1 ηϲαν δε αυτω εγγιζοντεϲ παντεϲ οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου
2 και διεγογγυζον οι τε φαρειϲαιοι και οι γραμματειϲ λεγοντεϲ οτι ουτοϲ αμαρτωλουϲ προϲδεχεται και ϲυνεϲθιει αυτοιϲ
3 ειπεν δε προϲ αυτουϲ την παραβολην ταυτην λεγων
4 τιϲ ανθρωποϲ εξ υμω̅ εχων εκατον προβατα και {απολεϲη} [30] εξ αυτω̅ εν ου καταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλοϲ εωϲ ευρη αυτο
5 και ευρω̅ επιτιθηϲιν επι τουϲ ωμουϲ αυτου χαιρων
6 και ελθων ειϲ τον οικον ϲυγκαλει τουϲ φιλουϲ και τουϲ γειτοναϲ λεγων αυτοιϲ ϲυγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλοϲ
7 λεγω υμιν οτι ουτωϲ χαρα εν τω ουρανω εϲται επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκο̅τα εννεα δικαιοιϲ οιτινεϲ ου χρειαν εχουϲι̅ μετανοιαϲ
8 η τιϲ γυνη δραχμαϲ εχουϲα δεκα εαν απολεϲη δραχμην μιαν ουχι απτει λυχνο̅ και ϲαροι την οικιαν και ζητει επιμελωϲ εωϲ ου ευρη
9 και ευρουϲα ϲυγκαλει ταϲ φιλαϲ και γειτοναϲ λεγουϲα ϲυγχαρητε μοι οτι ευρον τη̅ δραχμην ην απωλεϲα
10 ουτωϲ λεγω υμιν γεινεται χαρα ενωπιον αγγελων του θ̅υ̅ επι ανι αμαρτωλω μετανοου̅τι
11 ειπεν δε ανθρωποϲ τιϲ ειχεν δυο υιουϲ
12 και ειπεν ο νεωτεροϲ αυτω̅ τω πατρι πατερ δοϲ μοι το επιβαλλον μεροϲ τηϲ ουϲιαϲ ο δε διειλεν αυτοιϲ τον βιον
13 και μετ ου πολλαϲ ημεραϲ ϲυναγαγων παντα ο νεωτεροϲ υιοϲ απεδημηϲεν ειϲ χωραν μακραν και εκει διεϲκορπιϲεν την ουϲιαν αυτου ζων αϲωτωϲ
14 δαπανηϲαντοϲ δε αυτου παντα εγενετο λειμοϲ ιϲχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτοϲ ηρξατο υϲτερειϲθαι
15 και πορευθειϲ εκολληθη ενι τω̅ πολειτων τηϲ χωραϲ εκεινηϲ και επεμψεν αυτον ειϲ τουϲ αγρουϲ αυτου βοϲκειν χοιρουϲ
16 και επεθυμει χορταϲθηναι εκ των κερατιων ων ηϲθιον οι χοιροι και ουδειϲ εδιδου αυτω
17 ειϲ εαυτον δε ελθων εφη ποϲοι μιϲθιοι του πατροϲ μου περιϲϲευονται αρτων εγω δε λειμω ωδε απολλυμαι
18 αναϲταϲ πορευϲομαι προϲ τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον ειϲ τον ουρανον και ενωπιον ϲου
19 ουκετι ειμι αξιοϲ κληθηναι υιοϲ ϲου ποιηϲο̅ με ωϲ ενα των μιϲθιω̅ ϲου
20 και αναϲταϲ ηλθε̅ προϲ τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακρα̅ απεχοντοϲ ειδεν αυτο̅ ο πατηρ αυτου και εϲπλαγχνιϲθη και δραμων επεπεϲεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιληϲεν αυτον
21 ειπε̅ δε ο υιοϲ αυτω πατερ ημαρτον ειϲ τον ουρανον και ενωπιον ϲου ουκετι ειμι αξιοϲ κληθηναι υιοϲ ϲου ποιηϲο̅ με ωϲ ενα των μιϲθιω̅ ϲου
22 ειπεν δε ο πατηρ προϲ τουϲ δουλουϲ αυτου ταχυ εξενεγκατε ϲτολην την πρωτην και ενδυϲατε αυτον και δοτε δακτυλιον ειϲ την χειρα αυτου και υποδηματα ειϲ τουϲ ποδαϲ
23 και φερετε το̅ μοϲχον τον ϲειτευτο̅ θυϲατε και φαγοντεϲ ευφρανθωμεν
24 οτι ουτοϲ ο υιοϲ μου νεκροϲ ην και εζηϲεν η̅ απολωλωϲ και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεϲθαι
25 ην δε ο υιοϲ αυτου ο πρεϲβυτεροϲ εν αγρω και ωϲ ερχομενοϲ ηγγιϲεν τη οικια ηκουϲεν ϲυμφωνιαϲ και χορων
26 και προϲκαλεϲαμενοϲ ενα τω̅ παιδων επυνθανετο τι αν ειη ταυτα
27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφοϲ ϲου ηκει και εθυϲεν ο πατηρ ϲου τον μοϲχον τον ϲιτευτο̅ οτι υγιαινοντα αυτο̅ απελαβεν
28 ωργιϲθη δε και ουκ ηθελεν ειϲελθει̅ ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτο̅
29 ο δε αποκριθειϲ ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοϲαυτα ετη δουλευω ϲοι και ουδεποτε ε̅τολην ϲου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκαϲ εριφιον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
30 οτε δε ο υιοϲ ϲου ουτοϲ ο καταφαγων ϲου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυϲαϲ αυτω τον ϲειτευτο̅ μοϲχον
31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον ϲυ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα ϲα εϲτι̅
32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφοϲ ϲου ουτοϲ νεκροϲ ην και εζηϲεν και απολωλωϲ και ευρεθη
Примечания:
4 [30] {απολεϲαϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 15 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.