1 ηϲαν δε αυτω εγγιζοντεϲ πα̅τεϲ οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου
2 και διεγογγυζον οι γραμματειϲ και οι φαριϲαιοι λεγοντεϲ οτι ουτοϲ αμαρτωλουϲ προϲδεχεται και ϲυνεϲθιει αυτοιϲ
3 ειπεν δε προϲ αυτουϲ την παραβολην ταυτην λεγων
4 τιϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεϲαϲ εν εξ αυτων ου καταλιπει τα ενενηκοντα ενναια εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλοϲ εωϲ ου ευρη αυτο
5 και ευρων επιτιθηϲιν επι τουϲ ωμουϲ εαυτου χαιρων
6 και ελθων ειϲ τον οικον ϲυγκαλει τουϲ φιλουϲ και τουϲ γειτοναϲ λεγων αυτοιϲ ϲυγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλοϲ
7 λεγω υμιν οτι ουτωϲ χαρα εϲται εν τω ο̅υ̅ν̅ω̅ επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκοντα ενναια δικαιοιϲ οιτεινεϲ ου χριαν εχουϲιν μετανοιαϲ
8 η τιϲ γυνη δραγμαϲ εχουϲα δεκα εαν απολεϲη δραγχην μιαν ουχι απτει λυχνον και ϲαροι την οικιαν και ζητει επιμελωϲ εωϲ οτου ευρη
9 και ευρουϲα ϲυνκαλειται ταϲ φιλαϲ και ταϲ γιτοναϲ λεγουϲα ϲυνχαρητε μοι οτι ευρον την δραγχην ην απωλεϲα
10 ουτωϲ λεγω υμειν χαρα γεινεται ενωπιον των αγγελων του θ̅υ̅ επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι
11 ειπεν δε α̅ν̅ο̅ϲ̅ τιϲ ειχεν δυο {υιοϲ} [22]
12 και ειπεν ο νεωτεροϲ αυτων τω π̅ρ̅ι̅ π̅ε̅ρ̅ δοϲ μοι το επιβαλλον μεροϲ τηϲ ουϲιαϲ ο δε διειλεν αυτοιϲ τον βιον
13 και μετ ου πολλαϲ ημεραϲ ϲυναγαγων απαντα ο νεωτεροϲ υιοϲ απεδημηϲεν ειϲ χωραν μακραν και εκει διεϲκορπιϲεν την ουϲια̅ αυτου ζων αϲωτωϲ
14 δαπανηϲαντοϲ δε αυτου παντα εγενετο λιμοϲ ιϲχυρα κατα τη̅ χωραν εκεινην και αυτοϲ ηρξατο του υϲτερειϲθε
15 και πορευθειϲ εκολληθη ενι των πολιτων τηϲ χωραϲ εκεινηϲ και επεμψεν αυτον ειϲ τουϲ αγρουϲ αυτου βοϲκειν χοιρουϲ
16 και επεθυμει γεμιϲαι την κοιλιαν αυτου απο των κερατιων ων ηϲθιον οι χοιροι και ουδειϲ εδιδου αυτω
17 ειϲ εαυτον δε ελθων ειπεν ποϲοι μιϲθιοι του π̅ρ̅ϲ̅ μου περιϲϲευονται αρτων εγω δε λειμω απολλυμαι
18 αναϲταϲ πορευϲομαι προϲ τον π̅ρ̅α̅ μου και ερω αυτω π̅ε̅ρ̅ ημαρτον ειϲ τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅ και ενωπιον ϲου
19 ουκετι ειμι αξιοϲ κληθηναι υιοϲ ϲου ποιηϲον με ωϲ ενα των μιϲθιων ϲου
20 και αναϲταϲ {} [23] προϲ τον π̅ρ̅α̅ εαυτου ετι δε αυτου μακρα̅ απεχοντοϲ ιδεν αυτον ο π̅η̅ρ̅ αυτου και εϲπλαγχνιϲθη και δραμων επεπεϲεν επι το̅ τραχηλον αυτου και κατεφιληϲεν αυτον
21 ειπεν δε αυτω ο υιοϲ π̅ε̅ρ̅ ημαρτον ειϲ τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅ και ενωπιον ϲου ουκετι ειμι αξιοϲ κληθηναι υιοϲ ϲου
22 ειπεν δε ο π̅η̅ρ̅ προϲ τουϲ δουλουϲ αυτου εξενεγκαντεϲ ϲτολην την πρωτην ενδυϲατε αυτον και δοτε δακτυλιον ειϲ την χειρα αυτου και υποδηματα ειϲ τουϲ ποδαϲ
23 και ενεγκαντεϲ τον μοϲχον τον ϲιτευτον θυϲατε και φαγοντεϲ ευφρανθωμεν
24 οτι ουτοϲ μου ο υιοϲ νεκροϲ ην και ανεζηϲεν ην απολωλωϲ και ηυρεθη και ηρξαντο ευφραινεϲθαι
25 ην δε ο υιοϲ αυτου ο πρεϲβυτεροϲ εν αγρω και ωϲ ερχομενοϲ ηγγειζεν τη οικια ηκουϲεν ϲυμφωνιαϲ και {χοιρων} [24]
26 και προϲκαλεϲαμενοϲ ενα των παιδω̅ επυνθανετο τι ειη ταυτα
27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφοϲ ϲου ηκει και εθυϲεν ο π̅η̅ρ̅ ϲου τον μοϲχον τον ϲιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν
28 ωργιϲθη δε και ουκ ηθεληϲε̅ ειϲελθειν ο δε π̅η̅ρ̅ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον
29 ο δε αποκριθειϲ ειπεν τω π̅ρ̅ι̅ αυτου ιδου τοϲαυτα ετη δουλευω ϲοι και ουδεποτε εντολην ϲου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκαϲ εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
30 οτε δε ο υιοϲ ϲου ουτοϲ ο καταφαγων ϲου τον βιον μετα τω̅ πορνων ηλθεν εθυϲαϲ αυτω τον μοϲχον τον ϲιτευτον
31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον ϲυ πα̅τοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα ϲα εϲτιν
32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφοϲ ϲου ουτοϲ νεκροϲ ην και ανεζηϲεν και απολωλωϲ και ηυρεθη
Примечания:
11 [22] {υιουϲ}
20 [23] {ηλθεν}
25 [24] {χορων}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 15 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.