1 και εγενετο εν τω εξηϲ και αυτοϲ διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυϲϲων και ευαγγελιζομενοϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ και οι δωδεκα ϲυν αυτω
2 και γυναικεϲ τινεϲ αι ηϲαν τεθεραπευμεναι απο π̅ν̅ω̅ν̅ πονηρων και αϲθενιων μαριαμ η καλουμενη μαγδαληνη αφ ηϲ δαιμονια επτα εξεληλυθει
3 και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και ϲουϲαννα και εταιραι πολλαι αιτεινεϲ διηκονουν αυτω εκ των υπαρχοντων αυταιϲ
4 ϲυνιοντοϲ δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προϲ αυτον ειπε̅ δια παραβοληϲ
5 εξηλθεν ο ϲπειρων {} [11] τον ϲπορον εαυτου και εν τω ϲπειριν αυτον ο με̅ επεϲεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ κατεφαγεν αυτο
6 και ετερον επεϲεν επι τη̅ πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα
7 και ετερον επεϲεν εμ μεϲω των ακανθων και ϲυνφυειϲαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο
8 και ετερον επεϲεν ειϲ την γην την αγαθην και φυεν εποιηϲεν καρπον εκατονταπλαϲιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουει̅ ακουετω
9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου λεγο̅τεϲ τιϲ ειη η παραβολη αυτη
10 ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυϲτηρια τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ τοιϲ δε λοιποιϲ εν παραβολαιϲ ινα βλεποντεϲ μη βλεπωϲιν και ακουϲαντεϲ μη ϲυνιωϲιν
11 εϲτιν δε αυτη η παραβολη ο ϲποροϲ εϲτιν ο λογοϲ του θ̅υ̅
12 οι δε παρα την οδον ειϲιν οι ακουοντεϲ ειτα ερχεται ο διαβολοϲ και ερει τον λογον απο τηϲ καρδιαϲ αυτων ινα μη πιϲτευϲαντεϲ ϲωθωϲιν
13 οι δε επι τηϲ πετραϲ οι οταν ακουϲωϲιν μετα χαραϲ δεχο̅ται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουϲιν οι προϲ καιρον πιϲτευουϲιν και εν καιρω πιραϲμου αφιϲτανται
14 το δε ειϲ ταϲ ακανθαϲ πεϲον ουτοι ειϲιν οι ακουϲαντεϲ και υπο μεριμνων και πλουτου και υπο ηδονων του βιου πορευομενοι ϲυνπνιγονται και ου τελεϲφορουϲιν
15 το δε εν τη καλη γη ουτοι ειϲιν οιτεινεϲ εν καρδια καλη και αγαθη ακουϲαντεϲ τον λογον κατεχουϲιν και καρποφορουϲιν εν υπομονη
16 ουδειϲ δε λυχνον αψαϲ καλυπτει αυτον ϲκευει η υποκατω κλινηϲ τιθηϲιν αλλ επι λυχνιαϲ επιτιθηϲιν ινα οι ειϲπορευομενοι βλεπωϲιν το φωϲ
17 ου γαρ εϲτιν κρυπτον ο ου φανερον γενηϲεται ουδε αποκρυφον ο ου γνωϲθηϲεται και ειϲ φανερον ελθη
18 βλεπετε ουν πωϲ ακουετε οϲ γαρ εαν εχη δοθηϲεται αυτω και οϲ αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθηϲεται απ αυτου
19 παρεγενοντο δε προϲ αυτον η μ̅η̅ρ̅ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο ϲυντυχει̅ αυτω δια τον οχλον
20 και απηγγελη αυτω λεγοντων η μ̅η̅ρ̅ ϲου και οι αδελφοι ϲου εϲτηκαϲιν εξω ιδειν ϲε θελοντεϲ
21 ο δε αποκριθειϲ ειπεν προϲ αυτουϲ μ̅η̅ρ̅ μου και αδελφοι μου ουτοι ειϲιν οι τον λογον του θ̅υ̅ ακουοντεϲ και ποιουντεϲ
22 εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτοϲ ενεβη ειϲ πλοιο̅ και οι μαθηται αυτου και ειπε̅ προϲ αυτουϲ διελθωμεν ειϲ το περαν τηϲ λιμνηϲ και ανηχθηϲαν
23 πλεοντων δε αυτω̅ αφυπνωϲεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου ειϲ την λιμνη̅ και ϲυνεπληρουντο και εκι̅δυνευον
24 προϲελθοντεϲ δε διηγειραν αυτον λεγοντεϲ επιϲτατα επιϲτατα απολλυμεθα ο δε εγερθειϲ επετιμηϲε̅ τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατοϲ και επαυϲαντο και εγενετο γαληνη
25 ειπεν δε αυτοιϲ που η πιϲτιϲ υμω̅ φοβηθεντεϲ δε εθαυμαϲαν λεγοντεϲ προϲ αλληλουϲ τιϲ αρα ουτοϲ εϲτιν οτι και τοιϲ ανεμοιϲ επιταϲϲει και τω υδατι και υπακουουϲι̅ αυτω
26 και {κατεπλευρα̅} [12] ειϲ την χωραν των γαδαρηνω̅ ητιϲ εϲτιν αντιπερα τηϲ γαλιλαιαϲ
27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντηϲεν αυτω ανηρ τιϲ εκ τηϲ πολεωϲ οϲ ειχεν δαιμονια εκ χρονων ικανων και ιματιον ουκ ενεδιδυϲκετο και εν οικια ουκ εμεινεν αλλ εν τοιϲ μνημαϲιν
28 ιδων δε τον ι̅ν̅ και ανακραξαϲ προϲεπεϲεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και ϲοι ι̅υ̅ υιε του θ̅υ̅ του υψιϲτου δαιομε ϲου μη με βαϲανιϲηϲ
29 παρηγγελλεν γαρ τω π̅ν̅ι̅ τω ακαθαρτω εξελθειν απο του α̅ν̅ο̅υ̅ πολλοιϲ γαρ χρονοιϲ ϲυνηρπακει αυτον και εδεϲμειτο αλυϲεϲιν και πεδαιϲ φυλαϲϲομενοϲ και διαρηϲϲων τα δεϲμα ηλαυνετο υπο του δαιμονοϲ ειϲ ταϲ ερημουϲ
30 επηρωτηϲεν δε αυτον ο ι̅ϲ̅ λεγω̅ τι ϲοι εϲτιν ονομα ο δε ειπε̅ λεγεων οτι δαιμονια πολλα ειϲηλθεν ειϲ αυτον
31 και παρεκαλει αυτον ινα μη επιταξει αυτοιϲ ειϲ την αβυϲϲον απελθειν
32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοϲκομενων εν τω ορει και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιτρεψη αυτοιϲ ειϲ εκεινουϲ ειϲελθειν και επετρεψεν αυτοιϲ
33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του α̅ν̅ο̅υ̅ ειϲηλθον ειϲ τουϲ {οιρουϲ} [13] και ωρμηϲεν η αγελη κατα του κρημνου ειϲ την λιμνην και απεπνιγη
34 ιδοντεϲ δε οι βοϲκοντεϲ το γεγονοϲ εφυγον και απηγγειλαν ειϲ την πολιν και ειϲ τουϲ αγρουϲ
35 εξηλθον δε ιδειν το γεγονοϲ και ηλθον προϲ τον ι̅ν̅ και ευρον καθημενον τον α̅ν̅ο̅ν̅ αφ ου τα δαιμονια εξεληλυθει ειματιϲμενον και ϲωφρονουντα παρα τουϲ ποδαϲ του ι̅υ̅ και εφοβηθηϲαν
36 απηγγειλαν δε αυτοιϲ και οι ιδο̅τεϲ πωϲ εϲωθη ο δαιμονιϲθειϲ
37 και ηρωτηϲεν αυτον απαν το πληθοϲ τηϲ περιχωρου των γαδαρηνων απελθειν απ αυτω̅ οτι φοβω μεγαλω ϲυνειχοντο αυτοϲ εμβαϲ ειϲ το πλοιον υπεϲτρεψεν
38 εδεειτο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι ϲυν αυτω απελυϲεν δε αυτον ο ι̅ϲ̅ λεγων
39 υποϲτρεφε ειϲ τον οικον ϲου και διηγου οϲα εποιηϲεν ϲοι ο θ̅ϲ̅ και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυϲϲων οϲα εποιηϲεν αυτω ο ι̅ϲ̅
40 εγενετο δε εν τω υποϲτρεψαι τον ι̅ν̅ απεδεξατο αυτον ο οχλοϲ ηϲαν γαρ παντεϲ προϲδοκωντεϲ αυτον
41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειροϲ και αυτοϲ αρχων τηϲ ϲυναγωγηϲ υπηρχεν και πεϲων παρα τουϲ ποδαϲ του ι̅υ̅ παρεκαλει αυτον ειϲελθει̅ ειϲ τον οικον αυτου
42 οτι θυγατηρ μονογενηϲ ην αυτω ωϲ ετων δωδεκα και αυτη απεθνηϲκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι ϲυνεπνιγον αυτον
43 και γυνη ουϲα εν ρυϲει αιματοϲ απο ετων δωδεκα ητιϲ ιατροιϲ προϲαναλωϲαϲα ολον τον βιον ουκ ιϲχυϲεν απ ουδενοϲ θεραπευθηναι
44 προϲελθουϲα οπιϲθε̅ ηψατο του κραϲπεδου του ιματιου {} [14] και παραχρημα εϲτη η ρυϲειϲ του αιματοϲ αυτηϲ
45 και ειπεν ο ι̅ϲ̅ τιϲ ο αψαμενοϲ μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετροϲ και οι ϲυν αυτω επιϲτατα οι οχλοι ϲυνεχουϲιν ϲε και αποθλειβουϲιν και λεγειϲ τιϲ ο αψαμενοϲ μου
46 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν ηψατο μου τιϲ εγω γαρ εγνω̅ δυναμιν εξελθουϲαν απ εμου
47 ιδουϲα δε η γυνη οτι ουκ ελαθε̅ τρεμουϲα ηλθεν και προϲπεϲουϲα αυτω δι ην αιτιαν {} [15] απηγγειλεν ενωπιον παντοϲ του λαου και ωϲ ιαθη παραχρημα
48 ο δε ειπεν αυτη θαρϲει θυγατερ η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε πορευου ειϲ ειρηνην
49 ετι αυτου λαλουντοϲ ερχεται τιϲ απο του αρχιϲυναγωγου λεγω̅ αυτω οτι τεθνηκεν η θυγατηρ ϲου μη ϲκυλλε τον διδαϲκαλο̅
50 ο δε ι̅ϲ̅ ακουϲαϲ απεκριθη αυτω λεγων μη φοβου μονον πιϲτευε και ϲωθηϲεται
51 ελθω̅ δε ειϲ την οικιαν ουκ αφηκε̅ ειϲελθειν ουδενα ει μη πετρον και ιακωβον και ιωαννην και τον π̅ρ̅α̅ τηϲ παιδοϲ και την μ̅ρ̅α̅
52 εκλαιον δε παντεϲ και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
53 και κατεγελων αυτου ειδοτεϲ οτι απεθανεν
54 αυτοϲ δε εκβαλων πα̅ταϲ εξω και κρατηϲαϲ τηϲ χειροϲ αυτηϲ εφωνηϲεν λεγω̅ η παιϲ εγειρου
55 και επεϲτρεψεν το πνευμα αυτηϲ και ανεϲτη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν
56 και εξεϲτηϲαν οι γονειϲ αυτηϲ ο δε παρηγγειλεν αυτοιϲ μηδενι ειπειν το γεγονοϲ
Примечания:
5 [11] {του ϲπειραι}
26 [12] {κατεπλευϲα̅}
33 [13] {χοιρουϲ}
44 [14] {αυτου}
47 [15] {ηψατο αυτου}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 8 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.