1 Глядзеце, якую любасьць даў нам Айцец, што мы называемся і ёсьць дзяцьмі Божымі. Сьвет ня знае нас таму, што не пазнаў Яго.
2 Найдаражэйшыя! Цяпер мы дзеці Божыя, а яшчэ не аказалася, чым мы будзем; ведаем толькі, што як акажацца, дык будзем падобныя да Яго, бо убачым Яго, так як ёсьць.
3 І кажны, хто мае гэту надзею на Яго, усьвячвае сябе, так як Ён сьвяты.
4 Кажны, хто робіць грэх, робіць беспраўе, і грэх ёсьць беспраўем.
5 А ведаеце, што Ён зьявіўся, каб зыгладзіць грахі нашы і што ў Ім граху няма.
6 Кажны, хто прабывае ў Ім, ня грэшыць; а кажны хто грэшыць, ня бачыў Яго ды не пазнаў Яго.*
7 Дзеткі! Хайжа ніхто вас ня зводзіць. Хто паступае справядліва, той ёсьць справядлівы, так як і Ён справядлівы ёсьць.
8 А хто робіць грэх, той зь дзьябла ёсьць, бо дзьябал ад пачатку грэшыць. Натоеж зьявіўся й Сын Божы, каб скрышыць дзьяблавы дзела.
9 Кажны, хто нарадзіўся з Бога, граху ня робіць, бо засьнітак Божы трывае ў ім і ня можа грашыць, дзеля таго, што з Бога народжаны.*
10 Праз гэта выяўляюцца сыны Божыя й сыны дзьяблавы: кажны несправядлівы й нялюбячы свайго брата ня ёсьць з Бога.
11 Бо-ж гэткая ёсьць дабравесьць, якую чулі вы ад пачатку, каб мы любіліся ўзаемна;
12 ня гэтак, як Каін, што быў зь ліхога ды забіў свайго брата. А чаму забіў яго?81 Таму, што паступкі яго былі благія, а брата ягонага — справядлівыя.
13 Ня дзівецеся, браты мае, калі сьвет вас ненавідзіць.
14 Мы ведаем, што перайшлі ад сьмерці да жыцьця, бо любім братоў; хто ня любіць, трывае ў сьмерці.
15 Кажны, хто ненавідзіць брата свайго, ёсьць душагубец; а вы ведаеце, што ніводзін душагубец ня мае ў сабе жыцьця вечнага.
16 Мы праз тое пазналі любасьць, што Ён аддаў за нас жыцьцё сваё; і мы павінны жыцьцё сваё аддаваць за братоў.
17 А хтоб меў дастатак гэтага сьвету і відзеўбы брата свайго ў бядзе ды зачыніўбы ад яго сваё сэрца — якжа можа прабываць у ім любасьць Божая?
18 Сыночкі мае! Любем ня словам, ці языком, але дзелам і праўдай.
19 І з гэтага пазнаем, што мы з праўды й успакоім перад Ім сэрцы нашы;
20 Бо калі навет сэрца асуджае нас, то тым-болей Бог, большы за сэрца нашае і ведаючы ўсё.
21 Дарагія мае! Калі сэрца нашае нас не асуджае, дык маем надзею на Бога
22 і што толькі папросім, атрымаем ад Яго,, бо-ж спаўняем прыказанні Ягоныя і робім тое, што Яму падабаецца.
23 А прыказанне Яго вось гэтае: каб мы ўверылі ў імя Сына Ягонага Езуса Хрыстуса ды любілі адзін другога, як нам загадаў.
24 І хто захоўвае прыказанні Ягоныя, той прабывае ў Ім, а Ён у тым. А што Ён прабывае ў нас, даведваемся праз Духа, якога нам даў.
Зноскі:
6 ...ня грэшыць сьмяротна, а калі зы слабасьці людзкое правінаваціцца дробнымі грахамі, дык сьпяшыць ачысьціцца каеннем.
9 У народжаным з Бога прабывае засьнітак ласкі ўсьвячваючай; яна адкрывае чалавеку надпрыроднае жыцьцё, адчужае яго ад благога, забесьпячае ад граху сьмяротнага; а ўсёж не адыймае ад яго свабоды, злоўжыванне якое можа вывесьці яго із стану ласкі ды ўрынуць яго ў грэшны стан. Ніхто не павінен уважацца абсалютна абасьпечаным ад граху, але узгадоўваць у сабе зерне, засьнітак, Божы веры, надзеі ды любасьці, а Бог крыніца ласкі не папусьціць яго на здабычу граху, калі сам ён не адвернецца ад Бога.
12 ...што быў зь ліхога — знача насьледаваў злога духа ў ненавісьці.
Першы ліст сьвятога Яна апостала, 3 раздзел. Пераклад П. Татарыновіча.
