1 και εγενετο εν μια τω̅ ημερων διδαϲκοντοϲ αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεϲτηϲαν οι αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ ϲυν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ
2 και ειπαν λεγοντεϲ προϲ αυτον ειπον ημιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιειϲ η τιϲ εϲτιν ο δουϲ ϲοι την εξουϲιαν ταυτην
3 αποκριθειϲ δε ειπεν προϲ αυτουϲ ερωτηϲω υμαϲ καγω λογον και ειπατε μοι
4 το βαπτιϲμα ιωανου εξ ουρανου η̅ η εξ ανθρωπων
5 οι δε ϲυνελογιϲαντο προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιϲτευϲατε αυτω
6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων ο λαοϲ απαϲ καταλιθαϲει ημαϲ πεπειϲμενοϲ γαρ εϲτιν ιωανη̅ προφητην ειναι
7 και απεκριθηϲαν μη ειδεναι ποθεν
8 και ο ι̅ϲ̅ ειπε̅ αυτοιϲ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιω
9 ηρξατο δε προϲ τον λαον λεγει̅ την παραβολην ταυτη̅ ανθρωποϲ εφυτευϲε̅ αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲεν χρονουϲ {} [36]
10 και καιρω απεϲτειλεν προϲ τουϲ γεωργουϲ δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνοϲ δωϲουϲιν αυτω οι δε γεωργοι εξαπεϲτειλα̅ αυτον δειραντεϲ κενον
11 και προϲεθετο ετερον πεμψαι δουλον οι δε κακεινον δειραντεϲ και ατειμαϲαντεϲ εξαπεϲτειλαν κενον
12 και προϲεθετο τριτο̅ πεμψαι οι δε και τουτο̅ τραυματιϲαντεϲ εξεβαλον
13 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ {} [37] πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ιϲωϲ τουτον εντραπηϲονται
14 ιδοντεϲ δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προϲ αλληλουϲ λεγοντεϲ ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ αποκτεινωμεν αυτον ινα ημω̅ γενηται η κληρονομια
15 και εκβαλοντεϲ αυτο̅ εξω του αμπελωνοϲ απεκτειναν τι ουν ποιηϲει αυτοιϲ ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ
16 ελευϲεται και απολεϲει τουϲ γεωργουϲ τουτουϲ και δωϲει τον αμπελωνα αλλοιϲ ακουϲαντεϲ δε ειπαν μη γενοιτο
17 ο δε εμβλεψαϲ αυτοιϲ ειπεν τι ουν εϲτιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμαϲα̅ οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνιαϲ
18 παϲ ο πεϲων επ εκεινον τον λιθον ϲυνθλαϲθηϲεται εφ ον δ αν πεϲη λικμηϲει αυτον
19 και εζητηϲαν οι γραμματειϲ και οι αρχιερειϲ επιβαλειν επ αυτον ταϲ χειραϲ εν αυτη τη ωρα και εφοβηθηϲαν τον λαον εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ ειπεν την παραβολην ταυτην
20 και παρατηρηϲαντεϲ απεϲτειλαν εγκαθετουϲ υποκρινομενουϲ εαυτουϲ δικαιουϲ ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωϲτε παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουϲια του ηγεμονοϲ
21 και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ διδαϲκαλε οιδαμεν οτι ορθωϲ λεγειϲ και διδαϲκειϲ και ου λαμβανειϲ προϲωπον αλλ επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ
22 εξεϲτιν ημαϲ καιϲαρι φορον δουναι η ου
23 κατανοηϲαϲ δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προϲ αυτουϲ
24 δειξατε μοι δηναριον τινοϲ εχει εικονα και επιγραφη̅ οι δε ειπαν καιϲαροϲ
25 ο δε ειπεν προϲ αυτουϲ τοινυν αποδοτε τα καιϲαροϲ καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅
26 και ουκ ιϲχυϲαν επιλαβεϲθαι του ρηματοϲ εναντιον του λαου και θαυμαϲαντεϲ επι τη αποκριϲει αυτου εϲειγηϲαν
27 προϲελθοντεϲ δε τινεϲ των ϲαδδουκαιων οι λεγο̅τεϲ αναϲταϲιν μη ειναι επηρωτων αυτον
28 λεγοντεϲ διδαϲκαλε μωυϲηϲ εγραψεν ημιν εαν τινοϲ αδελφοϲ αποθανη εχων γυναικα και ουτοϲ ατεκνοϲ η ινα λαβη ο αδελφοϲ αυτου την γυναικα και εξαναϲτηϲη ϲπερμα τω αδελφω αυτου
29 επτα ουν αδελφοι ηϲαν και ο πρωτοϲ λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνοϲ
30 και ο δευτεροϲ
31 και ο τριτοϲ ελαβεν αυτην ωϲαυτωϲ δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθαναν
32 υϲτερο̅ και η γυνη απεθανεν
33 η γυνη ουν εν τη αναϲταϲει τινοϲ αυτων γεινεται γυνη οι γαρ επτα εϲχον αυτην γυναικα
34 και ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ οι υιοι του αιωνοϲ τουτου γαμουϲιν και γαμιϲκονται
35 οι δε καταξιωθεντεϲ του αιωνοϲ εκεινου τυχειν και τηϲ αναϲταϲεωϲ τηϲ εκ νεκρων ουτε γαμουϲιν ουτε γαμιϲκο̅ται
36 ουδε γαρ αποθανει̅ ετι δυνανται ιϲαγγελοι γαρ ειϲιν και υιοι ειϲιν θ̅υ̅ τηϲ αναϲταϲεωϲ υιοι οντεϲ
37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωυϲηϲ εμηνυϲεν επι τηϲ βατου ωϲ λεγει κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ αβρααμ και θ̅ν̅ ιϲαακ και θ̅ν̅ ιακωβ
38 θ̅ϲ̅ δε ουκ εϲτιν νεκρων αλλα ζωντων παντεϲ γαρ αυτω ζωϲιν
39 αποκριθεντεϲ δε τινεϲ των γραμματεων ειπαν διδαϲκαλε καλωϲ ειπαϲ
40 ουκετι γαρ ετολμων επερωταν αυτον ουδεν
41 ειπεν δε προϲ αυτουϲ πωϲ λεγουϲιν τον χ̅ν̅ ειναι δαυειδ υιον
42 αυτοϲ γαρ δαυειδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν κ̅ϲ̅ τω κ̅ω̅ μου καθου εκ δεξιων μου
43 εωϲ αν θω τουϲ εχθρουϲ ϲου υποποδιον των ποδων ϲου
44 δαυειδ ουν αυτον κ̅ν̅ καλει και πωϲ αυτου υιοϲ εϲτιν
45 ακουοντοϲ δε παντοϲ του λαου ειπεν τοιϲ μαθηταιϲ
46 προϲεχετε απο των γραμματεων τω̅ θελοντων περιπατει̅ εν ϲτολαιϲ και φιλου̅των αϲπαϲμουϲ εν ταιϲ αγοραιϲ και πρωτοκαθεδριαϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ και πρωτοκλιϲιαϲ εν τοιϲ δειπνοιϲ
47 οι κατεϲθιουϲιν ταϲ οικιαϲ των χηρων και προφαϲει μακρα προϲευχονται ουτοι λημψονται περιϲϲοτερον κριμα
Примечания:
9 [36] {ικανουϲ}
13 [37] {τι ποιηϲω}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 20 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.