ΚΑΙΝΉ ΔΙΑΘΉΚΗ » Codex 03 Ватиканский кодекс — 4 век

ΛΟΥΚΑΝ 22 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 22 ΚΕΦΆΛΑΙΟ

1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη παϲχα
2 και εζητου̅ οι αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ το πωϲ ανελωϲιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
3 ειϲηλθε̅ δε ϲαταναϲ ειϲ ιουδαν τον καλουμενον ιϲκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα
4 και απελθων ϲυνελαληϲε̅ τοιϲ αρχιερευϲιν και ϲτρατηγοιϲ το πωϲ αυτοιϲ παραδω αυτον
5 και εχαρηϲαν και ϲυνεθεντο αυτω αργυριον δουναι
6 και εξωμολογηϲε̅ και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτο̅ ατερ οχλου αυτοιϲ
7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων η εδει θυεϲθαι το παϲχα
8 και απεϲτειλεν πετρον και ιωανη̅ ειπων πορευθενταιϲ ετοιμαϲατε ημιν το παϲχα ινα φαγωμεν
9 οι δε ειπαν αυτω που θελειϲ ετοιμαϲωμε̅ ϲοι φαγιν το παϲχα
10 ο δε ειπεν αυτοιϲ ιδου ειϲελθοντων υμων ειϲ την πολιν ϲυναντηϲει υμιν ανθρωποϲ κεραμιον υδατοϲ βαϲταζων ακολουθηϲατε αυτω ειϲ την οικιαν ειϲ η̅ ειϲπορευεται
11 και ερειτε τω οικοδεϲποτη τηϲ οικιαϲ λεγει ϲοι ο διδαϲκαλοϲ που εϲτιν το καταλυμα οπου το παϲχα μετα των μαθητω̅ μου φαγω
12 κακεινοϲ υμιν δειξει αναγαιον μεγα εϲτρωμενον εκει ετοιμαϲατε
13 απελθο̅τεϲ δε ευρον καθωϲ ειρηκει αυτοιϲ και ητοιμαϲαν το παϲχα
14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεϲεν και οι αποϲτολοι ϲυν αυτω
15 και ειπεν προϲ αυτουϲ επιθυμια επεθυμηϲα τουτο το παϲχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθει̅
16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο εωϲ οτου πληρωθη εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅
17 και δεξαμενοϲ ποτηριον ευχαριϲτηϲαϲ ειπεν λαβετε τουτο και διαμεριϲατε ειϲ εαυτουϲ
18 λεγω γαρ υμιν ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματοϲ τηϲ αμπελου εωϲ ου η βαϲιλεια του θ̅υ̅ ελθη
19 και λαβων αρτον ευχαριϲτηϲαϲ εκλαϲεν και εδωκεν αυτοιϲ λεγων τουτο εϲτιν το ϲωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε την εμην αναμνηϲιν
20 και το ποτηριον ωϲαυτωϲ μετα το δειπνηϲαι λεγω̅ τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυννομενο̅
21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντοϲ με μετ εμου επι τηϲ τραπεζηϲ
22 οτι ο υιοϲ μεν του ανθρωπου κατα το ωριϲμενον πορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται
23 και αυτοι ηρξαντο ϲυνζητειν προϲ εαυτουϲ το τιϲ αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πραϲϲειν
24 εγενετο δε και φιλονικια εν αυτοιϲ το τιϲ αυτων δοκει ειναι μειζων
25 ο δε ειπεν αυτοιϲ οι βαϲιλειϲ των εθνω̅ κυριευουϲιν αυτων και οι εξουϲιαζονταιϲ αυτων ευεργεται καλουνται
26 υμειϲ δε ουχ ουτωϲ αλλ ο μειζω̅ εν υμιν γεινεϲθω ωϲ ο νεωτεροϲ και ο ηγουμενοϲ ωϲ ο διακονω̅
27 τιϲ γαρ μειζων ο ανακειμενοϲ η ο διακονω̅ {ουχει} [38] ο ανακειμενοϲ εγω δε εν μεϲω υμω̅ ειμι ωϲ ο διακονων
28 υμειϲ δε εϲτε οι διαμεμενηκοτεϲ μετ εμου εν τοιϲ πειραϲμοιϲ μου
29 καγω διατιθεμαι υμι̅ καθωϲ διεθετο μοι ο πατηρ μου βαϲιλειαν
30 ινα εϲθητε και πεινητε επι τηϲ τραπεζηϲ μου εν τη βαϲιλεια μου και {καθηϲθε} [39] επι θρονων ταϲ δωδεκα φυλαϲ κρεινοντεϲ του ιϲραηλ
31 ϲιμων ϲιμων ιδου ο ϲαταναϲ εξητηϲατο υμαϲ του ϲεινιαϲαι ωϲ τον ϲιτον
32 εγω δε εδεηθην περι ϲου ινα μη εκλιπη η πιϲτιϲ ϲου και ϲυ ποτε επιϲτρεψαϲ ϲτηριϲον τουϲ αδελφουϲ ϲου
33 ο δε ειπεν αυτω κ̅ε̅ μετα ϲου ετοιμοϲ ειμι και ειϲ φυλακην και ειϲ θανατον πορευεϲθαι
34 ο δε ειπεν λεγω ϲοι πετρε ου φωνηϲει ϲημερο̅ αλεκτωρ εωϲ τριϲ με απαρνηϲη ειδεναι
35 και ειπεν αυτοιϲ οτε απεϲτειλα υμαϲ ατερ βαλλαντιου και πηραϲ και υποδηματων μη τινοϲ υϲτερηϲατε οι δε ειπα̅ ουθενοϲ
36 ειπεν δε αυτοιϲ αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιωϲ και πηραν και ο μη εχων πωληϲατω το ιματιον αυτου και αγοραϲατω μαχαιρα̅
37 λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεϲθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογιϲθη και γαρ το περι εμου τελοϲ εχει
38 οι δε ειπαν κ̅ε̅ ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοιϲ ικανον εϲτι̅
39 και εξελθων επορευθη κατα το εθοϲ ειϲ το οροϲ των ελαιων ηκολουθηϲαν δε αυτω {} [40] οι μαθηται
40 γενομενοϲ δε επι του τοπου ειπε̅ αυτοιϲ προϲευχεϲθε μη {} [41] ειϲ πειραϲμον
41 και αυτοϲ απεϲπαϲθη απ αυτων ωϲει λιθου βολην και θειϲ τα γονατα προϲηυχετο
42 λεγω̅ πατερ ει βουλει παρενεγκε τουτο το ποτηριον απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το ϲον γεινεϲθω
43 [отсутствует]
44 [отсутствует]
45 και αναϲταϲ απο τηϲ προϲευχηϲ ελθων προϲ τουϲ μαθηταϲ ευρεν κοιμωμενουϲ αυτουϲ απο τηϲ λυπηϲ
46 και ειπεν αυτοιϲ τι καθευδετε αναϲταντεϲ προϲευχεϲθε ινα μη ειϲελθητε ειϲ πειραϲμον
47 ετι αυτου λαλουντοϲ ιδου οχλοϲ και ο λεγομενοϲ ιουδαϲ ειϲ των δωδεκα προηρχετο αυτουϲ και ηγγιϲεν τω ι̅υ̅ φιληϲαι αυτον
48 ι̅ϲ̅ δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδωϲ
49 ιδοντεϲ δε οι περι αυτον το εϲομενον ειπαν κ̅ε̅ ει παταξομεν εν μαχαιρη
50 και επαταξεν ειϲ τιϲ εξ αυτων του αρχιερεωϲ τον δουλον και αφειλε το ουϲ αυτου το δεξιον
51 αποκριθειϲ δε ι̅ϲ̅ ειπεν εατε εωϲ τουτου και αψαμενοϲ του ωτιου ιαϲατο αυτον
52 ειπεν δε ι̅ϲ̅ προϲ τουϲ παραγενομενουϲ επ αυτον αρχιερειϲ και ϲτρατηγουϲ του ιερου και πρεϲβυτερουϲ ωϲ επι ληϲτην εξηλθατε μετα μαχαιρω̅ και ξυλων
53 καθ ημερα̅ οντοϲ μου μεθ υμω̅ εν τω ιερω ουκ εξετεινατε ταϲ χειραϲ επ εμε αλλ αυτη εϲτιν υμων η ωρα και η εξουϲια του ϲκοτουϲ
54 ϲυλλαβοντεϲ δε αυτον ηγαγον και ειϲηγαγον ειϲ την οικιαν του αρχιερεωϲ ο δε πετροϲ ηκολουθει μακροθε̅
55 περιαψαντων δε πυρ εν μεϲω τηϲ αυληϲ και ϲυνκαθιϲαντων εκαθητο ο πετροϲ μεϲοϲ αυτων
56 ιδουϲα δε αυτον παιδιϲκη τιϲ καθημενον προϲ το φωϲ και ατενιϲαϲα αυτω ειπεν και ουτοϲ ϲυν αυτω ην
57 ο δε ηρνηϲατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι
58 και μετα βραχυ ετεροϲ ιδων αυτον εφη και ϲυ εξ αυτων ει ο δε πετροϲ εφη ανθρωπε ουκ ειμι
59 και διαϲταϲηϲ ωϲει ωραϲ μιαϲ αλλοϲ τιϲ διιϲχυριζετο λεγων επ αληθειαϲ και ουτοϲ μετ αυτου ην και γαρ γαλειλαιοϲ εϲτιν
60 ειπεν δε ο πετροϲ ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγειϲ και παραχρημα ετι λαλου̅τοϲ αυτου εφωνηϲε̅ αλεκτωρ
61 και ϲτραφειϲ ο κ̅ϲ̅ ενεβλεψε τω πετρω και υπεμνηϲθη ο πετροϲ του ρηματοϲ του κ̅υ̅ ωϲ ειπεν αυτω οτι πριν η αλεκτορα φωνηϲαι ϲημερον απαρνηϲη με τριϲ
62 και εξελθων εξω εκλαυϲεν πικρωϲ
63 και οι ανδρεϲ οι ϲυνεχοντεϲ αυτον ενεπαιζον αυτω δερο̅τεϲ
64 και περικαλυψαντεϲ αυτον επηρωτω̅ λεγοντεϲ προφητευϲον τιϲ εϲτιν ο παιϲαϲ ϲε
65 και ετερα πολλα ϲλαϲφημουντεϲ ελεγον ειϲ αυτον
66 και ωϲ εγενετο ημερα ϲυνηχθη το πρεϲβυτερειον του λαου αρχιερειϲ τε και γραμματειϲ και απηγαγον αυτον ειϲ το ϲυνεδριον αυτων
67 λεγοντεϲ ει ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ειπον ημιν ειπεν δε αυτοιϲ εαν υμιν ειπω ου μη πιϲτευϲητε
68 εαν δε ερωτηϲω ου μη αποκριθητε
69 απο του νυν δε εϲται ο υιοϲ του ανθρωπου καθημενοϲ εκ δεξιων τηϲ δυναμεωϲ του θ̅υ̅
70 ειπαν δε παντεϲ ϲυ ουν ει ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο δε προϲ αυτουϲ εφη υμειϲ λεγετε οτι εγω ειμι
71 οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριαϲ χρειαν αυτοι γαρ ηκουϲαμεν απο του ϲτοματοϲ αυτου

Примечания:

27  [38] {ουχι}
30  [39] {καθηϲθαι}
39  [40] {και}
40  [41] {ειϲελθειν}

Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите: Ctrl + Enter

Евангелие от Луки, 22 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.

Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.

ПОДДЕРЖИТЕ НАС

ΛΟΥΚΑΝ 22 ΚΕΦΆΛΑΙΟ в переводах:
ΛΟΥΚΑΝ 22 ΚΕΦΆΛΑΙΟ, комментарии:
  1. Новой Женевской Библии
  2. Толкование Мэтью Генри
  3. Комментарии МакДональда
  4. Толковая Библия Лопухина
  5. Комментарии Баркли
  6. Комментарии Джона Райла
  7. Толкования Августина
  8. Толкование Феофилакта Болгарского
  9. Новый Библейский Комментарий
  10. Лингвистический. Роджерс
  11. Комментарии Давида Стерна
  12. Библия говорит сегодня
  13. Комментарии Скоуфилда


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.