1 εγενετο δε εν τω ειναι αυτο̅ εν τοπω τινι προϲευχομενον ωϲ επαυϲατο ειπεν τιϲ των μαθητων αυτου προϲ αυτον κ̅ε̅ διδαξον ημαϲ προϲευχεϲθαι καθωϲ και ιωαννηϲ εδιδαξεν τουϲ μαθηταϲ αυτου
2 ειπεν δε αυτοιϲ οταν προϲευχεϲθε λεγετε π̅ε̅ρ̅ ημων ο εν τοιϲ ο̅υ̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ αγιαϲθητω το ονομα ϲου ελθετω η βαϲιλεια ϲου γενηθητω το θελημα ϲου ωϲ εν ο̅υ̅ν̅ω̅ και επι γηϲ
3 τον αρτον ημων τον επιουϲιο̅ διδου ημειν το καθ ημερα̅
4 και αφεϲ ημιν ταϲ αμαρτιαϲ ημων και γαρ αυτοι αφιομε̅ παντι οφειλοντι ημειν και μη ειϲενεγκηϲ ημαϲ ειϲ πειραϲμον αλλα ρυϲαι ημαϲ απο του πονηρου
5 και ειπεν προϲ αυτουϲ τιϲ εξ υμων εξει φιλον και πορευϲεται προϲ αυτον μεϲονυκτιου και ερει αυτω φιλε χρηϲον μοι τρειϲ αρτουϲ
6 επειδη φιλοϲ μου παρεγενετο εξ οδου προϲ με και ουκ εχω ο παραθηϲω αυτω
7 και εκεινοϲ εϲωθεν αποκριθειϲ ειπη μη μοι κοπουϲ παρεχε ηδη η θυρα κεκλειϲται και τα παιδια μου μετ εμου ειϲ την κοιτην ειϲιν ου δυναμαι αναϲταϲ δουναι ϲοι
8 λεγω υμιν ει και ου δωϲει αυτω αναϲταϲ δια το ειναι αυτον φιλον δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθειϲ δωϲει αυτω οϲων χρηζει
9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθηϲεται υμιν ζητειτε και ευρηϲεται κρουετε και ανοιγηϲεται υμιν
10 παϲ γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευριϲκει και τω κρουοντι ανοιχθηϲεται
11 τινα δε εξ υμων τον π̅ρ̅α̅ αιτηϲει ο υιοϲ αρτον μη λιθον επιδωϲει αυτω η και ιχθυν μη αντι ιχθυοϲ οφιν επιδωϲει αυτω
12 η και αν αιτηϲει ωον μη επιδωϲει αυτω ϲκορπιον
13 ει ου̅ υμειϲ πονηροι υπαρχοντεϲ οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοιϲ τεκνοιϲ υμων ποϲω μαλλον ο π̅η̅ρ̅ ο εξ ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ δωϲει π̅ν̅α̅ αγιον τοιϲ αιτουϲιν αυτον
14 και ην εκβαλλω̅ δαιμονιον {κωφον εγενετο} [19] δε του δαιμονιου εκβληθεντοϲ ελαληϲεν ο κωφοϲ και εθαυμαϲαν οι οχλοι
15 τινεϲ δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ των αρχοντι τω̅ δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια ο δε αποκριθειϲ ειπε̅ πωϲ δυναται ϲαταναϲ ϲαταναν εκβαλλειν
16 ετεροι δε πειραζοντεϲ ϲημειον εξ ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ εζητουν παρ αυτου
17 αυτοϲ δε ιδωϲ τα διανοηματα αυτων ειπεν αυτοιϲ παϲα βαϲιλεια διαμεριϲθειϲα εφ εαυτην ερημουται και οικοϲ επι οικον πιπτει
18 ει δε και ο ϲαταναϲ εφ εαυτον διεμεριϲθη πωϲ ϲταθηϲεται η βαϲιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια
19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια υιοι υμων εν τινι εκβαλλουϲιν δια τουτο αυτοι κριται υμω̅ εϲονται
20 ει δε εν δακτυλω θ̅υ̅ εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθαϲεν εφ υμαϲ η βαϲιλεια του θ̅υ̅
21 οταν ο ιϲχυροϲ καθωπλιϲμενοϲ φυλαϲϲη τη̅ εαυτου αυλην εν ειρηνη εϲτιν τα υπαρχοντα αυτου
22 επαν δε ο ιϲχυροτεροϲ αυτου επελθων νικηϲη αυτον την πανοπλιαν αυτου ερει εφ η επεποιθει και τα ϲκυλα αυτου διαδιδωϲιν
23 ο μη ω̅ μετ εμου κατ εμου εϲτιν και ο μη ϲυναγων μετ εμου ϲκορπιζει
24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του α̅ν̅ο̅υ̅ διερχεται δι ανυδρω̅ τοπων ζητουν αναπαυϲιν και μη ευριϲκον λεγει υποϲτρεψω ειϲ τον οικον μου οθεν εξηλθον
25 και ελθον ευριϲκει ϲεϲαρωμενον και κεκοϲμημενον
26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και ειϲελθοντα κατοικει εκει και γεινεται τα εϲχατα του α̅ν̅ο̅υ̅ εκεινου χειρονα των πρωτων
27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαραϲα τιϲ γυνη φωνην εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαϲταϲαϲα ϲε και μαϲτοι ουϲ εθηλαϲαϲ
28 αυτοϲ δε ειπεν μενουν μακαριοι οι ακουοντεϲ τον λογον του θ̅υ̅ και φυλαϲϲοντεϲ
29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εϲτιν ϲημιον ζητει και ϲημειον ου δοθηϲεται αυτη ει μη το ϲημειον ιωνα του προφητου
30 καθωϲ γαρ εγενετο ιωναϲ ϲημειον τοιϲ νινευιταιϲ ουτωϲ εϲται και ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ τη γενεα ταυτη
31 βαϲιλιϲϲα νοτου εγερθηϲεται εν τη κριϲει μετα των ανδρων τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και κατακρινει αυτουϲ οτι ηλθεν εκ των περατων τηϲ γηϲ ακουϲαι την ϲοφιαν ϲολομωνοϲ και ιδου πλειον ϲολομωνοϲ ωδε
32 ανδρεϲ νινευιται αναϲτηϲονται εν τη κριϲει μετα τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και κατακρινουϲι̅ αυτην οτι μετενοηϲαν ειϲ το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειο̅ ιωνα ωδε
33 ουδειϲ δε λυχνο̅ αψαϲ ειϲ κρυπτην τιθηϲιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι ειϲπορευομενοι το φεγγοϲ βλεπωϲιν
34 ο λυχνοϲ του ϲωματοϲ εϲτιν ο οφθαλμοϲ ϲου οταν ουν ο οφθαλμοϲ ϲου απλουϲ η και ολο̅ το ϲωμα ϲου φωτινον εϲτι̅ επαν δε πονηροϲ η και το ϲωμα ϲου ϲκοτινον
35 ϲκοπει ου̅ μη το φωϲ το εν ϲοι ϲκοτοϲ εϲτιν
36 ει ουν το ϲωμα ϲου ολον φωτινον μη εχον μεροϲ τι ϲκοτινον εϲται φωτεινον ολον ωϲ οταν ο λυχνοϲ τη αϲτραπη φωτιζη ϲε
37 εν δε τω λαληϲαι αυτον ερωτα αυτον φαριϲαιοϲ τιϲ οπωϲ αριϲτηϲη παρ αυτω ειϲελθω̅ δε ανεπεϲεν
38 ο δε φαριϲαιοϲ ιδων εθαυμαϲεν οτι ου πρωτον εβαπτιϲθη προ του αριϲτου
39 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ προϲ αυτον νυν υμειϲ οι φαριϲαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακοϲ καθαριζετε το δε εϲωθεν υμων γεμει αρπαγηϲ και πονηριαϲ
40 αφρονεϲ ουκ ο ποιηϲαϲ το εξωθεν και το εϲωθεν εποιηϲεν
41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοϲυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εϲτιν
42 αλλ ουαι υμι̅ τοιϲ φαριϲαιοιϲ οτι αποδεκατουται το ηδυοϲμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεϲθαι την κριϲιν και την αγαπην του θ̅υ̅ ταυτα δει ποιηϲε και κεινα μη παραφιεναι
43 ουαι υμιν τοιϲ φαριϲαιοιϲ οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ και τουϲ αϲπαϲμουϲ εν ταιϲ αγοραιϲ
44 ουαι υμιν γραμματειϲ και φαριϲαιοι υποκριται οτι εϲται ωϲ τα μνημεια τα αδηλα και οι α̅ν̅ο̅ι̅ περιπατου̅τεϲ επανω ουκ οιδαϲιν
45 αποκριθειϲ δε τιϲ των νομικων λεγει αυτω διδαϲκαλε ταυτα λεγων και ημαϲ υβριζειϲ
46 ο δε ειπεν και υμιν τοιϲ νομικοιϲ ουαι οτι φορτιζετε τουϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ φορτια δυϲβαϲτακτα και αυτοι ενι των δακτυλω̅ υμων ου προϲψαυεται τοιϲ φορτιοιϲ
47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια τω̅ προφητων οι δε π̅ρ̅ε̅ϲ̅ υμω̅ απεκτειναν αυτουϲ
48 αρα μαρτυρειτε και ϲυνευδοκειτε τοιϲ εργοιϲ των π̅ρ̅ω̅ν̅ υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτουϲ υμειϲ δε οικοδομειται αυτω̅ τα μνημεια
49 δια τουτο και η ϲοφια του θ̅υ̅ ειπεν αποϲτελω ειϲ αυτουϲ προφηταϲ και αποϲτολουϲ εξ αυτω̅ αποκτενουϲιν και εκδιωξουϲιν
50 ινα εκζητηθη το αιμα πα̅των των προφητων το εκχυννομενον απο καταβοληϲ κοϲμου απο τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ
51 απο του αιματοϲ αβελ εωϲ του αιματοϲ ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυϲιαϲτηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθηϲεται απο τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ
52 ουαι υμιν τοιϲ νομικοιϲ οτι ηρατε την κλιδα τηϲ γνωϲεωϲ αυτοι ουκ ειϲηλθατε και τουϲ ειϲερχομενουϲ εκωλυϲατε
53 λεγοντοϲ δε αυτου ταυτα προϲ αυτουϲ ηρξαντο οι γραμματειϲ και οι φαριϲαιοι δεινωϲ ενεχειν και αποϲτοματιζειν αυτον περι πλιονων
54 ενεδρευοντεϲ αυτο̅ ζητουντεϲ θηρευϲαι τι εκ του ϲτοματοϲ αυτου ινα κατηγορηϲουϲιν αυτου
Примечания:
14 [19] {και αυτο ην κωφον εγενε}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 11 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.