1 και προϲελθο̅τεϲ οι φαρειϲαιοι και ϲαδδουκαιοι πειραζο̅τεϲ επηρωτηϲαν αυτον ϲημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοιϲ
2 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ
3 [отсутствует]
4 γενεα πονηρα και μοιχαλειϲ ϲημειο̅ {αιτει} [39] και ϲημειον ου δοθηϲεται αυτη ει μη το ϲημειον ιωνα και καταλιπων αυτουϲ απηλθεν
5 και ελθοντεϲ οι μαθηται ειϲ το περαν επελαθοντο λαβειν αρτουϲ
6 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ορατε και προϲεχετε απο τηϲ ζυμηϲ των φαρειϲαιων και ϲαδδουκαιων
7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοιϲ λεγοντεϲ οτι αρτουϲ ουκ ελαβομεν
8 γνουϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν τι διαλογιζεϲθε εν εαυτοιϲ ολιγοπιϲτοι οτι αρτουϲ ουκ εχετε
9 ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τουϲ πεντε αρτουϲ των πεντακιϲχιλιων και ποϲουϲ κοφινουϲ ελαβετε
10 ουδε τουϲ επτα αρτουϲ των τετρακιϲχειλιων και ποϲαϲ ϲφυριδαϲ ελαβετε
11 πωϲ ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προϲεχετε δε απο τηϲ ζυμηϲ των φαρειϲαιω̅ και ϲαδδουκαιων
12 τοτε ϲυνηκαν οτι ουκ ειπεν προϲεχειν απο τηϲ ζυμηϲ των αρτων αλλα απο τηϲ διδαχηϲ τω̅ ϲαδδουκαιων και φαρειϲαιων
13 ελθων δε ο ι̅ϲ̅ ειϲ τα μερη καιϲαρειαϲ τηϲ φιλιππου ηρωτα τουϲ μαθηταϲ αυτου λεγω̅ τινα λεγουϲιν οι ανθρωποι ειναι τον υιο̅ του ανθρωπου
14 οι δε ειπαν οι μεν ιωανην το̅ βαπτιϲτην οι δε ηλειαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητω̅
15 λεγει αυτοιϲ υμειϲ δε τινα με λεγετε ειναι
16 αποκριθειϲ δε ϲιμω̅ πετροϲ ειπεν ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅ του ζωντοϲ
17 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτω μακαριοϲ ει {ϲιμων ����} [40] ϲαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν ϲοι αλλ ο πατηρ μου ο εν ουρανοιϲ
18 καγω δε ϲοι λεγω οτι ϲυ ει πετροϲ και επι ταυτη τη πετρα οικοδομηϲω μου την εκκληϲιαν και πυλαι αδου ου κατιϲχυϲουϲιν αυτηϲ
19 δωϲω ϲοι ταϲ κλειδαϲ τηϲ βαϲιλειαϲ των ουρανων και ο αν δηϲηϲ επι τηϲ γηϲ εϲται δεδεμενον εν τοιϲ ουρανοιϲ και ο εαν λυϲηϲ επι τηϲ γηϲ εϲται λελυμενον εν τοιϲ ουρανοιϲ
20 τοτε επετειμηϲεν τοιϲ μαθηταιϲ ινα μηδενι ειπωϲιν οτι αυτοϲ εϲτιν ο χ̅ϲ̅
21 απο τοτε ηρξατο ο ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ δεικνυναι τοιϲ μαθηταιϲ αυτου οτι δει αυτον ειϲ ιεροϲολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεϲβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
22 και προϲλαβομενοϲ αυτον ο πετροϲ λεγει αυτω επιτειμω̅ ειλεωϲ ϲοι κ̅ε̅ ου μη εϲται ϲοι τουτο
23 ο δε ϲτραφειϲ ειπεν τω πετρω υπαγε οπιϲω μου ϲατανα ϲκανδαλον ει εμου οτι ου φρονειϲ τα του θ̅υ̅ αλλα τα των ανθρωπων
24 τοτε ι̅ϲ̅ ειπεν τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ει τιϲ θελει οπιϲω μου ελθειν απαρνηϲαϲθω εαυτον και αρατω τον ϲταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
25 οϲ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου ϲωϲαι απολεϲει αυτην οϲ δ αν απολεϲη την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρηϲει αυτην
26 τι γαρ ωφεληθηϲεται ανθρωποϲ εαν τον κοϲμον ολον κερδηϲη τη̅ δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωϲει ανθρωποϲ ανταλαγμα τηϲ ψυχηϲ αυτου
27 μελλει γαρ ο υιοϲ του ανθρωπου ερχεϲθαι εν τη δοξη του πατροϲ αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωϲει εκαϲτω κατα την πραξιν αυτου
28 αμην λεγω υμιν οτι ειϲιν τινεϲ των ωδε εϲτωτω̅ οιτινεϲ ου μη γευϲω̅ται θανατου εωϲ αν ιδωϲιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενο̅ εν τη βαϲιλεια αυτου
Примечания:
4 [39] {επιζητει}
17 [40] {ϲιμων βαριωνα οτι}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 16 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.