4 Царств 22 глава

Четвертая книга Царств
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Антонія Бокуна

Иосии было восемь лет, когда он начал своё правление. Он правил в Иерусалиме тридцать один год. Мать его звали Иедида, дочь Адаии, из Боцкафы.

Ёсія меў восем гадоў, калі пачаў валадарыць, і трыццаць адзін год ён быў валадаром у Ерусаліме. Імя маці ягонай — Едыда, дачка Адаі з Бацкату.

Иосия делал то, что Господь считал правильным. Иосия следовал Богу, как его предок Давид. Иосия подчинялся всем заповедям Бога, и не изменил ни одной из них.

І рабіў ён слушнае ў вачах ГОСПАДА, і хадзіў усімі шляхамі Давіда, бацькі свайго, і не зварочваў ані ўправа, ані ўлева.

На восемнадцатый год царствования Иосии царь послал секретаря Шафана, сына Ацалии, сына Мешуллама, в храм Господа. Иосия сказал:

І сталася ў васямнаццатым годзе валадара Ёсіі, паслаў валадар пісара Шафана, сына Ацаліі, сына Мэшуляма, у Дом ГОСПАДА, кажучы:

"Пойди к Хелкии, главному священнику. Скажи ему, что он должен взять деньги, которые люди приносят в храм Господа. Привратники собирают эти деньги у людей.

«Ідзі да Хількіі, вялікага сьвятара. І няхай ён палічыць срэбра, якое ахвяравана ў Доме ГОСПАДА, што сабралі вартаўнікі парогаў ад народу.

Священники должны раздать эти деньги для уплаты рабочим, чтобы они починили храм Господа. Священники должны дать эти деньги начальникам, которые руководят работой в храме Господа.

І няхай дадуць яго ў рукі майстрам, якія нагладаюць за працамі ў Доме ГОСПАДА, а яны няхай дадуць яго работнікам, якія працуюць у Доме ГОСПАДА, дзеля направы пашкоджаньняў у Доме,

Пусть они потратят эти деньги на плотников, каменщиков и каменотёсов, а также на покупку лесоматериалов и тёсаных камней, необходимых для починки храма.

цесьлярам, будаўнікам, мулярам, і на куплю дрэва, чэсаных камянёў дзеля направы Дому [Божага].

Не считайте деньги, которые вы даёте рабочим. Этим рабочим можно доверять".

Але ня трэба патрабаваць ад іх адказу за срэбра, якое дадзенае ў рукі іхнія, бо яны працуюць сумленна».

Халкия, главный священник, сказал секретарю Шафану: "Смотри, я нашёл книгу закона в храме Господа!" Хелкия дал книгу Шафану, и Шафан прочитал её.

І сказаў Хількія, вялікі сьвятар, пісару Шафану: «Кнігу Закону я знайшоў у Доме ГОСПАДА». І даў Хількія кнігу Шафану, і ён чытаў яе.

Секретарь Шафан пошёл к царю Иосию и рассказал ему, что произошло. Шафан сказал: "Твои слуги собрали все деньги, которые были в храме. Они отдали их людям, которые руководят работой в храме Господа".

І пайшоў пісар Шафан да валадара, і прынёс яму слова гэтае, і сказаў: «Слугі твае ўзялі срэбра, якое знаходзіцца ў Доме [Божым], і перадалі яго ў рукі загадчыкам працаў у Доме ГОСПАДА».

Затем секретарь Шафан сказал царю: "Священник Хелкия дал мне книгу". И Шафан прочитал книгу царю.

І паведаміў пісар Шафан валадару, кажучы: «Сьвятар Хількія даў мне кнігу». І Шафан прачытаў яе перад абліччам валадара.

Когда царь услышал слова книги закона, он разодрал свои одежды

І сталася, калі валадар пачуў словы кнігі Закону, ён разьдзёр шаты свае

и повелел священнику Хелкии и Ахикаму, сыну Шафана, и Ахбору, сыну Михеину, и секретарю Шафану, и царскому слуге Асаии:

і загадаў валадар сьвятару Хількіі, і Ахікаму, сыну Шафана, і Ахбору, сыну Міхея, і Шафану пісару, і Асаі, слузе валадара, кажучы:

"Пойдите и спросите у Господа, что мы должны делать. Попросите Господа за меня, за народ, за всю Иудею. Спросите о словах в книге, которая была найдена. Господь разгневан на нас, потому что наши предки не слушали слов этой книги. Они не подчинялись всем заповедям, которые были написаны для нас!"

«Ідзіце і спытайце ГОСПАДА адносна мяне, і адносна народу, і адносна ўсяго Юды паводле словаў кнігі, якая знойдзена, бо вялікі гнеў ГОСПАДА ўзгарэўся супраць нас, бо ня слухалі бацькі нашыя словаў кнігі гэтай, каб выканаць усё, што ў ёй напісана для нас».

И пошёл священник Хелкия, Ахикам, Ахбор, Шафан и Асаия к женщине-пророчице. Алдама была женой Шаллума, сына Тиквы, сына Хархаса. Он смотрел за одеждой пророков. Алдама жила во второй части Иерусалима. Они пошли и говорили с ней.

І пайшлі сьвятар Хількія, і Ахікам, і Ахбор, і Шафан, і Асая да Хульды прарочыцы, жонкі Шальлюма, сына Тыквы, сына Хархаса, вартаўніка адзеньня. Яна жыла ў Ерусаліме, у новым горадзе, і гаварылі з ёй.

Алдама сказала им: "Господь, Бог Израиля говорит: "Скажите человеку, который послал вас ко Мне:

І яна сказала ім: «Гэта кажа ГОСПАД, Бог Ізраіля: “Скажыце чалавеку, які паслаў вас да мяне:

Так говорит Господь: Я навожу беды на это место и на людей, которые живут здесь. Это те беды, которые упоминаются в книге, которую читал царь Иосия.

"Гэта кажа ГОСПАД. Вось, Я навяду ліха на месца гэтае і на жыхароў ягоных, усе словы кнігі, якую чытаў валадар Юды,

Народ Иудеи оставил Меня, и воскурял фимиам другим богам. Они очень разгневали Меня. Они сделали много идолов. Поэтому я выражаю свой гнев против этого места. Мой гнев будет как огонь, который нельзя погасить!"

за тое, што яны пакінулі Мяне і кадзілі багам чужым, і гнявілі Мяне ўсімі ўчынкамі рук сваіх. І ўзгарэўся гнеў Мой на месца гэтае, і не патухне".

Иосия, царь Иудейский, послал вас спросить совета у Господа. Скажите Иосии вот что: "Господь Бог Израиля сказал слова, которые ты слышал. Ты слышал то, что Я сказал об этом месте, и о людях, которые живут здесь.

Адносна валадара Юды, які паслаў вас, каб запытацца ГОСПАДА, скажыце яму так: "Гэта кажа ГОСПАД, Бог Ізраіля. За тое, што ты слухаў словы [кнігі],

Твоё сердце смягчилось, и ты почувствовал смирение, когда услышал это. Я говорил, что ужасные вещи произойдут с этим местом. Ты разодрал свои одежды, и заплакал, и тогда Я услышал тебя. Господь говорит это.

і стрывожылася сэрца тваё і ты ўпакорыўся перад абліччам ГОСПАДА, пачуўшы тое, што прамоўлена супраць гораду гэтага і жыхароў ягоных, што яны будуць спусташэньнем і праклёнам, і разьдзёр ты шаты свае, і плакаў перад абліччам Маім, Я выслухаў цябе, кажа ГОСПАД.

Я присоединю тебя к твоим предкам. Ты умрёшь, и сойдёшь в могилу свою с миром; и глаза твои не увидят всех бед, которые Я принесу этому месту (Иерусалиму)"". Священник Хелкия, Ахикам, Ахбор, Шафан и Асаия рассказали всё это царю.

Таму, вось, Я далучу цябе да бацькоў тваіх, і будзеш ты пахаваны ў магіле тваёй у супакоі, і вочы твае ня ўбачаць усяго ліха, якое Я спашлю на месца гэтае"”». І яны занесьлі валадару слова гэтае.

« 21 глава 23 глава »