1 εν οιϲ επιϲυναχθειϲων των μυριαδων του οχλου ωϲτε καταπατειν αλληλουϲ ηρξατο λεγειν προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου πρωτο̅ προϲεχετε εαυτοιϲ απο τηϲ ζυμηϲ των φαριϲαιων ητιϲ εϲτιν υποκριϲιϲ
2 ουδεν δε ϲυγκεκαλυμμενον εϲτιν ο ουκ αποκαλυφθηϲεται και κρυπτον ο ου γνωϲθηϲεται
3 ανθ ων οϲα εν τη ϲκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουϲθηϲεται και ο προϲ το ουϲ ελαληϲατε εν τοιϲ ταμιοιϲ κηρυχθηϲεται επι των δωματων
4 λεγω δε υμιν τοιϲ φιλοιϲ μου μη φοβηθητε απο των αποκτεννοντων το ϲωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περιϲϲον τι ποιηϲαι
5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουϲιαν εμβαλειν ειϲ την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε
6 ουχι πεντε ϲτρουθια πωλειτε αϲϲαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εϲτιν επιλεληϲμενον ενωπιον του θ̅υ̅
7 αλλα και αι τριχεϲ τηϲ κεφαληϲ υμων παϲαι ηριθμηνται μη ουν φοβειϲθε πολλων ϲτρουθιων διαφερετε
8 λεγω δε υμιν παϲ οϲ αν ομολογηϲει εν εμοι εμπροϲθεν τω̅ α̅ν̅ω̅ν̅ και ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ ομολογηϲει εν αυτω εμπροϲθε̅ των αγγελων του θ̅υ̅
9 ο δε αρνηϲαμενοϲ με εμπροϲθε̅ των α̅ν̅ω̅ν̅ απαρνηθηϲεται ενωπιον των αγγελω̅ του θ̅υ̅
10 και παϲ οϲ ερει λογο̅ ειϲ τον υιον του α̅ν̅ο̅υ̅ αφεθηϲεται αυτω τω δε ειϲ το αγιο̅ π̅ν̅α̅ βλαϲφημηϲαντι ουκ αφεθηϲεται
11 οταν δε προϲφερωϲιν υμαϲ επι ταϲ ϲυναγωγαϲ και ταϲ αρχαϲ και ταϲ εξουϲιαϲ μη μεριμνατε πωϲ η τι απολογηϲηϲθε η τι ειπητε
12 το γαρ αγιον π̅ν̅α̅ διδαξη υμαϲ εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
13 ειπεν δε τιϲ αυτω εκ του οχλου διδαϲκαλε ειπε τω αδελφω μου μεριϲαϲθαι μετ εμου την κληρονομιαν
14 ο δε ειπε̅ αυτω α̅ν̅ε̅ τιϲ με κατεϲτηϲε̅ δικαϲτην η μεριϲτην εφ υμαϲ
15 ειπεν δε προϲ αυτουϲ ορατε και φυλαϲϲεϲθε απο παϲηϲ πλεονεξιαϲ οτι ουκ εν τω περιϲϲευειν τινι η ζωη αυτου εϲτι̅ εκ των υπαρχοντων αυτου
16 ειπεν δε παραβολην προϲ αυτουϲ λεγων α̅ν̅ο̅υ̅ τινοϲ πλουϲιου ηυφορηϲεν η χωρα
17 και διελογιζετο εν εαυτω λεγω̅ τι ποιηϲω οτι ουκ εχω που ϲυναξω τουϲ καρπουϲ μου
18 και ειπεν τουτο ποιηϲω καθελω μου ταϲ αποθηκαϲ και μειζοναϲ οικοδομηϲω και ϲυναξω εκει παντα τα γενηματα μου και τα αγαθα μου
19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχειϲ πολλα αγαθα κειμενα ειϲ ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου
20 ειπεν δε αυτω ο κ̅ϲ̅ αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην ϲου απαιτουϲι̅ απο ϲου α δε ητοιμαϲαϲ τινι εϲται
21 ουτωϲ ο θηϲαυριζω̅ εαυτω και μη ειϲ θ̅ν̅ πλουτω̅
22 ειπεν δε προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου δια τουτο υμιν λεγω μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω ϲωματι τι ενδυϲηϲθε
23 η ψυχη πλειο̅ εϲτιν τηϲ τροφηϲ και το ϲωμα του ενδυματοϲ
24 κατανοηϲατε τουϲ κορακαϲ οτι ου ϲπειρουϲιν ουδε θεριζουϲιν οιϲ ουκ εϲτιν ταμειο̅ ουδε αποθηκη και ο θ̅ϲ̅ τρεφει αυτουϲ ποϲω μαλλον υμειϲ διαφερετε των πετεινων
25 τιϲ δε εξ υμων μεριμνων δυναται προϲθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυ̅ ενα
26 ει ουν ουτε ελαχιϲτον δυναϲθαι τι περι των λοιπω̅ μεριμναται
27 κατανοηϲατε τα κρινα πωϲ αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμι̅ οτι ουδε ϲολομων εν παϲη τη δοξη αυτου περιεβαλετο ωϲ εν τουτων
28 ει δε τον χορτον ϲημερον εν αγρω οντα και αυριον ειϲ κλειβανον βαλλομενον ο θ̅ϲ̅ ουτωϲ αμφιεννυϲιν ποϲω μαλλο̅ υμαϲ ολιγοπιϲτοι
29 και υμειϲ μη ζητειτε τι φαγητε η τι πιητε και μη μετεωριζεϲθαι
30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοϲμου επιζητει υμων δε ο π̅η̅ρ̅ οιδεν οτι χρηζετε τουτων
31 πλην ζητειτε την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ και ταυτα παντα προϲτεθηϲεται υμιν
32 μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκηϲεν ο π̅η̅ρ̅ υμων δουναι υμι̅ την βαϲιλειαν
33 πωληϲατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοϲυνην ποιηϲαται εαυτοιϲ βαλλαντια μη παλαιουμενα θηϲαυρον ανεκλειπτον εν τοιϲ ο̅υ̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ οπου κλεπτηϲ ουκ εγγιζει ουδε ϲηϲ διαφθειρι
34 οπου γαρ εϲτιν ο θηϲαυροϲ υμω̅ εκει και η καρδια υμων εϲται
35 εϲτωϲαν αι οϲφυεϲ υμων περιεζωϲμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
36 και υμειϲ ομοιοι α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ προϲδεχομενοιϲ το̅ κ̅ν̅ εαυτων ποτε αναλυϲη εκ των γαμων ινα ελθοντοϲ και κρουϲαντοϲ αυτου ευθεωϲ ανοιξωϲιν αυτω
37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ουϲ ελθων ο κ̅ϲ̅ ευρηϲει γρηγορουνταϲ αμην λεγω υμι̅ οτι περιζωϲετε και ανακλινει αυτουϲ και παρελθων διακονηϲει αυτοιϲ
38 και εαν ελθη εν τη δευτερα φυλακη και εν τη τριτη φυλακη και ελθων ευρη ουτωϲ μακαριοι ειϲιν οι δουλοι εκεινοι
39 τουτο δε γεινωϲκετε οτι η ειδι ο οικοδεϲποτηϲ ποια ωρα ο κλεπτηϲ ερχεται εγρηγορηϲεν αν και ουκ αν αφηκεν διορυγηναι τον οικον αυτου
40 και υμειϲ ουν γεινεϲθαι ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ ερχεται
41 ειπεν δε αυτω ο πετροϲ κ̅ε̅ προϲ ημαϲ την παραβολην ταυτην λεγειϲ η και προϲ πα̅ταϲ
42 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ τιϲ αρα εϲται ο πιϲτοϲ οικονομοϲ και φρονιμοϲ ον καταϲτηϲει ο κ̅ϲ̅ επι τηϲ θεραπειαϲ αυτου του διδοναι εν καιρω το ϲιτομετριον
43 μακαριοϲ ο δουλοϲ εκεινοϲ ον ελθων ο κ̅ϲ̅ αυτου ευρηϲει ποιουντα ουτωϲ
44 αληθωϲ λεγω υμιν οτι επι παϲιν τοιϲ υπαρχουϲιν αυτου καταϲτηϲει αυτο̅
45 εαν δε ειπη ο δουλοϲ εκεινοϲ εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κ̅ϲ̅ μου ερχεϲθαι και αρξηται τυπτειν τουϲ παιδαϲ και ταϲ παιδιϲκαϲ εϲθιειν τε και πινειν και μεθυϲκεϲθαι
46 ηξει ο κ̅ϲ̅ του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προϲδοκα και εν ωρα η ου γινωϲκει και διχοτομηϲει αυτον και το μεροϲ αυτου μετα των απιϲτω̅ θηϲει
47 εκεινοϲ δε ο δουλοϲ ο γνουϲ το θελημα του κ̅υ̅ εαυτου και μη ετοιμαϲαϲ μηδε ποιηϲαϲ προϲ το θελημα αυτου δαρηϲεται πολλαϲ
48 ο δε μη γνουϲ ποιηϲαϲ δε αξια πληγων δαρηϲεται ολιγαϲ παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθηϲεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περιϲϲοτερον αιτηϲουϲιν αυτον
49 πυρ ηλθον βαλει̅ επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
50 βαπτιϲμα δε εχω βαπτιϲθηναι και πωϲ ϲυνεχομαι εωϲ οτου τελεϲθη
51 δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμεριϲμο̅
52 εϲονται γαρ απο του νυν πεντε εν οικω ενι διαμεμεριϲμενοι τριϲ επι δυϲιν και δυο επι τριϲιν
53 διαμεριϲθηϲεται π̅η̅ρ̅ εφ υιω και υιοϲ επι π̅ρ̅ι̅ μ̅η̅ρ̅ επι θυγατρι και θυγατηρ επι μ̅ρ̅ι̅ πενθερα επι την νυμφην αυτηϲ και νυμφη επι τη̅ πενθεραν αυτηϲ
54 ελεγεν δε και τοιϲ οχλοιϲ οτα̅ ιδητε νεφελην ανατελλουϲα̅ απο δυϲμων ευθεωϲ λεγεται οτι ομβροϲ ερχεται και γεινεται ουτωϲ
55 και οταν νοτο̅ πνεοντα λεγετε οτι καυϲω̅ εϲται και γεινεται
56 υποκριται το προϲωπον τηϲ γηϲ και του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ οιδατε δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πωϲ ου δοκιμαζετε
57 τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιο̅
58 ωϲ γαρ υπαγειϲ μετα του αντιδικου ϲου επ αρχοντα εν τη οδω δοϲ εργαϲιαν απαλλαχθαι απ αυτου μηποτε καταϲυρη ϲε προϲ τον κριτην και ο κριτηϲ ϲε παραδωϲει τω παρκτορι και ο πρακτωρ ϲε βαλη ειϲ φυλακην
59 λεγω ϲοι ου μη εξελθηϲ εκειθεν εωϲ του και τον εϲχατον λεπτον αποδωϲ
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.