1 παρηϲαν δε τεινεϲ εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντεϲ αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πειλατοϲ {εμαξεν} [20] μετα των θυϲιων αυτων
2 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ δοκειται οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα πανταϲ τουϲ γαλιλαιουϲ εγενοντο οτι τοιαυτα πεπονθαϲιν
3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοηϲητε παντεϲ ωϲαυτωϲ απολειϲθε
4 η εκεινοι οι δεκα και οκτω εφ ουϲ επεϲεν ο πυργοϲ εν τω ϲιλωαμ και απεκτεινεν αυτουϲ δοκειτε οτι αυτοι οφιλεται εγενοντο παρα πανταϲ τουϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ τουϲ κατοικουνταϲ εν ι̅λ̅η̅μ̅
5 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοηϲητε παντεϲ ομοιωϲ απολειϲθε
6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην ϲυκην ειχεν τιϲ εν τω αμπελωνι αυτου πεφυτευμενην και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρε̅
7 ειπεν δε προϲ τον αμπελουργον ιδου τρια ετη ερχομαι ζητων καρπον εν τη ϲυκη ταυτη και ουχ ευριϲκω εκκοψον ουν αυτην ινα τι και τη̅ γην καταργει
8 ο δε αποκριθειϲ λεγει αυτω κ̅ε̅ αφεϲ αυτην και τουτο το ετοϲ εωϲ οτου ϲκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια
9 καν μεν ποιηϲη καρπον ει δε μη γε ειϲ το μελλο̅ εκκοψειϲ αυτην
10 ην δε διδαϲκων εν μια των ϲυναγωγων εν τοιϲ ϲαββαϲιν
11 και ιδου γυνη ην πνευμα εχουϲα αϲθενειαϲ ετη δεκα και οκτω και ην ϲυγκυπτουϲα και μη δυναμενη ανακυμψαι ειϲ το παντελεϲ
12 ιδων δε αυτην ο ι̅ϲ̅ προϲεφωνηϲε̅ και ειπεν αυτη γυναι απολελυϲαι απο τηϲ αϲθενειαϲ ϲου
13 και επεθηκεν αυτη ταϲ χειραϲ και παραχρημα ανορθωθη και εδοξαζεν τον θ̅ν̅
14 αποκριθειϲ δε ο αρχιϲυναγωγοϲ αγανακτων οτι τω ϲαββατω εθεραπευϲεν ο ι̅ϲ̅ ελεγε̅ τω οχλω εξ ημεραι ειϲιν εν αιϲ δει εργαζεϲθαι εν αυταιϲ ϲυνερχομενοι θεραπευεϲθαι και μη τη ημερα του ϲαββατου
15 απεκριθη ουν αυτω ο κ̅ϲ̅ και ειπεν υποκριται εκαϲτοϲ υμω̅ εν τω ϲαββατω ου λυει το̅ βουν αυτου η την ονον απο τηϲ φατνηϲ και απαγαγων ποτιζει
16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουϲαν ην εδηϲεν ο ϲαταναϲ ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεϲμου τουτου τη ημερα του ϲαββατου
17 και ταυτα λεγοντοϲ αυτου κατηϲχυνοντο παντεϲ οι αντικειμενοι αυτω και παϲ ο οχλοϲ εχαιρεν επι παϲιν τοιϲ ενδοξοιϲ τοιϲ γεινομενοιϲ υπ αυτου
18 ελεγεν δε τινι ομοια εϲτιν η βαϲιλεια του θ̅υ̅ και τινι ομοιωϲω αυτην
19 ομοια εϲτιν κοκκω ϲιναπεωϲ ον λαβω̅ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εβαλεν ειϲ κηπον εαυτου και ηυξηϲεν και εγενετο ειϲ δενδρον μεγα και τα πετεινα του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ κατεϲκηνουν εν τοιϲ κλαδοιϲ αυτου
20 παλιν ειπεν τινι ομοιωϲω την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
21 ομοια εϲτιν ζυμη ην λαβουϲα γυνη ενεκρυψεν ειϲ αλευρου ϲατα τρια εωϲ ου εζυμωθη ολον
22 και διεπορευετο κατα πολειϲ και κωμαϲ διδαϲκων και ποριαν ποιουμενοϲ ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅
23 ειπεν δε τιϲ αυτω κ̅ε̅ ει ολιγοι οι ϲωζομενοι ο δε ειπεν προϲ αυτουϲ
24 αγωνιζεϲθαι ειϲελθειν δια τηϲ ϲτενηϲ πυληϲ οτι πολλοι λεγω υμιν ζητηϲουϲιν ειϲελθειν και ουκ ιϲχυϲουϲι̅
25 αφ ου αν εγερθη ο οικοδεϲποτηϲ και αποκλειϲη την θυρα̅ και αρξηϲθε εξω εϲταναι και κρουειν την θυραν λεγοντεϲ κ̅ε̅ κ̅ε̅ ανοιξον ημιν και αποκριθειϲ ερει υμιν ουκ οιδα υμαϲ ποθεν εϲται
26 τοτε αρξηϲθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον ϲου και επιομεν και εν ταιϲ πλατιαιϲ ημων εδιδαξαϲ
27 και ερει λεγω υμιν ουκ οιδα υμαϲ ποθεν εϲται αποϲτητε απ εμου παντεϲ οι εργαται τηϲ αδικειαϲ
28 εκει εϲται ο κλαυθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδοντων οταν οψηϲθε αβρααμ και ιϲαακ και ιακωβ και πανταϲ τουϲ προφηταϲ εν τη βαϲιλεια αυτου υμαϲ δε εκβαλλομενουϲ εξω
29 και ηξουϲιν απο ανατολων και δυϲμων και βορρα και νοτου και ανακλειθηϲονται εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅
30 και ιδου ειϲιν εϲχατοι οι εϲονται πρωτοι και ειϲιν πρωτοι οι εϲονται εϲχατοι
31 εν αυτη τη ωρα προϲηλθον τινεϲ φαριϲαιοι λεγοντεϲ αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδηϲ θελει ϲε αποκτειναι
32 και ειπεν αυτοιϲ πορευθεντεϲ ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιαϲειϲ επιτελω ϲημερον και αυριο̅ και τη τριτη τελιουμαι
33 πλη̅ δει με ϲημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεϲθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητη̅ απολεϲθαι εξω ι̅λ̅η̅μ̅
34 ι̅λ̅η̅μ̅ ι̅λ̅η̅μ̅ η αποκτεννουϲα τουϲ προφηταϲ και λιθοβολουϲα τουϲ απεϲταλμενουϲ προϲ αυτην ποϲακιϲ ηθεληϲα επιϲυναξαι τα τεκνα ϲου ον τροπον ορνιϲ τα εαυτηϲ νοϲϲια υπο ταϲ πτερυγαϲ και ουκ ηθεληϲατε
35 ιδου αφιετε υμιν ο οικοϲ υμων λεγω δε υμιν οτι ου μη ιδητε με εωϲ αν ηξει οτε ειπητε ευλογημενοϲ ο ερχομενοϲ εν ονοματι κ̅υ̅
Примечания:
1 [20] {εμιξεν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 13 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.