1 εν οιϲ επιϲυναχθειϲων τω̅ μυριαδων του οχλου ωϲτε καταπατειν αλληλουϲ ηρξατο λεγει̅ προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου πρωτον προϲεχετε εαυτοιϲ απο τηϲ ζυμηϲ ητιϲ εϲτι̅ υποκριϲιϲ των φαρειϲαιων
2 ουδεν δε ϲυγκεκαλυμμενον εϲτιν ο ουκ αποκαλυφθηϲεται και κρυπτον ο ου γνωϲθηϲεται
3 ανθ ων οϲα εν τη ϲκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουϲθηϲεται και ο προϲ το ουϲ ελαληϲατε εν τοιϲ ταμειοιϲ κηρυχθηϲεται επι των δωματων
4 λεγω δε υμι̅ τοιϲ φιλοιϲ μου μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το ϲωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περιϲϲοτερον τι ποιηϲαι
5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουϲια̅ εμβαλειν ειϲ την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε
6 ουχι πεντε ϲτρουθια πωλουνται αϲϲαριων δυο και εν εξ αυτω̅ ουκ εϲτιν επιλεληϲμενον ενωπιον του θ̅υ̅
7 αλλα και αι τριχεϲ τηϲ κεφαληϲ υμων παϲαι ηριθμηνται μη φοβειϲθε πολλων ϲτρουθιων διαφερετε
8 λεγω δε υμιν παϲ οϲ αν ομολογηϲει εν εμοι εμπροϲθεν των ανθρωπων και ο υιοϲ του ανθρωπου ομολογηϲει εν αυτω εμπροϲθε̅ των αγγελων του θ̅υ̅
9 ο δε αρνηϲαμενοϲ με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθηϲεται ενωπιον των αγγελων του θ̅υ̅
10 και παϲ οϲ ερει λογον ειϲ τον υιον του ανθρωπου αφεθηϲεται αυτω τω δε ειϲ το αγιον πνευμα βλαϲφημηϲαντι ουκ αφεθηϲεται
11 οτα̅ δε ειϲφερωϲιν υμαϲ επι ταϲ ϲυναγωγαϲ και ταϲ αρχαϲ και ταϲ εξουϲιαϲ μη μεριμνηϲητε πωϲ η τι απολογηϲηϲθε η τι ειπητε
12 το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμαϲ εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
13 ειπεν δε τιϲ εκ του οχλου αυτω διδαϲκαλε ειπε τω αδελφω μου μεριϲαϲθαι μετ εμου την κληρονομιαν
14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τιϲ με κατεϲτηϲεν κριτην η μεριϲτην εφ υμαϲ
15 ειπεν δε προϲ αυτουϲ ορατε και φυλαϲϲεϲθε απο παϲηϲ πλεονεξιαϲ οτι ουκ εν τω περιϲϲευειν τινι η ζωη αυτου εϲτιν εκ τω̅ υπαρχοντων αυτω
16 ειπεν δε παραβολην προϲ αυτουϲ λεγων ανθρωπου τινοϲ πλουϲιου ευφορηϲεν η χωρα
17 και διελογιζετο εν αυτω λεγων τι ποιηϲω οτι ουκ εχω που ϲυ̅αξω τουϲ καρπουϲ μου
18 και ειπεν τουτο ποιηϲω καθελω μου ταϲ αποθηκαϲ και μειζοναϲ οικοδομηϲω και ϲυναξω εκει παντα τον ϲειτον και τα αγαθα μου
19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχειϲ πολλα αγαθα κειμενα ειϲ ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου
20 ειπεν δε αυτω ο θ̅ϲ̅ αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην ϲου αιτουϲιν απο ϲου α δε ητοιμαϲαϲ τινι εϲται
21 ουτωϲ ο θηϲαυριζων αυτω και μη ειϲ θ̅ν̅ πλουτω̅
22 ειπεν δε προϲ τουϲ μαθηταϲ δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω ϲωματι υμω̅ τι ενδυϲηϲθε
23 η γαρ ψυχη πλειον εϲτιν τηϲ τροφηϲ και το ϲωμα του ενδυματοϲ
24 κατανοηϲατε τουϲ κορακαϲ οτι ου ϲπειρουϲιν ουδε θεριζουϲιν οιϲ ουκ εϲτιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θ̅ϲ̅ τρεφει αυτουϲ ποϲω μαλλον υμειϲ διαφερετε των πετεινων
25 τιϲ δε εξ υμων μεριμνων δυναται επι την ηλικιαν αυτου προϲθειναι πηχυν
26 ει ουν ουδε ελαχιϲτον δυναϲθε τι περι των λοιπων μεριμνατε
27 κατανοηϲατε τα κρινα πωϲ αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε ϲολομων εν παϲη τη δοξη αυτου περιεβαλετο ωϲ εν τουτων
28 ει δε εν αγρω τον χορτον οντα ϲημερον και αυριον ειϲ κλειβανον βαλλομενον ο θ̅ϲ̅ ουτωϲ αμφιαζει ποϲω μαλλον υμαϲ ολιγοπιϲτοι
29 και υμειϲ μη ζητειτε τι φαγητε και τι πιητε και μη μετεωριζεϲθε
30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοϲμου επιζητουϲιν υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων
31 πλην ζητειτε την βαϲιλειαν αυτου και ταυτα προϲτεθηϲεται υμι̅
32 μη φοβου το μεικρο̅ ποιμνιον οτι ευδοκηϲεν ο πατηρ υμων δουναι υμιν την βαϲιλεια̅
33 πωληϲατε τα υπαρχο̅τα υμων και δοτε ελεημοϲυνην ποιηϲατε εαυτοιϲ βαλλαντια μη παλαιουμενα θηϲαυρον ανεκλειπτο̅ εν τοιϲ ουρανοιϲ οπου κλεπτηϲ ουκ εγγιζει ουδε ϲηϲ διαφθειρει
34 οπου γαρ εϲτιν ο θηϲαυροϲ υμων εκει και η καρδια υμων εϲται
35 εϲτωϲαν υμων αι οϲφυαιϲ περιεζωϲμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
36 και υμειϲ ομοιοι ανθρωποιϲ προϲδεχομενοιϲ τον κ̅ν̅ εαυτων ποτε αναλυϲη εκ των γαμων ινα ελθοντοϲ και κρουϲαντοϲ ευθεωϲ ανοιξωϲιν αυτω
37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ουϲ ελθω̅ ο κ̅ϲ̅ ευρηϲει γρηγορου̅ταϲ αμην λεγω υμιν οτι περιζωϲεται και ανακλινει αυτουϲ και παρελθων διακονηϲει αυτοιϲ
38 καν εν τη δευτερα καν εν τη τριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτωϲ μακαριοι ειϲι̅ εκεινοι
39 τουτο δε γεινωϲκετε οτι ει ηδει ο οικοδεϲποτηϲ ποια ωρα ο κλεπτηϲ ερχεται εγρηγορηϲεν αν και ουκ αφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου
40 και υμειϲ γεινεϲθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιοϲ του ανθρωπου ερχεται
41 ειπεν δε ο πετροϲ κ̅ε̅ προϲ ημαϲ την παραβολην ταυτη̅ λεγειϲ η και προϲ πανταϲ
42 και ειπεν ο κ̅ϲ̅ τιϲ αρα εϲτιν ο πιϲτοϲ οικονομοϲ ο φρονιμοϲ ον καταϲτηϲει ο κ̅ϲ̅ επι τηϲ θεραπειαϲ αυτου του διδοναι εν καιρω ϲειτομετριον
43 μακαριοϲ ο δουλοϲ εκεινοϲ ον ελθων ο κ̅ϲ̅ αυτου ευρηϲει ποιουντα ουτωϲ
44 αληθωϲ λεγω υμι̅ οτι επι παϲιν τοιϲ υπαρχουϲιν αυτου καταϲτηϲει αυτον
45 εαν δε ειπη ο δουλοϲ εκεινοϲ εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κ̅ϲ̅ μου ερχεϲθαι και αρξηται τυπτειν τουϲ παιδαϲ και ταϲ παιδιϲκαϲ εϲθιειν τε και πεινειν και μεθυϲκεϲθαι
46 ηξει ο κ̅ϲ̅ του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προϲδοκα και εν ωρα η ου γεινωϲκει και διχοτομηϲει αυτον και το μεροϲ αυτου μετα των απιϲτων θηϲει
47 εκεινοϲ δε ο δουλοϲ ο γνουϲ το θελημα του κ̅υ̅ αυτου και μη ετοιμαϲαϲ η ποιηϲαϲ προϲ το θελημα αυτου δαρηϲεται πολλαϲ
48 ο δε μη γνουϲ ποιηϲαϲ δε αξια πληγων δαρηϲεται ολιγαϲ παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθηϲεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περιϲϲοτερον αιτηϲουϲιν αυτον
49 πυρ ηλθο̅ βαλειν επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
50 βαπτιϲμα δε εχω βαπτιϲθηναι και πωϲ ϲυ̅εχομαι εωϲ οτου τελεϲθη
51 δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομη̅ δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμεριϲμον
52 εϲονται γαρ απο του νυν πεντε εν ενι οικω διαμεμεριϲμενοι τρειϲ επι δυϲι̅ και δυο επι τριϲιν
53 διαμεριϲθηϲονται πατηρ επι υιω και υιοϲ επι πατρι μητηρ επι θυγατερα και θυγατηρ επι την μητερα πενθερα επι την νυμφην αυτηϲ και νυμφη επι τη̅ πενθεραν
54 ελεγεν δε και τοιϲ οχλοιϲ οταν ιδητε νεφελην ανατελλουϲαν επι δυϲμων ευθεωϲ λεγετε οτι ομβροϲ ερχεται και γεινεται ουτωϲ
55 και οταν νοτον πνεοντα λεγετε οτι καυϲων εϲται και γεινεται
56 υποκριται το προϲωπον τηϲ γηϲ και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον καιρον δε τουτον πωϲ ουκ οιδατε δοκιμαζειν
57 τι δε και αφ εαυτων ου κρεινετε το δικαιον
58 ωϲ γαρ υπαγειϲ μετα του αντιδικου ϲου επ αρχοντα εν τη οδω δοϲ εργαϲιαν απηλλαχθαι αυτου μηποτε καταϲυρη ϲε προϲ το̅ κριτην και ο κριτηϲ ϲε παραδωϲει τω πρακτορι και ο πρακτωρ ϲε βαλει ειϲ φυλακην
59 λεγω ϲοι ου μη εξελθηϲ εκειθεν εωϲ και το εϲχατον λεπτον αποδωϲ
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.