1 και εγενετο εν μια των ημερων εκεινων διδαϲκοντοϲ αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεϲτηϲαν οι ιερειϲ και γραμματειϲ ϲυν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ
2 και ειπον προϲ αυτον λεγοντεϲ ειπε ημιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιειϲ η τιϲ εϲτιν ο δουϲ ϲοι την εξουϲιαν ταυτη̅
3 αποκριθειϲ δε ειπεν προϲ αυτουϲ ερωτηϲω υμαϲ καγω λογον ενα και ειπατε μοι
4 το βαπτιϲμα ιωαννου εξ ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ η̅ η εξ α̅ν̅ω̅ν̅
5 οι δε ϲυνελογιϲα̅το προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ οτι εαν ειπωμεν εξ ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ ερει δια τι ουν ουκ επιϲτευϲατε αυτω
6 εαν δε ειπωμεν εξ α̅ν̅ω̅ν̅ παϲ ο λαοϲ καταλιθαϲει ημαϲ πεπειϲμενοϲ γαρ εϲτι̅ ιωαννην προφητην ειναι
7 και απεκριθηϲαν μη ειδεναι ποθεν
8 και ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιω
9 ηρξατο δε προϲ τον λαον λεγει̅ την παραβολην ταυτην α̅ν̅ο̅ϲ̅ τιϲ εφυτευϲεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲεν χρονουϲ ικανουϲ
10 και εν καιρω απεϲτειλε̅ προϲ τουϲ γεωργουϲ δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνοϲ δωϲουϲιν αυτω οι δε γεωργοι δειραντεϲ αυτον εξαπεϲτειλαν καινον
11 και προϲεθετο ετερον πεμψαι δουλο̅ οι δε κακεινον δειραντεϲ και ατιμαϲαντεϲ εξαπεϲτειλαν καινον
12 και προϲεθετο πεμψαι τριτον οι δε κακεινον τραυματιϲαντεϲ εξεβαλον
13 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ τι ποιηϲω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ιϲωϲ τουτον ιδοντεϲ εντραπηϲονται
14 ιδοντεϲ δε αυτον οι γεωργοι διελογιϲαντο προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια
15 και εκβαλοντεϲ αυτον εξω του αμπελωνοϲ απεκτειναν τι ουν ποιηϲει αυτοιϲ ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ
16 ελευϲεται και απολεϲει τουϲ γεωργουϲ τουτουϲ και δωϲει τον αμπελωνα αλλοιϲ οι δε ακουϲαντεϲ ειπον μη γενοιτο
17 ο δε εμβλεψαϲ αυτοιϲ ειπε̅ τι ουν εϲτιν το γεγραμμενο̅ τουτο λιθον ον απεδοκιμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνιαϲ
18 παϲ ο πεϲων επ εκεινον τον λιθον ϲυνθλαϲθηϲεται εφ ον δ αν πεϲη λικμηϲει αυτον
19 και εζητηϲαν οι γραμματειϲ και οι αρχιερειϲ επιβαλειν επ αυτον ταϲ χειραϲ εν αυτη τη ωρα και εφοβηθηϲαν τον λαον εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ την παραβολην ταυτην ειπεν
20 και παρατηρηϲαντεϲ απεϲτειλαν εγκαθετουϲ υποκρινομενουϲ εαυτουϲ δικαιουϲ ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ειϲ το παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουϲια του ηγεμονοϲ
21 και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ διδαϲκαλε οιδαμεν οτι ορθωϲ λεγειϲ και διδαϲκειϲ και ου λαμβανειϲ προϲωπον αλλ επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ
22 εξεϲτιν ημαϲ καιϲαρι φορον δουναι η ου
23 κατανοηϲαϲ δε αυτων την πανουργια̅ ειπεν προϲ αυτουϲ τι με πειραζετε
24 διξατε μοι δηναριον τινοϲ εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντεϲ δε ειπον καιϲαροϲ
25 ο δε ειπεν αυτοιϲ αποδοτε τοινυν τα καιϲαροϲ καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅
26 και ουκ ιϲχυϲαν επιλαβεϲθαι αυτου ρηματοϲ ενα̅τιον του λαου και θαυμαϲαντεϲ επι τη αποκριϲει αυτου εϲιγηϲα̅
27 προϲελθοντεϲ δε τεινεϲ των ϲαδδουκαιων οι αντιλεγοντεϲ αναϲταϲιν μη ειναι επηρωτηϲαν αυτον
28 λεγοντεϲ διδαϲκαλε μωϲηϲ εγραψεν ημιν εαν τινοϲ αδελφοϲ αποθανη εχω̅ γυναικα και ουτοϲ ατεκνοϲ αποθανη ινα λαβη ο αδελφοϲ αυτου την γυναικα και εξαναϲτηϲει ϲπερμα τω αδελφω αυτου
29 επτα ουν αδελφοι ηϲαν και ο πρωτοϲ λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνοϲ
30 και ελαβεν ο δευτεροϲ την γυναικα και ουτοϲ απεθανεν ατεκνοϲ
31 και ο τριτοϲ ελαβεν αυτην ωϲαυτωϲ ωϲαυτωϲ δε και οι επτα ου κατελειπον τεκνα και απεθανον
32 υϲτερον δε παντων απεθανε̅ και η γυνη
33 εν τη ουν αναϲταϲει τινοϲ αυτων γεινεται γυνη οι γαρ επτα εϲχον αυτην γυναικα
34 και αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ οι υιοι του αιωνοϲ τουτου γαμουϲιν και εκγαμιζονται
35 οι δε καταξιωθεντεϲ του αιωνοϲ εκεινου τυχειν και τηϲ αναϲταϲεωϲ τηϲ εκ νεκρων ουτε γαμουϲιν ουτε εκγαμειζονται
36 ουδε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ιϲαγγελοι γαρ ειϲιν και οι υιοι ειϲιν θ̅υ̅ τηϲ αναϲταϲεωϲ υιοι οντεϲ
37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωϲηϲ εμηνυϲεν επι τηϲ βατου ωϲ λεγει κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ αβρααμ και τον θ̅ν̅ ιϲαακ και τον θ̅ν̅ ιακωβ
38 θ̅ϲ̅ δε ουκ εϲτιν νεκρω̅ αλλα ζωντων παντεϲ γαρ αυτω ζωϲιν
39 αποκριθεντεϲ δε τεινεϲ των γραμματαιων ειπον διδαϲκαλε καλωϲ ειπαϲ
40 ουκετι δε ετολμων επερωτα̅ αυτον ουδεν
41 ειπεν δε προϲ αυτουϲ πωϲ λεγουϲιν τινεϲ το̅ χ̅ν̅ υιον δ̅α̅δ̅ ειναι
42 και αυτοϲ δ̅α̅δ̅ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν ο κ̅ϲ̅ τω κ̅ω̅ μου καθου εκ δεξιω̅ μου
43 εωϲ αν θω τουϲ εχθρουϲ ϲου υποποδιον των ποδων ϲου
44 δ̅α̅δ̅ ουν αυτον κ̅ν̅ καλει και πωϲ αυτου υιοϲ εϲτι̅
45 ακουοντοϲ δε παντοϲ του λαου ειπεν τοιϲ μαθηταιϲ αυτου
46 προϲεχετε απο των γραμματαιων των θελοντων εν ϲτολαιϲ περιπατειν και φιλουντων αϲπαϲμουϲ εν ταιϲ αγοραιϲ και πρωτοκαθεδριαϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ και πρωτοκληϲιαϲ εν τοιϲ διπνοιϲ
47 οι κατεϲθιουϲιν ταϲ οικιαϲ των χηρων και προφαϲει {μακραν} [29] προϲευχονται ουτοι λημψονται περιϲϲοτερον κριμα
Примечания:
47 [29] {μακρα}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 20 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.