по-видимому, идет о торжестве Царства Божиего во Второе пришествие Христа (ст. 26:30). Все христианские поколения станут с нетерпением ждать, когда, по воле Господа, восторжествуют мир и справедливость.

17:23−25 Многие станут подпадать под соблазны лжемессий (21:8−9), однако подлинное пришествие Христа будет таково, что ни у кого не останется ни малейших сомнений в том, кто Он.

17:30 в тот день, когда Сын Человеческий явится. Речь идет о Втором пришествии Христа.

17:32 Вспоминайте жену Лота. Жена Лота уже находилась на пороге спасения, но обратила взор назад и погибла (Быт 19:26).

17:33 Кто станет сберегать душу свою. Кто не захочет отречься себя.

17:34−35 Близкие отношения с кем-либо из спасенных не помогут в день пришествия.

17:37 где труп, там соберутся и орлы. Букв.: «Где тело, там и стервятники будут собраны». Смысл этой фразы в том, что приверженные плотскому, земному существованию на небо не попадут; они, подобно стервятникам, питающимся мертвечиной, будут есть не «хлеб жизни» в Царстве Божием, а поедать «мертвую плоть» своих «мертвых дел». См. также ком. к Мф 24:28.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.