Апокалипсис 10 глава

Апокалипсис откровение Иоанново
Русского Библейского Центра → Пераклад Антонія Бокуна

Я увидел другого могучего ангела. Он спускался с неба, окутанный облаком. Над головой у него радуга, его лицо — как солнце, ноги — огненные столбы.

І ўбачыў я іншага дужага анёла, які зыходзіў з неба, які быў апрануты ў воблака, і вясёлка над галавою яго, і аблічча ягонае — як сонца, і ногі ягоныя — як слупы агністыя.

В руке он держал раскрытую книжицу. Правой ногой он наступил на море, левой — на землю.

І меў ён у руцэ сваёй кніжку адкрытую, і паставіў ён правую нагу сваю на мора, а левую — на зямлю,

Он громко вскричал, как рыкает лев. И когда он крикнул, отозвались семь громов.

і закрычаў голасам вялікім, як леў рыкае; і калі закрычаў ён, прагаварылі сем грымотаў галасамі сваімі.

А когда отозвались семь громов, я хотел было записывать, но услышал голос с неба. Голос сказал мне: «Наложи печать на говоренное семью громами. Ничего не пиши».

І калі прагаварылі сем грымотаў галасамі сваімі, я меўся пісаць, і пачуў я голас з неба, які казаў мне: «Запячатай тое, што прагаварылі сем грымотаў, і не пішы гэтага».

Ангел, который наступил, как я видел, на море и на землю, поднял правую руку к небу

І анёл, якога я бачыў, як ён стаяў на моры і на зямлі, узьняў руку сваю да неба

И поклялся Живущим во веки веков, сотворившим небо и все, что в небе; землю и все, что на земле; море и все, что в море: «Времени больше нет!

і пакляўся Тым, Які жыве на вякі вякоў, Які стварыў неба, і што ў ім, і зямлю, і што на ёй, і мора, і што ў ім, што часу ўжо ня будзе,

Пора! Затрубит седьмой ангел — и, по слову Божьему, возвещенному рабам Божьим пророкам, разрешится Божья тайна».

але ў дні голасу сёмага анёла, калі той мае трубіць, зьдзейсьніцца таямніца Божая, як Ён дабравесьціў слугам Сваім прарокам.

Голос с неба, который я прежде слышал, опять заговорил со мной и сказал: «Пойди возьми раскрытую книжицу из руки ангела, который стоит на море и на земле».

І голас, які я чуў з неба, ізноў прагаварыў да мяне і сказаў: «Ідзі, вазьмі кніжку разгорнутую ў руцэ анёла, які стаіць на моры і на зямлі».

Я подошел к ангелу и попросил его дать мне книжицу. Он сказал: «Возьми книжицу и съешь ее. Горькой она сделается у тебя в животе, зато сладкой, как мед, будет в твоих устах».

І я падыйшоў да анёла, кажучы яму: «Дай мне кніжку». І ён кажа мне: «Вазьмі і зьеш яе; і яна стане горкаю ў тваім жываце, але ў вуснах тваіх будзе салодкая, як мёд».

Я взял книжицу из руки ангела и съел ее. Во рту у меня она была сладкой, как мед. Но когда я съел ее, в животе у меня сделалось горько.

І я ўзяў кніжку з рукі анёла, і зьеў яе, і яна была ў вуснах маіх салодкая, як мёд, і калі я зьеў яе, стаў горкім жывот мой.

Ангел сказал: «Ты снова должен пророчествовать обо всех народах, племенах, наречиях и царях».

І ён кажа мне: «Ты мусіш ізноў прарочыць пра плямёны, і народы, і мовы, і валадароў многіх».

« 9 глава 11 глава »