Апокалипсис 16 глава

Апокалипсис откровение Иоанново
Русского Библейского Центра → Пераклад Антонія Бокуна

Я услышал громкий голос, он из Храма говорил семи ангелам: «Идите опрокиньте на землю семь чаш Божьего гнева».

І пачуў я голас вялікі з бажніцы, які казаў да сямі анёлаў: «Ідзіце і выліце чары ярасьці Божай на зямлю».

Пошел первый, опрокинул чашу на землю. И открылись страшные, мучительные язвы у людей, которые носили метку зверя и поклонялись его изваянию.

І пайшоў першы, і выліў чару сваю на зямлю, і сталіся благія і балючыя скулы ў людзей, якія мелі пазнаку зьвера і пакланяліся вобразу ягонаму.

Второй ангел опрокинул чашу в море, и море сделалось мертвой кровью: все живое в нем умерло.

І другі анёл выліў чару сваю ў мора, і сталася кроў, быццам мёртвага, і ўсякая душа жывая памерла ў моры.

Третий ангел опрокинул чашу в реки и источники вод, и они сделались кровью.

І трэці анёл выліў чару сваю ў рэкі і крыніцы водаў, і сталася кроў.

Я услышал ангела вод. Он говорил: «Не Ты ли есть — и был — и свят?! И праведен, что так судил?!

І пачуў я анёла водаў, які казаў: «Праведны Ты, Госпадзе, Які ёсьць, і Які быў, і Сьвяты, што прысудзіў гэтак,

Они пролили кровь святых Божьих людей и пророков. Ты дал им напиться крови — и поделом!».

бо кроў сьвятых і прарокаў яны вылілі, і кроў Ты даў ім піць, бо яны вартыя гэтага».

И до меня донесся возглас со стороны алтаря: «Да, Господи Боже Вседержитель! Праведны Твои приговоры — в них правда».

І пачуў я іншага, які казаў з ахвярніку: «Так, Госпадзе, Божа Ўсеўладны, слушныя і праведныя суды Твае».

Четвертый ангел опрокинул чашу на солнце, и солнце набрало силу огня — жечь людей.

І чацьвёрты анёл выліў чару сваю на сонца, і дадзена яму паліць людзей у агні.

И людей жгло — началось настоящее пекло. Люди проклинали Бога, который как хотел мог распорядиться любой пагубой. И не покаялись, не воздали Ему славы.

І паліла людзей вялікая сьпёка, і блюзьнілі яны на імя Бога, Які мае ўладу над гэтымі плягамі, і не навярнуліся, каб даць Яму славу.

Пятый ангел опрокинул чашу на престол зверя, и в царстве зверя сделался мрак. Люди от боли кусали там языки

І пяты анёл выліў чару сваю на пасад зьвера, і сталася, што валадарства ягонае зацемрылася, і яны кусалі языкі свае ад болю

И проклинали Бога Небесного за боль и за язвы. И ни в чем не раскаялись.

і блюзьнілі на Бога Нябеснага дзеля болю свайго і скулаў сваіх, і не навярнуліся ад справаў сваіх.

Шестой ангел опрокинул чашу в великую реку Евфрат, и река пересохла, открылся путь царям с востока на запад.

І шосты анёл выліў чару сваю ў вялікую раку Эўфрат, і высахла вада ў ёй, каб падрыхтаваны быў шлях для валадароў, што ад усходу сонца.

И я увидел трех жаб — это дракон, зверь, и лжепророк изблевали трех нечистых духов.

І ўбачыў я: з вуснаў цмока, і з вуснаў зьвера, і з вуснаў фальшывага прарока [выйшлі] тры духі нячыстыя, падобныя да жабаў,

Эти трое — бесовские духи, творящие чудеса. Они идут к царям всей вселенной собирать их на сражение в великий День Бога Вседержителя.

бо гэта — духі дэманаў, якія чыняць знакі, якія зыходзяць на валадароў зямлі і ўсяго сусьвету, каб сабраць іх на вайну ў той дзень вялікі Бога Усеўладнага.

«Иду, как тать. Хорошо тому, кто чутко спит с одеждой под рукой и не пойдет нагим, постыдно неприкрытым».

«Вось, прыходжу, як злодзей. Шчасьлівы той, які чувае і захоўвае адзеньне сваё, каб не хадзіць яму голым, і каб ня бачылі непрыстойнасьці ягонай».

И собрали их в одном месте, называемом по-еврейски Армагеддон.

І сабраў ён іх у месцы, якое па-гебрайску называецца Армагедон.

Седьмой ангел опрокинул чашу в воздух, и из Храма, оттуда, где престол, раздался громкий голос: «Свершилось!».

І сёмы анёл выліў чару сваю на паветра, і выйшаў голас вялікі з бажніцы нябеснай, ад пасаду, які казаў: «Сталася!»

И сразу — гул, громы, ударили молнии и началось великое землетрясение, какого не бывало с тех пор, как люди появились на земле. Землетрясение ужасающее, сокрушительное!

І сталіся галасы, і грымоты, і маланкі, і землятрус стаўся вялікі, якога ня было ад [часоў], як зьявіліся людзі на зямлі. Гэткі землятрус! Такі вялікі!

Великий город разломился на три части. Рухнули языческие города. Не думал Бог забывать о Вавилоне — великой столице: дал ей чашу с Божьим вином ярости и гнева!

І распаўся горад вялікі на тры часткі, і гарады паганаў заваліліся; і Бабілон вялікі быў узгаданы перад Богам, каб даць яму келіх віна ярасьці гневу Ягонага.

Острова разбежались и пропали из виду горы.

І кожны востраў уцёк, і гары не знайшлося.

Тяжелый град, весом с пудовую гирю, посыпался на людей с неба, и люди проклинали Бога за пагубу с градом — пагубу невыносимую.

І град вялікі, як таленты, зыйшоў з неба на людзей, і блюзьнілі людзі на Бога за плягу граду, бо вельмі вялікая была пляга гэтая.

« 15 глава 17 глава »