1 και εγενετο οτε ετελεϲεν ο ι̅ϲ̅ πανταϲ τουϲ λογουϲ τουτουϲ ειπε̅ τοιϲ μαθηταιϲ αυτου
2 οιδατε οτι μετα δυο ημεραϲ το παϲχα γεινεται και ο υιοϲ του ανθρωπου παραδιδοται ειϲ το ϲταυρωθηναι
3 τοτε ϲυνηχθηϲαν οι αρχιερειϲ και οι πρεϲβυτεροι {} [49] ειϲ την αυλην του αρχιερεωϲ του λεγομενου καιαφα
4 και ϲυνεβουλευϲαντο ινα τον ι̅ν̅ δολω κρατηϲωϲιν {} [50]
5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβοϲ γενηται εν τω λαω
6 του δε ι̅υ̅ γενομενου εν βηθανια εν οικια ϲιμωνοϲ του λεπρου
7 προϲηλθε̅ αυτω γυνη εχουϲα αλαβαϲτρον μυρου βαρυτειμου και κατεχεεν επι τηϲ κεφαληϲ αυτου ανακειμενου
8 ιδοντεϲ δε οι μαθηται ηγανακτηϲαν λεγοντεϲ ειϲ τι η απωλεια αυτη
9 εδυνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοιϲ
10 γνουϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ τι κοπουϲ παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλο̅ ηργαϲατο ειϲ εμε
11 παντοτε γαρ τουϲ πτωχουϲ εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
12 βαλουϲα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του ϲωματοϲ μου προϲ το ενταφιαϲαι με εποιηϲεν
13 αμην {} [51] λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοϲμω λαληθηϲεται και ο εποιηϲεν αυτη ειϲ μνημοϲυνον αυτηϲ
14 τοτε πορευθειϲ ειϲ των δωδεκα ο λεγομενοϲ ιουδαϲ ιϲκαριωτηϲ προϲ τουϲ αρχιιερειϲ
15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωϲω αυτον οι δε εϲτηϲαν αυτω τριακοντα αργυρια
16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
17 τη δε πρωτη των αζυμω̅ προϲηλθον οι μαθηται τω ι̅υ̅ λεγοντεϲ που θελειϲ ετοιμαϲωμεν ϲοι φαγειν το παϲχα
18 ο δε ειπεν υπαγετε ειϲ τη̅ πολιν προϲ τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδαϲκαλοϲ λεγει ο καιροϲ μου εγγυϲ εϲτιν προϲ ϲε ποιω το παϲχα μετα των μαθητων μου
19 και εποιηϲαν οι μαθηται ωϲ ϲυνεταξεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ και ητοιμαϲα̅ το παϲχα
20 οψιαϲ δε γενομενηϲ ανεκειτο μετα των δωδεκα
21 και εϲθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι ειϲ εξ υμων παραδωϲει με
22 και λυπουμενοι ϲφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω ειϲ εκαϲτοϲ μητι εγω ειμι κ̅ε̅
23 ο δε αποκριθειϲ ειπεν ο εμβαψαϲ μετ εμου την χειρα εν τω τρυβλιω ουτοϲ με παραδωϲει
24 ο μεν υιοϲ του ανθρωπου υπαγει καθωϲ γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιοϲ του ανθρωπου παραδιδοται καλον η̅ αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωποϲ εκεινοϲ
25 αποκριθειϲ δε ιουδαϲ ο παραδιδουϲ αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββει λεγει αυτω ϲυ ειπαϲ
26 εϲθιοντων δε αυτων λαβων ο ι̅ϲ̅ αρτον και ευλογηϲαϲ εκλαϲεν και δουϲ τοιϲ μαθηταιϲ ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εϲτιν το ϲωμα μου
27 και λαβω̅ ποτηριον και ευχαριϲτηϲαϲ εδωκεν αυτοιϲ λεγων πιετε εξ αυτου παντεϲ
28 τουτο γαρ εϲτιν το αιμα μου τηϲ διαθηκηϲ το περι πολλων εκχυννομενον ειϲ αφεϲιν αμαρτιων
29 λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματοϲ τηϲ αμπελου εωϲ τηϲ ημεραϲ εκεινηϲ οταν αυτο πεινω μεθ υμων καινον εν τη βαϲιλεια του πατροϲ μου
30 και υμνηϲαντεϲ εξηλθον ειϲ το οροϲ των ελαιων
31 τοτε λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ παντεϲ υμειϲ ϲκανδαλιϲθηϲεϲθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διαϲκορπιϲθηϲονται τα προβατα τηϲ ποιμνηϲ
32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμαϲ ειϲ τη̅ γαλειλαιαν
33 αποκριθειϲ δε ο πετροϲ ειπεν αυτω ει παντεϲ ϲκανδαλιϲθηϲονται εν ϲοι εγω ουδεποτε ϲκανδαλιϲθηϲομαι
34 εφη αυτω ο ι̅ϲ̅ αμην λεγω ϲοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνηϲαι τριϲ απαρνηϲει με
35 λεγει αυτω ο πετροϲ καν δεη με ϲυν ϲοι αποθανειν ου μη ϲε απαρνηϲομαι ομοιωϲ και πα̅τεϲ οι μαθηται ειπον
36 τοτε ερχεται μετ αυτω̅ ο ι̅ϲ̅ ειϲ χωριον λεγομενον γεθϲημανει και λεγει τοιϲ μαθηταιϲ καθιϲατε αυτου εωϲ ου απελθων εκει προϲευξωμαι
37 και παραλαβων τον πετρον και τουϲ δυο υιουϲ ζεβεδαιου ηρξατο λυπειϲθαι και αδημονειν
38 τοτε λεγει αυτοιϲ περιλυποϲ εϲτιν η ψυχη μου εωϲ θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
39 και προελθων μεικρον επεϲεν επι προϲωπον αυτου προϲευχομενοϲ και λεγων πατερ μου ει δυνατον εϲτιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ωϲ εγω θελω αλλ ωϲ ϲυ
40 και ερχεται προϲ τουϲ μαθηταϲ και ευριϲκει αυτουϲ καθευδονταϲ και λεγει τω πετρω ουτωϲ ουκ ιϲχυϲατε μιαν ωραν γρηγορηϲαι μετ εμου
41 γρηγορειτε και προϲευχεϲθε ινα μη ειϲελθητε ειϲ πειραϲμον το με̅ πνευμα προθυμον η δε ϲαρξ αϲθενηϲ
42 παλιν εκ δευτερου απελθων προϲηυξατο πατερ μου ει ου δυναται τουτο παρελθειν εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα ϲου
43 και ελθων παλιν ευρεν αυτουϲ καθευδονταϲ ηϲαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
44 και αφειϲ αυτουϲ παλιν απελθω̅ προϲηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπω̅ παλιν
45 τοτε ερχεται προϲ τουϲ μαθηταϲ και λεγει αυτοιϲ καθευδετε λοιπον και αναπαυεϲθε ιδου γαρ ηγγικεν η ωρα και ο υιοϲ του ανθρωπου παραδιδοται ειϲ χειραϲ αμαρτωλων
46 εγειρεϲθε αγωμε̅ ιδου ηγγικεν ο παραδιδουϲ με
47 και ετι αυτου λαλουντοϲ ιδου ιουδαϲ ειϲ των δωδεκα ηλθε̅ και μετ αυτου οχλοϲ πολυϲ μετα μαχαιρω̅ και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεϲβυτερων του λαου
48 ο δε παραδιδουϲ αυτον εδωκεν αυτοιϲ ϲημειον λεγων ον αν φιληϲω αυτοϲ εϲτιν κρατηϲατε αυτον
49 και ευθεωϲ προϲελθων τω ι̅υ̅ ειπεν χαιρε ραββει και κατεφιληϲεν αυτον
50 ο δε ι̅ϲ̅ ειπε̅ αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προϲελθοντεϲ επεβαλον ταϲ χειραϲ επι τον ι̅ν̅ και εκρατηϲαν αυτον
51 και ιδου ειϲ των μετ αυτου εκτειναϲ την χειρα απεϲπαϲεν την μαχαιραν αυτου και παταξαϲ τον δουλον του αρχιερεωϲ αφειλεν αυτου το ωτιο̅
52 τοτε λεγει αυτω ο ι̅ϲ̅ αποϲτρεψον την μαχαιραν ϲου ειϲ τον τοπον αυτηϲ παντεϲ γαρ οι λαβοντεϲ μαχαιραν εν μαχαιρη απολουνται
53 η δοκειϲ οτι ου δυνομαι παρακαλεϲαι τον πατερα μου και παραϲτηϲει μοι αρτι πλειω δωδεκα λεγιωναϲ αγγελων
54 πωϲ ουν πληρωθωϲιν αι γραφαι οτι ουτωϲ δει γενεϲθαι
55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ι̅ϲ̅ τοιϲ οχλοιϲ ωϲ επι ληϲτην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων ϲυλλαβειν με καθ ημεραν εν τω ιερω εκαθεζομην διδαϲκω̅ και ουκ εκρατηϲατε με
56 τουτο δε ολον γεγονε̅ ινα πληρωθωϲιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται αυτου παντεϲ αφεντεϲ αυτο̅ εφυγον
57 {οι δε κρατηϲα̅τεϲ τον ι̅ν̅ εφυγον} [52] οι δε κρατηϲαντεϲ τον ι̅ν̅ απηγαγον προϲ καιαφα̅ τον αρχιερεα οπου οι γραμματειϲ και οι πρεϲβυτεροι ϲυνηχθηϲαν
58 ο δε πετροϲ ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εωϲ τηϲ αυληϲ του αρχιερεωϲ και ειϲελθων εϲω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελοϲ
59 οι δε αρχιερειϲ και το ϲυνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυραν κατα του ι̅υ̅ οπωϲ αυτο̅ θανατωϲωϲιν
60 και ουχ ευρον πολλων προϲελθοντων ψευδομαρτυρων υϲτερον δε προϲελθοντεϲ δυο
61 ειπον ουτοϲ εφη δυναμαι καταλυϲαι τον ναον του θ̅υ̅ και δια τριων ημερω̅ οικοδομηϲαι
62 και αναϲταϲ ο αρχιερευϲ ειπε̅ αυτω ουδεν αποκρεινη τι ουτοι ϲου καταμαρτυρουϲιν
63 ο δε ι̅ϲ̅ εϲιωπα και ο αρχιερευϲ ειπεν αυτω εξορκιζω ϲε κατα του θ̅υ̅ του ζωτοϲ ινα ημιν ειπηϲ ει ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅
64 λεγει αυτω ο ι̅ϲ̅ ϲυ ειπαϲ πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεϲθε τον υιον του ανθρωπου καθημενο̅ εκ δεξιων τηϲ δυναμεωϲ και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
65 τοτε ο αρχιερευϲ διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων εβλαϲφημηϲεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουϲατε την βλαϲφημιαν
66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντεϲ ειπον ενοχοϲ θανατου εϲτιν
67 τοτε ενεπτυϲαν ειϲ το προϲωπον αυτου και εκολαφιϲαν αυτον οι δε εραπιϲαν
68 λεγοντεϲ προφητευϲον ημιν χ̅ε̅ τιϲ εϲτιν ο παιϲαϲ ϲε
69 ο δε πετροϲ εκαθητο εξω εν τη αυλη και προϲηλθεν αυτω μια παιδιϲκη λεγουϲα και ϲυ ηϲθα μετα ι̅υ̅ του γαλειλαιου
70 ο δε ηρνηϲατο εμπροϲθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγειϲ
71 εξελθοντα δε ειϲ τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοιϲ εκει ουτοϲ ην μετα ι̅υ̅ του ναζωραιου
72 και παλιν ηρνηϲατο μετα ορκου οτι ουκ οιδα το̅ ανθρωπον
73 μετα μεικρο̅ δε προϲελθοντεϲ οι εϲτωτεϲ ειπον τω πετρω αληθωϲ και ϲυ εξ αυτω̅ ει και γαρ η λαλια ϲου δηλον ϲε ποιει
74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθυϲ αλεκτωρ εφωνηϲεν
75 και εμνηϲθη ο πετροϲ του ρηματοϲ ι̅υ̅ ειρηκοτοϲ οτι πριν αλεκτορα φωνηϲαι τριϲ απαρνηϲη με και εξελθων εξω εκλαυϲεν πικρωϲ
Примечания:
3 [49] {του λαου}
4 [50] {και αποκτεινωϲιν}
13 [51] {δε}
57 [52] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 26 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.