1 и бысть егда съконьча Иисусъ. вься словеса си. рече ученикомъ Своимъ.
2 Рече Господь. къ Своимъ ученикомъ. весте яко по дъвоюдьну Пасха будеть. и СынъЧеловечьскыи преданъ будеть на распятие
3 тогда събьрашяся архиереи. и кънижьници. и старьци людьстии. на дворъ архиереовъ. нарицаемааго Каияфа.
4 и съвещашяся. да Иисуса имуть льстию. и убиють И.
5 глагола аху же. нъ не въ праздьникъ. да не мълъва будеть въ людьхъ.
6 Иисусу же бывъшу въ Вифании. въ дому Симона прокаженааго.
7 приступи къ Нему жена имущи алавастръ мира драга. и възлия на главу Ему възлежящу
8 видевъше же ученици Его. негодовашя глаголюще. чесо ради гыбель си
9 можааше бо. се миро продано быти на мънозе. и дано быти нищиимъ.
10 разумевъ же Иисусъ рече имъ. чьто труждаете жену. дело бо добро съдела о Мъне
11 вьсегда бо нищяя съ собою имаате. Мене же. не вьсегда имаате.
12 възли явъшия бо миро се. на тело Мое. на погребение Мя сътвори.
13 амин. глаголю вамъ. идеже аще проповедано будеть Евангелие се. въ вьсемь мире. речеться. и еже сътвори си. въ память ея
14 тогда шьдъ единъ отъ обою надесяте. нарицаемъи Июда Искариотьскыи. къ архиереомъ
15 рече. чьто хощете ми дати. и азъ вамъ предамь И. они же поставишя ему 30. съребрьникъ.
16 и отътоли искааше подобьна времене. да Его предасть.
17 въ пьрвыи же дьнь опреснъкъ приступишя ученици къ Иисусови. глаголюще Ему. къде хощеши уготоваемъ Тебе ести пасху
18 Онъ же рече идете въ градъ къ единому. и рьцете ему Учитель глаголеть. время Мое близъ есть. у тебе сътвору пасху съ ученикы Своими.
19 и сътворишя ученици. якоже повелеимъ Иисусъ. уготовашя пасху
20 вечеру же бывъшу. възлеже съ обемана десяте ученикома.
21 и едущемъ имъ рече. аминъ. глаголю вамъ. яко единъ отъ васъ предасть Мя.
22 и скръбяще зело. на чяшя глаголати Ему. Единъ къ жьдо ихъ. еда азъ есмь Господи.
23 Онъ же отъвещавъ рече. омочивыи съ Мъною въ солило руку. тъ Мя предасть
24 Сынъ же Человечьскыи. идеть. якоже есть писано о Немь. лютеже человеку тому. имьже Сынъ Чловечьскыи предаеться. добрее ему бы было. аще бы не родилъся человекътъ
25 отъвещавъ же Июда. предаяи Его рече еда азъ есмь Равви. глагола ем ты рече.
26 еду щемъ же имъ. приимъ Иисусъ хле бъ. и благословивъ. и преломи. и даяаше ученикомъ Своимъ и рече приимете и едите. се есть тело Мое.
27 и приимъ чашу хвалу въздавъ. дасть имъ глаголя. пиите отъ нея вьси.
28 се есть кръвь Моя. новааго завета. проливаемая за мъногы. въ оставление греховъ.
29 глаголю же вамъ. яко не имаамь пити уже отъ сего плода лозьнааго. до того дьне. егда и пию съ вами. новъ. въ Царствии и Отца Моего.
30 и въспевъше. изидошя въ гору Елеоньску.
31 тогда глагола имъ Иисусъ. вьсивы съблазнитеся о Мъне. въ сию нощь писано бо есть. поражу пастыря. и разидутъся овьця стада
32 по въскрьсновении же Моемь варю вы въ Галилеи.
33 отъвещавъ же Петръ. рече Ему. аще и вьси съблазняться о Тебе. азъ. николиже не съблажнюся.
34 рече же ему Иисусъ. Амин. глаголю тебе. яко въ сию нощь. прежде даже куръ не възгласить. три краты отъвьржешися Мене
35 глагола ему Петръ аще ми ся прилучить. съ Тобою умрети не отъвьргуся Тебе. такожде и вьси ученици рекошя.
36 тогда приде съ ними Иисусъ. въ вьсь нарицаемую. Гефсимании. и глагола учени комъ сядетету. доньдежешъдъ. помолюся тамо.
37 и поимъ Петра и оба сына Зеведеова. начятъ тужити и скърбети.
38 тогда глагола имъ Иисусъ прискърбьна есть душа Моя до съмьрти. пожидете сьде. и бъдите съ Мъною.
39 и прешьдъ мало. паде ниць. моляся иглаголя. Отче Мои. аще възможьно есть. да мимоидеть отъ Мене чаша си. обаче. не якоже Азъ хощу. нъ якоже Ты.
40 и въставъ отъ молитвы. приде къ ученикомъ и обрете я съпяща. и глагола Симону Петру. тако ли не възможете единого часа бъдети съ Мъною.
41 бъдите и молитеся. да не вънидете вънапасть. духъ бо есть бъдръ а плъть немощьна.
42 пакы въторое шьдъ. помолися глаголя. Отче Мои. аще не можеть чаша мимоити отъ Мене. аще не пию ея. буди воля Твоя.
43 и пришьдъ пакы. обрете я съпяща бесте бо имъ очи отягъчене.
44 и оставивъ я. пакы шъдъ помолися третиее. тожде слово рекъ.
45 тогда приде къ ученико мъ Своимъ. и глагола имъ съпите прочее и почиваите. се приближися часъ. и Сынъ Чловечьскыи. предаеться въ руце грешьны ихъ.
46 въстанете идемъ. се приближися предаяи Мя
47 и еще глаголющу Ему. се Июда единъ отъ обоюнадесяте приде. и съ нимь народъ мъногъ. съ оружии. и дрь кольми. отъ архиереи. и старьць людьскы ихъ.
48 предая и же Его. дасть имъ знамение. глаголя. Его же аще лобъжу. Тъ есть имете Его.
49 и абие приступль Къ Иисусови рече Ему. радуися Равви. и облобыза И.
50 Иисусъ же рече ему. друже. на неже еси пришьлъ. тогда приступльше. възложишя руце на Иисуса. и яшя Его.
51 и се единъ отъ сущихъ съ Иисусъмь. простьръ руку. и извлече ножь свои. и ударь раба архиереова. и уреза ему ухо.
52 тогда глагола ему Иисусъ. възврати ножь твои. въ своеместо. вьси бо приимъшеи ножь. ножемь погыбнуть
53 или мьнитьти ся. яко не могу. умолити Отца Моего и приставить Мъне вяще. нежели. 12. легеона ангелъ
54 како убо събудуться кънигы. яко тако подобааше быти.
55 въ тъ часъ. рече Иисусъ. народомъ. яко и на разбоиника ли изидосте. съ оружии. и дрькольми яти Мя. по вьсядьни при васъ седеахъ въ церкъви учя. и не ясте Мене
56 се же вьсе бысть. да събудуться кънигы пророчьскыя. тогда ученицивьси. оставльше И бежашя
57 они же имъшеИисуса. ведошя къ Каияфе архиереови. идеже кънязи и старци людьстсци събьрашяся
58 Петръ же идеаше по Немь и здалеча до двора архиереова. и въшъдъ вънутрь седеаше съ слугами. видети коньчину.
59 архиереи же и старьци. и съборъ вьсь. искааху лъжасъведетельства на Иисуса. яко да убиють И.
60 не обретошя и мъногомъ лъжемъ съведетелемъ приступльшемъ. и не обретошя. последь же приступльша дъва лъжа съведетеля
61 рекоста. Сьрече. могу разорити церкъве Божию. и трьми дьньми съзъдати ю.
62 и въставъ архиереи рече Ему ничьсоже ли неотъвещаваеши. чьто сина Тя съведетельствують.
63 Иисусъ же мъльчааше и отъвещавъ архиереи рече Ему. заклинаю Тя Богомъ живыимъ да речеши намъ. аще Ты еси Христосъ Сынъ Божии.
64 глагола ему Иисусъ. ты рече. обаче глаголю ва мъ. отъселе узьрите Сына Чловечьскааго седяща одесную силы. и идуща на облацехъ небесьныихъ.
65 тогда архиереи растьрза ризы своя. глаголя. яко хулу рече. чьто еще требуете съведетельсе ныне слышасте хулу Его.
66 чьто ся вамъ мьнить. они же отъвещавъше рекошя. повиньнъ съмьрти есть.
67 тогда запльвашя Ему лице. и пакости Ему деашя. ови же за ланиту ударишя И.
68 глаголюще. прорьци намъ Христе. къто есть ударии Тя.
69 Петръ же въне седеаше на дворе. и приступи къ Нему едина рабыни глаголющи. и ты бе съ Иисусомь галилеискыимь.
70 онъ же отъвьржеся Его предъ вьсеми глаголя. не вемь чьто глаголеши.
71 и ишьдъшу Ему въ врата узьре и другая и глагола имъ. туи сь бе съ Исусомъ Назареискыимъ.
72 и пакы отъвьржеся съ клятвою. яко не знаю человека.
73 не помънозе же приступльше стоящии рекошя Петрови. въистину и ты отъ нихъ еси. ибо беседа твоя яветя творить
74 тогда начатъ ротитися. и кляти. яко не знаю Человека. и абие куръ въ згласи.
75 и по мяну Петръ глаголы Иисусовы яже рече ему. яко преже даже куръ не възгласить. три краты отъвьржешися Мене. и ишъдъ вънъ плакася горько.
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие отъ Матфеа, 26 глава. Остромирово Евангелие.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте.