1 ϲυγκαλεϲαμενοϲ δε τουϲ δωδεκα εδωκεν δυναμιν αυτοιϲ και εξουϲιαν επι παντα τα δαιμονια και νοϲουϲ θεραπευειν
2 και απεϲτειλεν αυτουϲ κηρυϲϲει̅ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ και ιαϲθαι
3 και ειπεν προϲ αυτουϲ μηδεν αιρετε ειϲ την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε δυο χιτωναϲ εχειν
4 και ειϲ ην αν οικιαν ειϲελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεϲθε
5 και οϲοι αν μη δεχωνται υμαϲ εξερχομενοι απο τηϲ πολεωϲ εκεινηϲ τον κονιορτον απο τω̅ ποδων υμων αποτιναϲϲετε ειϲ μαρτυριον επ αυτουϲ
6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα ταϲ κωμαϲ ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντεϲ πανταχου
7 ηκουϲεν δε ηρωδηϲ ο τετραρχηϲ τα γεινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεϲθαι υπο τινων οτι ιωανηϲ ηγερθη εκ νεκρων
8 υπο τινων δε οτι ηλειαϲ εφανη αλλων δε οτι προφητηϲ τιϲ των αρχαιων ανεϲτη
9 ειπεν δε ο ηρωδηϲ ιωανην εγω απεκεφαλιϲα τιϲ δε εϲτιν ουτοϲ περι ου ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον
10 και υποϲτρεψαντεϲ οι αποϲτολοι διηγηϲαντο αυτω οϲα εποιηϲαν και παραλαβων αυτουϲ υπεχωρηϲεν κατ ιδιαν ειϲ πολιν καλουμενη̅ βηθϲαιδα
11 οι δε οχλοι γνοντεϲ ηκολουθηϲαν αυτω και αποδεξαμενοϲ αυτουϲ ελαλει αυτοιϲ περι τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ και τουϲ χρειαν εχονταϲ θεραπειαϲ ιατο
12 ηδη ημερα ηρξατο κλεινειν προϲελθοντεϲ δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυϲον τον οχλον ινα πορευθεντεϲ ειϲ ταϲ κυκλω κωμαϲ και αγρουϲ καταλυϲωϲιν και ευρωϲιν επιϲειτιϲμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εϲμεν
13 ειπεν δε προϲ αυτουϲ δοτε αυτοιϲ φαγειν υμειϲ οι δε ειπαν ουκ ειϲιν ημι̅ πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυεϲ δυο ει μητι πορευθεντεϲ ημειϲ αγοραϲωμεν ειϲ παντα τον λαον τουτον βρωματα
14 ηϲαν γαρ ωϲει ανδρεϲ πεντακιϲχειλιοι ειπεν δε προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου κατακλεινατε αυτουϲ κλιϲιαϲ ωϲει ανα πεντηκοντα
15 και εποιηϲα̅ ουτωϲ και κατεκλειναν απανταϲ
16 λαβων δε τουϲ πεντε αρτουϲ και τουϲ δυο ιχθυαϲ αναβλεψαϲ ειϲ τον ουρανον ευλογηϲεν αυτουϲ και κατεκλαϲεν και εδιδου τοιϲ μαθηταιϲ παραθειναι τω οχλω
17 και εφαγον και εχορταϲθηϲαν παντεϲ και ηρθη το περιϲϲευϲαν αυτοιϲ κλαϲματω̅ κοφινοι δωδεκα
18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προϲευχομενον κατα μοναϲ {ϲυνηντηϲαν} [14] αυτω οι μαθηται και επηρωτηϲεν αυτουϲ λεγων τινα με οι οχλοι λεγουϲιν ειναι
19 οι δε αποκριθεντεϲ ειπαν ιωανη̅ τον βαπτιϲτην αλλοι δε ηλειαν αλλοι δε οτι προφητηϲ τιϲ τω̅ αρχαιων ανεϲτη
20 ειπεν δε αυτοιϲ υμειϲ δε τινα με λεγετε ειναι πετροϲ δε αποκριθειϲ ειπεν τον χ̅ν̅ του θ̅υ̅
21 ο δε επιτιμηϲαϲ αυτοιϲ παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο
22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμαϲθηναι απο των πρεϲβυτερων και αρχιερεω̅ και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
23 ελεγεν δε προϲ πα̅ταϲ ει τιϲ θελει οπιϲω μου ερχεϲθαι {απαρνηϲαϲθω} [15] εαυτον και αρατω τον ϲταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι
24 οϲ γαρ αν θελη την ψυχη̅ αυτου ϲωϲαι απολεϲει αυτην οϲ δ αν απολεϲη την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτοϲ ϲωϲει αυτην
25 τι γαρ ωφελειται ανθρωποϲ κερδηϲαϲ τον κοϲμο̅ ολον εαυτον δε απολεϲαϲ η ζημιωθειϲ
26 οϲ αρ αν επαιϲχυνθη με και τουϲ εμουϲ λογουϲ τουτον ο υιοϲ του ανθρωπου επαιϲχυνθηϲεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατροϲ και τω̅ αγιων αγγελων
27 λεγω δε υμιν αληθωϲ ειϲι̅ τινεϲ των αυτου εϲτηκοτων οι ου μη γευϲω̅ται θανατου εωϲ αν ιδωϲιν την βαϲιλεια̅ του θ̅υ̅
28 εγενετο δε μετα τουϲ λογουϲ τουτουϲ ωϲει ημεραι οκτω παραλαβων πετρον και ιωανην και ιακωβον ανεβη ειϲ το οροϲ προϲευξαϲθαι
29 και εγενετο εν τω προϲευχεϲθαι αυτον το ειδοϲ του προϲωπου αυτου ετερον και ο ιματιϲμοϲ αυτου λευκοϲ εξαϲτραπτω̅
30 και ιδου ανδρεϲ δυο ϲυνελαλουν αυτω οιτινεϲ ηϲαν μωυϲηϲ και ηλειαϲ
31 οι οφθεντεϲ εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην εμελλεν πληρουν εν ιερουϲαλημ
32 ο δε πετροϲ και οι ϲυν αυτω ηϲαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορηϲαντεϲ δε ειδον την δοξαν αυτου και τουϲ δυο ανδραϲ τουϲ ϲυνεϲτωταϲ αυτω
33 και εγενετο εν τω διαχωριζεϲθαι αυτουϲ απ αυτου ειπεν ο πετροϲ προϲ τον ι̅ν̅ επιϲτατα καλον εϲτι̅ ημαϲ ωδε ειναι και ποιηϲωμεν ϲκηναϲ τριϲ μιαν ϲοι και μιαν μωυϲει και μιαν ηλεια μη ειδωϲ ο λεγει
34 ταυτα δε αυτου λεγοντοϲ εγενετο νεφελη και επεϲκιαζεν αυτουϲ εφοβηθηϲαν δε εν τω ειϲελθειν αυτουϲ ειϲ τη̅ νεφελην
35 και φωνη εγενετο εκ τηϲ νεφεληϲ λεγουϲα ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ μου ο εκλελεγμενοϲ αυτου ακουετε
36 και εν τω γενεϲθαι την φωνην ευρεθη ι̅ϲ̅ μονοϲ και αυτοι εϲειγηϲαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναιϲ ταιϲ ημεραιϲ ουδεν ων εωρακαν
37 εγενετο δε τη εξηϲ ημερα κατελθοντω̅ αυτων απο του ορουϲ ϲυνηντηϲεν αυτω οχλοϲ πολυϲ
38 και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοηϲεν λεγων διδαϲκαλε δεομαι ϲου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενηϲ μοι εϲτιν
39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνηϲ κραζει και ϲπαραϲϲει αυτον μετα αφρου και μολιϲ αποχωρει απ αυτου ϲυ̅τρειβον αυτον
40 και εδεηθην των μαθητων ϲου ινα εκβαλωϲιν αυτο και ουκ ηδυνηθηϲα̅
41 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπε̅ ω γενεα απιϲτοϲ και διεϲτραμμενη εωϲ ποτε εϲομαι προϲ υμαϲ και ανεξομαι υμων προϲαγαγε ωδε τον υιον ϲου
42 ετι δε προϲερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και ϲυνεϲπαραξε̅ επετειμηϲεν δε ο ι̅ϲ̅ τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιαϲατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου
43 εξεπληϲϲοντο δε πα̅τεϲ επι τη μεγαλειοτητι του θ̅υ̅ παντων δε θαυμαζοντων επι παϲι οιϲ εποιει ειπε προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου
44 θεϲθε υμειϲ ειϲ τα ωτα υμω̅ τουϲ λογουϲ τουτουϲ ο γαρ υιοϲ του ανθρωπου μελλει παραδιδοϲθαι ειϲ χειραϲ ανθρωπων
45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αιϲθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτηϲαι αυτον περι του ρηματοϲ τουτου
46 ειϲηλθεν δε διαλογιϲμοϲ εν αυτοιϲ το τιϲ αν ειη μειζων αυτω̅
47 ο δε ι̅ϲ̅ ειδωϲ τον διαλογιϲμον τηϲ καρδιαϲ αυτων επιλαβομενοϲ παιδιον εϲτηϲεν αυτο παρ εαυτω
48 και ειπε̅ αυτοιϲ οϲ εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οϲ αν εμε δεξηται δεχεται το̅ αποϲτειλαντα με ο γαρ μεικροτεροϲ εν παϲι̅ υμιν υπαρχων ουτοϲ εϲτιν μεγαϲ
49 αποκριθειϲ δε ιωανηϲ ειπεν επιϲτατα ειδομεν τινα εν τω ονοματι ϲου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτο̅ οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων
50 ειπεν δε προϲ αυτον ι̅ϲ̅ μη κωλυετε οϲ γαρ ουκ εϲτιν καθ υμων υπερ υμων εϲτι̅
51 εγενετο δε εν τω ϲυμπληρουϲθαι ταϲ ημεραϲ τηϲ αναλημψεωϲ αυτου και αυτοϲ το προϲωπον εϲτηριϲεν του πορευεϲθαι ειϲ ιερουϲαλημ
52 και απεϲτειλεν αγγελουϲ προ προϲωπου αυτου και πορευθεντεϲ ειϲηλθο̅ ειϲ κωμην ϲαμαρειτω̅ ωϲ ετοιμαϲαι αυτω
53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προϲωπον αυτου ην πορευομενον ειϲ ιερουϲαλημ
54 ιδοντεϲ δε οι μαθηται ιακωβοϲ και ιωανηϲ ειπαν κ̅ε̅ θελειϲ ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωϲαι αυτουϲ
55 ϲτραφειϲ δε επετειμηϲε̅ αυτοιϲ
56 και επορευθηϲαν ειϲ ετεραν κωμη̅
57 και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τιϲ προϲ αυτον ακολουθηϲω ϲοι οπου εαν απερχη
58 και ειπεν αυτω ι̅ϲ̅ αι αλωπεκεϲ φωλεουϲ εχουϲιν και τα πετεινα του ουρανου καταϲκηνωϲειϲ ο δε υιοϲ του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλη̅ κλεινη
59 ειπεν δε προϲ ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν επιτρεψον μοι πρωτον απελθοντι θαψαι τον πατερα μου
60 ειπεν δε αυτω αφεϲ τουϲ νεκρουϲ θαψαι τουϲ εαυτων νεκρουϲ ϲυ δε απελθων διαγγελλε την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
61 ειπε δε και ετεροϲ ακολουθηϲω ϲοι κ̅ε̅ πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξαϲθαι τοιϲ ειϲ το̅ οικον μου
62 ειπεν δε ο ι̅ϲ̅ ουδειϲ επιβαλων την χειρα επ αροτρο̅ και βλεπων ειϲ τα οπιϲω ευθετοϲ εϲτιν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅
Примечания:
18 [14] {ϲυνηϲαν}
23 [15] {αρνηϲαϲθω}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.