1 ηγγειζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη παϲχα
2 και εζητουν οι αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ το πωϲ αναιλωϲιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
3 ειϲηλθε̅ δε ϲαταναϲ ειϲ ιουδαν τον επικαλουμενον ιϲκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα
4 και απελθων ϲυνελαληϲεν τοιϲ αρχιερευϲιν και ϲτρατηγοιϲ το πωϲ αυτο̅ παραδω αυτοιϲ
5 και εχαρηϲα̅ και ϲυνεθεντο αυτω αργυρια δουναι
6 και εξωμολογηϲε̅ και εζητει ευκεριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοιϲ
7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμω̅ εν η εδει θυεϲθαι το παϲχα
8 και απεϲτειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθε̅τεϲ ετοιμαϲατε ημιν το παϲχα ινα φαγωμεν
9 οι δε ειπο̅ αυτω που θελειϲ ετοιμαϲωμεν
10 ο δε ειπεν αυτοιϲ ιδου ειϲελθοντων υμων ειϲ τη̅ πολιν ϲυναντηϲει υμιν α̅ν̅ο̅ϲ̅ κεραμιον υδατοϲ βαϲταζων ακολουθηϲαται αυτω ειϲ την οικιαν ου εαν ειϲπορευεται
11 και ερειτε τω οικοδεϲποτη τηϲ οικιαϲ λεγει ϲοι ο διδαϲκαλοϲ που εϲτιν το καταλυμα οπου το παϲχα μετα των μαθητων μου φαγω
12 κακεινοϲ υμιν δειξει αναγαιο̅ μεγα εϲτρωμενον εκει ετοιμαϲατε
13 απελθοντεϲ δε ευρον καθωϲ ειρηκεν αυτοιϲ και ητοιμαϲαν το παϲχα
14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεϲεν και οι δωδεκα αποϲτολοι ϲυν αυτω
15 και ειπεν προϲ αυτουϲ επιθυμια επεθυμηϲα τουτο το παϲχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν
16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω εξ αυτου εωϲ οτου πληρωθη εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅
17 και δεξαμενοϲ το ποτηριον ευχαριϲτηϲαϲ ειπεν λαβετε τουτο και διαμεριϲαται εαυτοιϲ
18 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του γενηματοϲ τηϲ αμπελου εωϲ οτου η βαϲιλεια του θ̅υ̅ ελθη
19 και λαβων αρτο̅ ευχαριϲτηϲαϲ εκλαϲεν και εδωκεν αυτοιϲ λεγων λαβετε τουτο εϲτιν το ϲωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειται ειϲ την εμη̅ αναμνηϲιν
20 ωϲαυτωϲ και το ποτηριον μετα το διπνηϲαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη ε̅ τω αιματι μου {τω} [31] υπερ υμων εκχυννομενον
21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδο̅τοϲ με μετ εμου επι τηϲ τραπεζηϲ
22 και ο μεν υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ πορευεται κατα το ωριϲμενον πλην ουαι τω α̅ν̅ω̅ εκεινω δι ου παραδιδοται
23 και αυτοι ηρξαντο ϲυνζητει̅ προϲ εαυτουϲ το τιϲ αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πραϲϲειν
24 εγενετο δε και φιλονικεια εν {εαυτοιϲ} [32] το τιϲ αυτων δοκει ειναι μειζων
25 ο δε ειπεν αυτοιϲ οι βαϲιλειϲ των εθνων κυριευουϲιν αυτων και οι εξουϲιαζοντεϲ αυτων ευεργετε καλουνται
26 υμειϲ δε ουχ ουτωϲ αλλ ο μειζων εν υμιν γενεϲθω ωϲ ο νεωτεροϲ και ο ηγουμενοϲ ωϲ ο διακονων
27 τιϲ γαρ μειζων ο ανακειμενοϲ η ο διακονων ουχι ο ανακειμενοϲ εγω δε ειμι εμ μεϲω υμων ωϲ ο διακονω̅
28 υμειϲ δε εϲται οι διαμεμενηκοτεϲ μετ εμου εν τοιϲ πειραϲμοιϲ μου
29 καγω διατιθημι υμιν διαθηκην καθωϲ διεθετο μοι ο π̅η̅ρ̅ μου βαϲιλεια̅
30 ινα εϲθιητε και πινητε επι τηϲ τραπεζηϲ μου εν τη βαϲιλεια μου και καθηϲεϲθαι επι θρονων κρινοντεϲ ταϲ δωδεκα φυλαϲ του ι̅η̅λ̅
31 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ ϲιμων ϲιμων ιδου ο ϲαταναϲ εξητηϲατο υμαϲ του ϲινιαϲε ωϲ τον ϲιτον
32 εγω δε εδεηθην περι ϲου ινα μη εκλειπη η πιϲτιϲ ϲου και ϲυ ποτε επιϲτρεψαϲ ϲτηριϲον τουϲ αδελφουϲ ϲου
33 ειπεν δε αυτω κ̅ε̅ μετα ϲου ετοιμοϲ ειμι και ειϲ φυλακην και ειϲ θανατον πορευεϲθαι
34 ο δε ειπεν λεγω ϲοι πετρε ου μη φωνηϲει ϲημερον αλεκτωρ πριν η τριϲ απαρνηϲη μη ειδεναι με
35 και ειπεν αυτοιϲ οτε απεϲτειλα υμαϲ ατερ βαλλαντιου και πηραϲ και υποδηματων μη τινοϲ υϲτερηϲατε οι δε ειπεν ουθενοϲ
36 ειπεν ου̅ αυτοιϲ αλλα νυν ο εχων βαλλα̅τιον αρατω ομοιωϲ και πηρα̅ και ο μη εχων πωληϲατω το ιματιον αυτου και αγοραϲατω μαχαιραν
37 λεγω γαρ υμι̅ οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεϲθηναι εν εμοι οτι και μετα ανομων ελογιϲθη και γαρ τα περι εμου τελοϲ εχει
38 οι δε ειπον κ̅ε̅ ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοιϲ ικανον εϲτιν
39 και εξελθων επορευθη κατα το εθοϲ ειϲ το οροϲ τω̅ ελαιων ηκολουθηϲαν δε αυτω και οι μαθηται
40 γενομενοϲ δε επι του τοπου ειπεν αυτοιϲ προϲευχεϲθαι μη ειϲελθειν ειϲ πειραϲμον
41 και αυτοϲ απεϲπαϲθη απ αυτω̅ ωϲει λιθου βολην και θειϲ τα γονατα προϲηυχετο
42 λεγων π̅ε̅ρ̅ ει βουλει παρενεγκειν το ποτηριον τουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το ϲον γεινεϲθω
43 [отсутствует]
44 [отсутствует]
45 και αναϲταϲ απο τηϲ προϲευχηϲ ελθων προϲ τουϲ μαθηταϲ ευρεν αυτουϲ κοιμωμενουϲ απο τηϲ λυπηϲ
46 και ειπεν αυτοιϲ τι καθευδετε αναϲταντεϲ προϲευχεϲθε ινα μη ειϲελθητε ειϲ πειραϲμο̅
47 ετι αυτου λαλουντοϲ ιδου οχλοϲ και ο λεγομενοϲ ιουδαϲ ειϲ τω̅ δωδεκα προηρχετο αυτουϲ και ηγγειϲεν τω ι̅υ̅ φιληϲαι αυτον
48 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του α̅ν̅ο̅υ̅ παραδιδωϲ
49 ιδοντεϲ δε οι περι αυτον το εϲομενον ειπον αυτω κ̅ε̅ ει παταξομε̅ εν μαχαιρα
50 και επαταξεν ειϲ τιϲ εξ αυτων τον δουλον του αρχιερεωϲ και αφειλεν αυτου το ουϲ το δεξιον
51 αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν εατε εωϲ τουτου και αψαμενοϲ του ωτιου αυτου ιαϲατο αυτον
52 ειπεν δε ι̅ϲ̅ προϲ τουϲ παραγενομενουϲ επ αυτον αρχιερειϲ και ϲτρατηγουϲ του ιερου και πρεϲβυτερουϲ ωϲ επι ληϲτην εξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων
53 καθ ημεραν οντοϲ μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε ταϲ χειραϲ επ εμε αλλ αυτη υμων εϲτιν η ωρα και η εξουϲια του ϲκοτουϲ
54 ϲυλλαβοντεϲ δε αυτον ηγαγο̅ και ειϲηγαγον ειϲ τον οικο̅ του αρχιερεωϲ ο δε πετροϲ ηκολουθει μακροθεν
55 αψαντων δε πυρ εμ μεϲω τηϲ αυληϲ και ϲυνκαθιϲαντων αυτων εκαθητο ο πετροϲ εμ μεϲω αυτων
56 ιδουϲα δε αυτο̅ παιδιϲκη τιϲ καθημενον προϲ το φωϲ και ατενιϲαϲα αυτω ειπεν και ουτοϲ ϲυν αυτω ην
57 ο δε ηρνηϲατο αυτον λεγων γυναι ουκ οιδα αυτον
58 και μετα βραχυ ετεροϲ ιδων αυτον εφη και ϲυ εξ αυτων ει ο δε πετροϲ ειπε̅ α̅ν̅ε̅ ουκ ειμι
59 και διαϲταϲηϲ ωϲει ωραϲ μιαϲ αλλοϲ τιϲ διιϲχυριζετο λεγων επ αληθειαϲ και ουτοϲ μετ αυτου η̅ και γαρ γαλιλαιοϲ εϲτιν
60 ειπεν δε ο πετροϲ α̅ν̅ε̅ ουκ οιδα ο λεγειϲ και παραχρημα ετι λαλουντοϲ αυτου εφωνηϲεν αλεκτωρ
61 και ϲτραφειϲ ο κ̅ϲ̅ ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνηϲθη ο πετροϲ του λογου του κ̅υ̅ ωϲ ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνηϲαι απαρνηϲη με τριϲ
62 και εξελθων εξω ο πετροϲ εκλαυϲε̅ πικρωϲ
63 και οι ανδρεϲ οι ϲυνεχοντεϲ τον ι̅ν̅ ενεπεζον αυτω δεροντεϲ
64 και περικαλυψαντεϲ αυτον {ετυπτουν} [33] αυτου το προϲωπο̅ και επηρωτων αυτον λεγο̅τεϲ προφητευϲον τιϲ εϲτι̅ ο παιϲαϲ ϲε
65 και ετερα πολλα βλαϲφημουντεϲ ελεγον ειϲ αυτο̅
66 και ωϲ εγενετο ημερα ϲυνηχθη το πρεϲβυτεριον του λαου αρχιερειϲ τε και γραμματειϲ και ανηγαγον αυτο̅ ειϲ το ϲυνεδριον εαυτων
67 λεγοντεϲ ει ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ειπε ημιν ειπεν δε αυτοιϲ εαν υμιν ειπω ου μη πιϲτευϲητε
68 εαν δε και ερωτηϲω ου μη αποκριθητε μοι η απολυϲητε
69 απο του νυν δε εϲται ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ καθημενοϲ εκ δεξιων τηϲ δυναμεωϲ του θ̅υ̅
70 ειπον ουν πα̅τεϲ ϲυ ουν ει ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο δε προϲ αυτουϲ εφη υμειϲ λεγετε οτι εγω ειμι
71 οι δε ειπον τι ετι χριαν εχομεν μαρτυριαϲ αυτοι γαρ ηκουϲαμεν απο του ϲτοματοϲ αυτου
Примечания:
20 [31] {το}
24 [32] {αυτοιϲ}
64 [33] {ετυπτον}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 22 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.