1 επειδηπερ πολλοι επεχειρηϲαν αναταξαϲθαι διηγηϲιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
2 καθωϲ παρεδοϲαν ημι̅ οι απ αρχηϲ αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
3 εδοξε καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν παϲιν ακρειβωϲ καθεξηϲ ϲοι γραψαι κρατιϲτε θεοφιλε
4 ινα επιγνωϲ περι ων κατηχηθηϲ λογων την αϲφαλειαν
5 εγενετο εν ταιϲ ημεραιϲ ηρωδου βαϲιλεωϲ τηϲ ιουδαιαϲ ιερευϲ τιϲ ονοματι ζαχαριαϲ εξ εφημερειαϲ αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτηϲ ελειϲαβετ
6 ηϲαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιο̅ του θ̅υ̅ πορευομενοι εν παϲαιϲ ταιϲ εντολαιϲ και δικαιωμαϲιν του κ̅υ̅ αμεμπτοι
7 και ουκ ην αυτοιϲ τεκνο̅ καθοτι ην ελειϲαβετ ϲτειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτεϲ εν ταιϲ ημεραιϲ αυτων ηϲαν
8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει τηϲ εφημερειαϲ αυτου εναντι του θ̅υ̅
9 κατα το εθοϲ τηϲ ιερατιαϲ ελαχε του θυμιαϲαι ειϲελθων ειϲ το̅ ναον του κ̅υ̅
10 και παν το πληθοϲ ην του λαου προϲευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματοϲ
11 ωφθη δε αυτω αγγελοϲ κ̅υ̅ εϲτωϲ εκ δεξιων του θυϲιαϲτηριου του θυμιαματοϲ
12 και εταραχθη ζαχαριαϲ ιδων και φοβοϲ επεπεϲεν επ αυτον
13 ειπε̅ δε προϲ αυτον ο αγγελοϲ μη φοβου ζαχαρια διοτι ειϲηκουϲθη η δεηϲιϲ ϲου και η γυνη ϲου ελειϲαβετ γεννηϲει υιον ϲοι και καλεϲειϲ το ονομα αυτου ιωαννην
14 και εϲται χαρα ϲοι και αγαλλιαϲιϲ και πολλοι επι τη γενεϲει αυτου χαρηϲονται
15 εϲται γαρ μεγαϲ ενωπιον του κ̅υ̅ και οινο̅ και ϲικερα ου μη πιη και πνευματοϲ αγιου πληϲθηϲεται ετι εκ κοιλιαϲ μητροϲ αυτου
16 και πολλουϲ των υιω̅ ιϲραηλ επιϲτρεψει επι κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ αυτων
17 και αυτοϲ {προϲελευϲεται} [1] ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλεια επιϲτρεψαι καρδιαϲ πατερων επι τεκνα και απειθειϲ εν φρονηϲει δικαιων ετοιμαϲαι κ̅ω̅ λαον κατεϲκευαϲμενον
18 και ειπεν ζαχαριαϲ προϲ τον αγγελον κατα τι γνωϲομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεϲβυτηϲ και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταιϲ ημεραιϲ αυτηϲ
19 και αποκριθειϲ ο αγγελοϲ ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεϲτηκωϲ ενωπιον του θ̅υ̅ και απεϲταλη̅ λαληϲαι προϲ ϲε και ευαγγελιϲαϲθαι ϲοι ταυτα
20 και ιδου εϲη ϲιωπων και μη δυναμενοϲ λαληϲαι αχρι ηϲ ημεραϲ γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιϲτευϲαϲ τοιϲ λογοιϲ μου οιτινεϲ πληρωθηϲο̅ται ειϲ τον καιρον αυτων
21 και ην ο λαοϲ προϲδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζο̅ εν τω χρονιζειν εν τω ναω αυτον
22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαληϲαι αυτοιϲ και επεγνωϲαν οτι οπταϲιαν εορακεν εν τω ναω και αυτοϲ ην διανευων αυτοιϲ και διεμενεν κωφοϲ
23 και εγενετο ωϲ επληϲθηϲαν αι ημεραι τηϲ λειτουργιαϲ αυτου απηλθεν ειϲ τον οικον αυτου
24 μετα δε ταυταϲ ταϲ ημεραϲ ϲυνελαβε̅ ελειϲαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηναϲ πεντε λεγουϲα
25 οτι ουτωϲ μοι πεποιηκεν ο κ̅ϲ̅ ε̅ ημεραιϲ αιϲ επειδεν αφελειν ονειδοϲ μου εν ανθρωποιϲ
26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεϲταλη ο αγγελοϲ γαβριηλ απο του θ̅υ̅ ειϲ πολιν τηϲ γαλειλαιαϲ η ονομα ναζαρετ
27 προϲ παρθενον εμνηϲτευμενην ανδρι ω ονομα ιωϲηφ εξ οικου δαυειδ και το ονομα τηϲ παρθενου μαριαμ
28 και ειϲελθων προϲ αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κ̅ϲ̅ μετα ϲου
29 η δε επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετο ποταποϲ ειη ο αϲπαϲμοϲ ουτοϲ
30 και ειπεν ο αγγελοϲ αυτη μη φοβου μαριαμ ευρεϲ γαρ χαριν παρα τω θ̅ω̅
31 και ιδου ϲυλλημψη εν γαϲτρι και τεξη υιον και καλεϲειϲ το ονομα αυτου ι̅ν̅
32 ουτοϲ εϲται μεγαϲ και υιοϲ υψιϲτου κληθηϲεται και δωϲει αυτω κ̅ϲ̅ ο θ̅ϲ̅ τον θρονον δαυειδ του πατροϲ αυτου
33 και βαϲιλευϲει επι τον οικον ιακωβ ειϲ τουϲ αιωναϲ και τηϲ βαϲιλειαϲ αυτου ουκ εϲται τελοϲ
34 ειπεν δε μαριαμ προϲ τον αγγελον πωϲ εϲται τουτο επει ανδρα ου γεινωϲκω
35 και αποκριθειϲ ο αγγελοϲ ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευϲεται επι ϲε και δυναμειϲ υψιϲτου επιϲκιαϲει ϲοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθηϲεται υιοϲ θ̅υ̅
36 και ιδου ελειϲαβετ η ϲυγγενιϲ ϲου και αυτη ϲυνειληφεν υιον εν γηρει αυτηϲ και ουτοϲ μην εκτοϲ εϲτι̅ αυτη τη καλουμενη ϲτειρα
37 {οτι ουκ αδυνατηϲει} [2] οτι ουκ αδυνατηϲει παρα του θ̅υ̅ παν ρημα
38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κ̅υ̅ γενοιτο μοι κατα το ρημα ϲου και απηλθεν απ αυτηϲ ο αγγελοϲ
39 αναϲταϲα δε μαριαμ εν ταιϲ ημεραιϲ ταυταιϲ επορευθη ειϲ τη̅ ορεινην μετα ϲπουδηϲ ειϲ πολιν ιουδα
40 και ειϲηλθεν ειϲ τον οικον ζαχαριου και ηϲπαϲατο την ελειϲαβετ
41 και εγενετο ωϲ ηκουϲεν τον αϲπαϲμο̅ τηϲ μαριαϲ η ελειϲαβετ εϲκιρτηϲεν το βρεφοϲ εν τη κοιλια αυτηϲ και επληϲθη πνευματοϲ αγιου η ελειϲαβετ
42 και ανεφωνηϲεν κραυγη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη ϲυ εν γυναιξιν και ευλογημενοϲ ο καρποϲ τηϲ κοιλιαϲ ϲου
43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προϲ εμε
44 ιδου γαρ ωϲ εγενετο η φωνη του αϲπαϲμου ϲου ειϲ τα ωτα μου εϲκιρτηϲεν εν αγαλλιαϲει το βρεφοϲ εν τη κοιλια μου
45 και μακαρια η πιϲτευϲαϲα οτι εϲται τελειωϲιϲ τοιϲ λελαλημενοιϲ αυτη παρα κ̅υ̅
46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κ̅ν̅
47 και ηγαλλιαϲε̅ το πνευμα μου επι τω θ̅ω̅ τω ϲωτηρι μου
48 οτι επεβλεψεν επι τη̅ ταπεινωϲιν τηϲ δουληϲ αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουϲιν με παϲαι αι γενεαι
49 οτι εποιηϲεν μοι μεγαλα ο δυνατοϲ και αγιον το ονομα αυτου
50 και το ελεοϲ αυτου ειϲ γενεαϲ και γενεαϲ τοιϲ φοβουμενοιϲ αυτον
51 εποιηϲεν κρατοϲ εν βραχειονι αυτου διεϲκορπιϲεν υπερηφανουϲ διανοια καρδιαϲ αυτων
52 καθειλεν δυναϲταϲ απο θρονων και υψωϲεν ταπεινουϲ
53 πεινωνταϲ ενεπληϲεν αγαθων και πλουτουνταϲ εξαπεϲτειλεν κενουϲ
54 αντελαβετο ιϲραηλ παιδοϲ αυτου μνηϲθηναι ελεουϲ
55 καθωϲ ελαληϲεν προϲ τουϲ πατεραϲ ημων τω αβρααμ και τω ϲπερματι αυτου ειϲ τον αιωνα
56 εμεινεν δε μαριαμ ϲυν αυτη ωϲ μηναϲ τριϲ και υπεϲτρεψεν ειϲ τον οικον αυτηϲ
57 τη δε ελειϲαβετ επληϲθη ο χρονοϲ του τεκει̅ αυτην και εγεννηϲε̅ υιον
58 και ηκουϲαν οι περιοικοι και οι ϲυγγενειϲ αυτηϲ οτι εμεγαλυνεν κ̅ϲ̅ το ελεοϲ αυτου μετ αυτηϲ και ϲυνεχαιρον αυτη
59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθο̅ περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατροϲ αυτου ζαχαριαν
60 και αποκριθειϲα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθηϲεται ιωαννηϲ
61 και ειπον προϲ αυτην οτι ουδειϲ εϲτιν εκ τηϲ ϲυγγενειαϲ ϲου οϲ καλειται τω ονοματι τουτω
62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλειϲθαι αυτο
63 και αιτηϲαϲ πεινακειδιον εγραψεν λεγω̅ ιωαννηϲ εϲτιν ονομα αυτου και εθαυμαϲαν παντεϲ
64 ανεωχθη δε το ϲτομα αυτου παραχρημα και η γλωϲϲα αυτου και ελαλει ευλογων τον θ̅ν̅
65 και εγενετο επι πανταϲ φοβοϲ τουϲ περιοικου̅ταϲ αυτουϲ και εν ολη τη ορεινη τηϲ ιουδαιαϲ διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
66 και εθεντο παντεϲ οι ακουϲαντεϲ εν τη καρδια εαυτων λεγοντεϲ τι αρα το παιδιον τουτο εϲται και γαρ χειρ κ̅υ̅ ην μετ αυτου
67 και ζαχαριαϲ ο πατηρ αυτου επληϲθη πνευματοϲ αγιου και επροφητευϲεν λεγων
68 ευλογητοϲ κ̅ϲ̅ ο θ̅ϲ̅ του ιϲραηλ οτι επεϲκεψατο και εποιηϲεν λυτρωϲιν τω λαω αυτου
69 και ηγειρεν κεραϲ ϲωτηριαϲ ημιν εν οικω δαυειδ παιδοϲ αυτου
70 καθωϲ ελαληϲεν δια ϲτοματοϲ των αγιων απ αιωνοϲ προφητω̅ αυτου
71 ϲωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειροϲ παντων των μειϲουντων ημαϲ
72 ποιηϲαι ελεοϲ μετα των πατερων ημων και μνηϲθηναι διαθηκηϲ αγιαϲ αυτου
73 ορκον ο̅ ωμοϲεν προϲ αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν
74 αφοβωϲ εκ χειροϲ εχθρων ρυϲθενταϲ λατρευειν αυτω
75 εν οϲιοτητι και δικαιοϲυνη ενωπιο̅ αυτου παϲαιϲ ταιϲ ημεραιϲ ημων
76 και ϲυ δε παιδιον προφητηϲ υψιϲτου κληθηϲη προπορευϲη γαρ ενωπιο̅ κ̅υ̅ ετοιμαϲαι οδουϲ αυτου
77 του δουναι γνωϲιν ϲωτηριαϲ τω λαω αυτου εν αφεϲει αμαρτιων αυτων
78 δια ϲπλαγχνα ελεουϲ θ̅υ̅ ημων εν οιϲ επιϲκεψεται ημαϲ ανατολη εξ υψουϲ
79 επιφαναι τοιϲ εν ϲκοτει και ϲκια θανατου καθημενοιϲ του κατευθυναι τουϲ ποδαϲ ημων ειϲ οδον ειρηνηϲ
80 το δε παιδιον ηυξανε και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταιϲ ερημοιϲ εωϲ ημεραϲ αναδειξεωϲ αυτου προϲ το̅ ιϲραηλ
Примечания:
17 [1] {προελευϲεται}
37 [2] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 1 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.