1 και προϲκαλεϲαμενοϲ τουϲ δωδεκα μαθηταϲ αυτου εδωκεν αυτοιϲ εξουϲιαν πνευματω̅ ακαθαρτων ωϲτε εκβαλλειν αυτα και θεραπευειν παϲαν νοϲον και παϲαν μαλακιαν
2 των δε δωδεκα αποϲτολων τα ονοματα εϲτιν ταυτα πρωτοϲ ϲιμων ο λεγομενοϲ πετροϲ και ανδρεαϲ ο αδελφοϲ αυτου και ιακωβοϲ ο του ζεβεδαιου και ιωανηϲ ο αδελφοϲ αυτου
3 φιλιπποϲ και βαρθολομαιοϲ θωμαϲ και μαθθαιοϲ ο τελωνηϲ ιακωβοϲ ο του αλφαιου και θαδδαιοϲ
4 ϲιμων ο καναναιοϲ και ιουδαϲ ο ιϲκαριωτηϲ ο και παραδουϲ αυτον
5 τουτουϲ τουϲ δωδεκα απεϲτειλεν ο ι̅ϲ̅ παραγγειλαϲ αυτοιϲ λεγω̅ ειϲ οδον εθνων μη απελθητε και ειϲ πολι̅ ϲαμαρειτων μη ειϲελθητε
6 πορευεϲθαι δε μαλλον προϲ τα προβατα τα απολωλοτα οικου ιϲραηλ
7 πορευομενοι δε κηρυϲϲετε λεγοντεϲ ηγγικεν η βαϲιλεια των ουρανω̅
8 αϲθενουνταϲ θεραπευετε νεκρουϲ εγειρετε λεπρουϲ καθαριζετε δαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτε
9 μη κτηϲηϲθε χρυϲον μηδε αργυρον μηδε χαλκον ειϲ ταϲ ζωναϲ υμω̅
10 μη πηραν ειϲ οδον μηδε δυο χιτωναϲ μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιοϲ γαρ ο εργατηϲ τηϲ τροφηϲ αυτου
11 ειϲ ην δ αν πολιν η κωμην ειϲελθητε εξεταϲατε τιϲ εν αυτη αξιοϲ εϲτιν κακει μεινατε εωϲ αν εξελθητε
12 ειϲερχομενοι δε ειϲ τη̅ οικιαν αϲπαϲαϲθε αυτην
13 και εαν μεν η η οικια αξια ελθετω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων εφ υμαϲ επιϲτραφητω
14 και οϲ αν {} [16] {μαϲ} [17] μηδε ακουϲη τουϲ λογουϲ υμων εξερχομενοι εξω τηϲ οικιαϲ η τηϲ πολεωϲ εκεινηϲ εκτιναξατε τον κονιορτον των ποδω̅ υμων
15 αμην λεγω υμι̅ ανεκτοτερον εϲται γη ϲοδομων και γομορρων εν ημερα κριϲεωϲ η τη πολει εκεινη
16 ιδου εγω αποϲτελλω υμαϲ ωϲ προβατα ειϲ μεϲον λυκων γεινεϲθε ουν φρονιμοι ωϲ οι οφιϲ και ακεραιοι ωϲ αι περιϲτεραι
17 προϲεχετε δε απο των ανθρωπω̅ παραδωϲουϲιν γαρ υμαϲ ειϲ ϲυνεδρια και εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ αυτων μαϲτιγωϲουϲιν υμαϲ
18 και επι ηγεμοναϲ δε και βαϲιλειϲ αχθηϲεϲθε ενεκεν εμου ειϲ μαρτυριον αυτοιϲ και τοιϲ εθνεϲιν
19 οταν δε παραδωϲιν υμαϲ μη μεριμηϲητε πωϲ η τι λαληϲητε δοθηϲεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαληϲητε
20 ου γαρ υμειϲ εϲτε οι λαλουντεϲ αλλα το πνευμα του πατροϲ υμων το λαλουν εν υμιν
21 παραδωϲει δε αδελφοϲ αδελφον ειϲ θανατον και πατηρ τεκνον και επαναϲτηϲεται τεκνα επι γονειϲ και θανατωϲουϲιν αυτουϲ
22 και εϲεϲθε μειϲουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεναϲ ειϲ τελοϲ ουτοϲ ϲωθηϲεται
23 οτα̅ δε διωκωϲιν υμαϲ εν τη πολει ταυτη φευγετε ειϲ την ετεραν αμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεϲητε ταϲ πολειϲ ιϲραηλ εωϲ ελθη ο υιοϲ του ανθρωπου
24 ουκ εϲτιν μαθητηϲ υπερ τον διδαϲκαλον ουδε δουλοϲ υπερ τον κ̅ν̅ αυτου
25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ωϲ ο διδαϲκαλοϲ αυτου και ο δουλοϲ ωϲ ο κυριοϲ αυτου ει τω οικοδεϲποτη βεεζεβουλ επεκαλεϲαν ποϲω μαλλον τοιϲ οικιακοιϲ αυτου
26 μη ουν φοβηθητε αυτουϲ ουδεν γαρ εϲτιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθηϲεται και κρυπτον ο ου γνωϲθηϲεται
27 ο λεγω υμιν εν τη ϲκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο ειϲ το ουϲ ακουετε κηρυξατε επι τω̅ δωματων
28 και μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το ϲωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι φοβειϲθε δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχη̅ και ϲωμα απολεϲαι εν γεεννη
29 ουχι δυο ϲτρουθια αϲϲαριου πωλειται και εν εξ αυτων ου πεϲειται επι την γην ανευ του πατροϲ υμων
30 υμω̅ δε και αι τριχεϲ τηϲ κεφαληϲ παϲαι ηριθμημεναι ειϲιν
31 μη ουν φοβειϲθε πολλων ϲτρουθιων διαφερετε υμειϲ
32 παϲ ουν οϲτιϲ ομολογηϲει εν εμοι εμπροϲθεν των ανθρωπων ομολογηϲω καγω εν αυτω εμπροϲθεν του π̅ρ̅ϲ̅ μου του εν τοιϲ ουρανοιϲ
33 οϲτιϲ δε αρνηϲηται με εμπροϲθεν τω̅ ανθρωπων αρνηϲομαι καγω αυτον εμπροϲθε̅ του πατροϲ μου του ε̅ τοιϲ ουρανοιϲ
34 μη νομιϲητε οτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γη̅ ουκ ηλθον βαλειν ειρηνην αλλα μαχαιραν
35 ηλθον γαρ διχαϲαι ανθρωπον κατα του πατροϲ αυτου και θυγατερα κατα τηϲ μητροϲ αυτηϲ και νυμφην κατα τηϲ πενθεραϲ αυτηϲ
36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου
37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εϲτιν μου αξιοϲ {} [18]
38 και οϲ ου λαμβανει τον ϲταυρον αυτου και ακολουθει οπιϲω μου ουκ εϲτιν μου αξιοϲ
39 ο ευρων την ψυχη̅ αυτου απολεϲει αυτη̅ και ο απολεϲαϲ την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρηϲει αυτην
40 ο δεχομενοϲ υμαϲ εμε δεχεται και ο εμε δεχομενοϲ δεχεται τον αποϲτειλαντα με
41 ο δεχομενοϲ προφητην ειϲ ονομα προφητου μιϲθον προφητου λημψεται και ο δεχομενοϲ δικαιον ειϲ ονομα δικαιου μιϲθον δικαιου λημψεται
42 και οϲ αν ποτιϲη ενα τω̅ μεικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονο̅ ειϲ ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεϲη τον μιϲθον αυτου
Примечания:
14 [16] {μην δεξηται}
14 [17] {υμαϲ}
37 [18] {και ο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε ουκ εϲτιν μου αξιοϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.