1 ι̅ϲ̅ δε π̅ν̅ϲ̅ αγιου πληρηϲ υπεϲτρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω π̅ν̅ι̅ ειϲ την ερημον
2 ημεραϲ τεϲϲερακοντα πειραζομενοϲ υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταιϲ ημεραιϲ εκειναιϲ και ϲυντελεϲθειϲων αυτων υϲτερον επιναϲεν
3 και ειπε̅ αυτω ο διαβολοϲ ει υ̅ϲ̅ ει του θ̅υ̅ ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτοϲ
4 και απεκριθη ι̅ϲ̅ προϲ αυτον λεγων γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζηϲεται ο α̅ν̅ο̅ϲ̅ αλλ επι παντι ρηματι θ̅υ̅
5 και αναγαγων αυτον ο διαβολοϲ ειϲ οροϲ υψηλον εδειξεν αυτω παϲαϲ ταϲ βαϲιλειαϲ τηϲ οικουμενηϲ εν ϲτιγμη χρονου
6 και ειπεν αυτω ο διαβολοϲ ϲοι δωϲω την εξουϲιαν ταυτην απαϲαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εα̅ θελω διδωμι αυτην
7 ϲυ ουν εαν προϲκυνηϲηϲ ενωπιο̅ μου εϲται ϲου παϲα
8 και αποκριθειϲ ειπεν αυτω ο ι̅ϲ̅ υπαγε οπιϲω μου ϲατανα γεγραπται προϲκυνηϲειϲ κ̅ν̅ το̅ θ̅ν̅ ϲου και αυτω μονω λατρευϲειϲ
9 και ηγαγεν αυτον ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅ και εϲτηϲεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει υ̅ϲ̅ ει του θ̅υ̅ βαλε ϲεαυτον εντευθεν κατω
10 γεγραπται γαρ οτι τοιϲ αγγελοιϲ αυτου εντελειτε περι ϲου του διαφυλαξε ϲε
11 και οτι επι χειρων αρουϲιν ϲε μηποτε προϲκοψηϲ προϲ λιθον τον ποδα ϲου
12 και αποκριθειϲ ειπε̅ αυτω ο ι̅ϲ̅ οτι ειρηται ουκ εκπιραϲειϲ κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ ϲου
13 και ϲυντελεϲαϲ παντα πειραϲμον ο διαβολοϲ απεϲτη απ αυτου αχρι καιρου
14 και υπεϲτρεψεν ο ι̅ϲ̅ εν τη δυναμει του π̅ν̅ϲ̅ ειϲ την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ οληϲ τηϲ περιχωρου περι αυτου
15 και εδιδαϲκεν ε̅ ταιϲ ϲυναγωγαιϲ αυτων δοξαζομενοϲ υπο παντω̅
16 και ηλθεν ειϲ την ναζαρατ ου η̅ τεθραμμενοϲ και ειϲηλθε̅ κατα το ιωθοϲ αυτω εν τη ημερα των ϲαββατων ειϲ την ϲυναγωγην και ανεϲτη αναγνωναι
17 και επεδοθη αυτω βιβλιον ηϲαιου του προφητου και ανοιξαϲ το βιβλιον ευρε̅ τον τοπον ου ην γεγραμμενο̅
18 π̅ν̅α̅ κ̅υ̅ επ εμε ου {εινεκν} [8] εχρειϲεν με ευαγγελιϲαϲθαι πτωχοιϲ απεϲταλκεν με ιαϲαϲθαι τουϲ ϲυντετριμμενουϲ την καρδιαν κηρυξαι αιχμαλωτοιϲ αφεϲιν και τυφλοιϲ αναβλεψιν αποϲτειλαι τεθραυϲμενουϲ εν αφεϲει
19 κηρυξαι ενιαυτον κ̅υ̅ δεκτον
20 και πτυξαϲ το βιβλιον αποδουϲ τω υπηρετη εκαθειϲεν και πα̅των εν τη ϲυναγωγη ηϲαν οι οφθαλμοι ατενιζοντεϲ αυτω
21 ηρξατο δε λεγειν προϲ αυτουϲ οτι ϲημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοιϲ ωϲιν υμω̅
22 και παντεϲ εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοιϲ λογοιϲ τηϲ χαριτοϲ τοιϲ εκπορευομενοιϲ εκ του ϲτοματοϲ αυτου και ελεγον ουχ ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ ιωϲηφ
23 και ειπεν προϲ αυτουϲ παντωϲ ερειτε μοι τη̅ παραβολην ταυτην ιατραι θεραπευϲον ϲεαυτον οϲα ηκουϲαμεν γενομενα εν καπερναουμ ποιηϲον και ωδε εν τη πατριδι ϲου
24 ειπεν δε αμην υμι̅ λεγω οτι ουδειϲ προφητηϲ δεκτοϲ εϲτιν εν τη πατριδι αυτου
25 επ αληθειαϲ δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ηϲαν εν ταιϲ ημεραιϲ ηλειου εν τω ι̅η̅λ̅ οτε εκλειϲθη ο ο̅υ̅ν̅ο̅ϲ̅ επι ετη τρια και μηναϲ εξ ωϲ εγενετο λειμοϲ μεγαϲ επι παϲαν την γην
26 και προϲ ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιαϲ ει μη ειϲ ϲαρεπτα τηϲ ϲιδωνιαϲ προϲ γυναικα χηραν
27 και πολλοι λεπροι ηϲαν επι ελιϲαιου του προφητου εν τω ι̅η̅λ̅ και ουδειϲ αυτων εκαθεριϲθη ει μη ναιμαν ο ϲυροϲ
28 και επληϲθηϲαν παντεϲ θυμου εν τη ϲυναγωγη ακουο̅τεϲ ταυτα
29 και αναϲταντεϲ εξεβαλον αυτον εξω τηϲ πολεωϲ και ηγαγον αυτον εωϲ οφρυοϲ του ορουϲ εφ ου η πολιϲ αυτων ωκοδομητο ειϲ το κατακρημνιϲαι αυτον
30 αυτοϲ δε διελθων δια μεϲου αυτων επορευετο
31 και κατηλθεν ειϲ καπερναουμ πολιν τηϲ γαλιλαιαϲ και ην διδαϲκων αυτουϲ εν τοιϲ ϲαββαϲι̅
32 και εξεπληϲϲοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουϲια ην ο λογοϲ αυτου
33 και εν τη ϲυναγωγη ην α̅ν̅ο̅ϲ̅ εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη
34 λεγω̅ εα τι ημειν και ϲυ ι̅υ̅ ναζαρηνε ηλθεϲ απολεϲαι ημαϲ οιδα ϲε τιϲ ει ο αγιοϲ του θ̅υ̅
35 και επετειμηϲεν αυτω ο ι̅ϲ̅ λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον ειϲ το μεϲον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον
36 και εγενετο θαμβοϲ επι πανταϲ και ϲυ̅ελαλουν προϲ αλληλουϲ λεγοντεϲ τιϲ ο λογοϲ ουτοϲ οτι εν εξουϲια και δυναμει επιταϲϲει τοιϲ ακαθαρτοιϲ πνευμαϲιν και εξερχονται
37 και εξεπορευετο ηχοϲ περι αυτου ειϲ παντα τοπον τηϲ περιχωρου
38 αναϲταϲ δε εκ τηϲ ϲυναγωγηϲ ο ι̅ϲ̅ ειϲηλθεν ειϲ την οικιαν ϲιμωνοϲ πενθερα δε του ϲιμωνοϲ ην ϲυνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτηϲαν αυτο̅ περι αυτηϲ
39 και επιϲταϲ επανω αυτηϲ επετειμηϲεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναϲταϲα διηκονει αυτοιϲ
40 δυνοντοϲ δε του ηλιου παντεϲ οϲοι ειχο̅ αϲθενουνταϲ νοϲοιϲ ποικιλαιϲ και ηγαγον αυτουϲ προϲ αυτον ο δε ενι εκαϲτω αυτων ταϲ χειραϲ επιθειϲ εθεραπευϲεν αυτουϲ
41 εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων κραυγαζοντα και λεγοντα οτι ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅ και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδειϲαν τον χ̅ν̅ αυτον ειναι
42 γενομενηϲ δε ημεραϲ εξελθων επορευθη ειϲ ερημο̅ τοπον και οι οχλοι επεζητου̅ αυτον και ηλθον εωϲ αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεϲθαι απ αυτων
43 ο δε ειπεν προϲ αυτουϲ οτι και ταιϲ ετεραιϲ πολεϲιν ευαγγελιϲαϲθαι με δει την βαϲιλεια̅ του θ̅υ̅ οτι ειϲ τουτο απεϲταλμαι
44 και ην κηρυϲϲων εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ τηϲ γαλιλαιαϲ
Примечания:
18 [8] {εινεκεν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.