1 και ειϲελθων διηρχετο τη̅ ιερειχω
2 και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενοϲ ζακχαιοϲ και αυτοϲ ην αρχιτελωνηϲ και αυτοϲ πλουϲιοϲ
3 και εζητει ιδειν τον ι̅ν̅ τιϲ εϲτιν και ουκ εδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικια μεικροϲ ην
4 και προδραμων ειϲ το εμπροϲθεν ανεβη επι ϲυκομορεαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινηϲ ημελλεν διερχεϲθαι
5 και ωϲ ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψαϲ ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτον ζακχαιε ϲπευϲαϲ καταβηθι ϲημερο̅ γαρ εν τω οικω ϲου δει με μειναι
6 και ϲπευϲαϲ κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων
7 και ιδο̅τεϲ παντεϲ διεγογγυζον λεγοντεϲ οτι παρα αμαρτωλω ανδρι ειϲηλθεν καταλυϲαι
8 ϲταθειϲ δε ζακχαιοϲ ειπε̅ προϲ τον κ̅ν̅ ιδου τα ημιϲια μου των υπαρχοντων κ̅ε̅ πτωχοιϲ διδωμι και ει τινοϲ τι εϲυκοφαντηϲα αποδιδωμι τετραπλουν
9 ειπε̅ δε προϲ αυτον ι̅ϲ̅ οτι ϲημερον ϲωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτοϲ υιοϲ αβρααμ εϲτιν
10 ηλθεν γαρ ο υιοϲ του ανθρωπου ζητηϲαι και ϲωϲαι το απολωλοϲ
11 ακουοντων δε αυτων ταυτα προϲθειϲ ειπεν παραβολη̅ δια το εγγυϲ ειναι ιερουϲαλημ αυτον και δοκει̅ αυτουϲ οτι παραχρημα μελλει η βαϲιλεια του θ̅υ̅ αναφαινεϲθαι
12 ειπεν ουν ανθρωποϲ τιϲ ευγενηϲ επορευθη ειϲ χωραν μακραν λαβειν εαυτω βαϲιλειαν και υποϲτρεψαι
13 καλεϲαϲ δε δεκα δουλουϲ εαυτου εδωκεν αυτοιϲ δεκα μναϲ και ειπεν προϲ αυτουϲ πραγματευϲαϲθε εν ω ερχομαι
14 οι δε πολειται αυτου εμειϲουν αυτον και απεϲτειλαν πρεϲβειαν οπιϲω αυτου λεγο̅τεϲ ου θελομεν τουτο̅ βαϲιλευϲαι εφ ημαϲ
15 και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βαϲιλειαν και ειπεν φωνηθηναι αυτω τουϲ δουλουϲ τουτουϲ οιϲ δεδωκει το αργυριον ινα γνοι τι διεπραγματευϲαντο
16 παρεγενετο δε ο πρωτοϲ λεγων κ̅ε̅ η μνα ϲου δεκα προϲηργαϲατο μναϲ
17 και ειπεν αυτω ευγε αγαθε δουλε οτι εν ελαχιϲτω πιϲτοϲ εγενου ιϲθι εξουϲιαν εχω̅ επανω δεκα πολεων
18 και ηλθεν ο δευτεροϲ λεγων η μνα ϲου κ̅ε̅ εποιηϲεν πεντε μναϲ
19 ειπε̅ δε και τουτω και ϲυ επανω γεινου πεντε πολεων
20 και ο ετεροϲ ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα ϲου ην ειχον αποκειμενην εν ϲουδαριω
21 εφοβουμην γαρ ϲε οτι ανθρωποϲ αυϲτηροϲ ει αιρειϲ ο ουκ εθηκαϲ και θεριζειϲ ο ουκ εϲπειραϲ
22 λεγει αυτω εκ του ϲτοματοϲ ϲου κρινω ϲε πονηρε δουλε ηδειϲ οτι εγω ανθρωποϲ αυϲτηροϲ ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκ εϲπειρα
23 και δια τι ουκ εδωκαϲ μου το αργυριον επι τραπεζαν καγω ελθων ϲυν τοκω αν αυτο επραξα
24 και τοιϲ παρεϲτωϲι ειπεν αρατε απ αυτου τη̅ μναν και δοτε τω ταϲ δεκα μναϲ εχοντι
25 και ειπαν αυτω {} [33] εχει δεκα μναϲ
26 λεγω υμιν οτι πα̅τι τω εχοντι δοθηϲεται απο δε του μη εχο̅τοϲ και ο εχει αρθηϲεται
27 πλην τουϲ εχθρουϲ μου τουτουϲ τουϲ μη θεληϲανταϲ με βαϲιλευϲαι επ αυτουϲ αγαγετε ωδε και καταϲφαξατε αυτουϲ εμπροϲθεν μου
28 και ειπων ταυτα επορευετο εμπροϲθεν αναβαινων ειϲ ιεροϲολυμα
29 και εγετο ωϲ ηγγιϲεν ειϲ βηθϲφαγη και βηθανια προϲ το οροϲ το καλουμενο̅ {} [34] απεϲτειλεν δυο των μαθητων
30 λεγων υπαγετε ειϲ την κατενα̅τι κωμην εν η ειϲπορευομενοι ευρηϲετε πωλον δεδεμενον εφ ο̅ ουδειϲ πωποτε ανθρωπων εκαθιϲεν και λυϲαντεϲ αυτον αγαγετε
31 και εαν τιϲ υμαϲ ερωτα δια τι λυετε ουτωϲ ερειτε οτι ο κ̅ϲ̅ αυτου χρειαν εχει
32 απελθοντεϲ δε οι απεϲταλμενοι ευρον καθωϲ ειπεν αυτοιϲ
33 λυοντων δε αυτω̅ τον πωλον ειπαν οι κυριοι αυτου προϲ αυτουϲ τι λυετε τον πωλον
34 οι δε ειπαν οτι ο κ̅ϲ̅ αυτου χρειαν εχει
35 και ηγαγον αυτον προϲ το̅ ι̅ν̅ και επιριψαντεϲ αυτων τα ιματια επι τον πωλον επεβιϲαν τον ι̅ν̅
36 πορευομενου δε αυτου υπεϲτρωννυον τα ιματια εαυτω̅ εν τη οδω
37 εγγιζοντοϲ δε αυτου ηδη προϲ τη καταβαϲει του ορουϲ των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθοϲ των μαθητων χαιροντεϲ αινειν τον θ̅ν̅ φωνη μεγαλη περι παντων ων ειδον δυναμεων
38 λεγο̅τεϲ ευλογημενοϲ ο ερχομενοϲ ο βαϲιλευϲ εν ονοματι κ̅υ̅ εν ουρανω ειρηνη και δοξα εν υψιϲτοιϲ
39 και τινεϲ των φαρειϲαιων απο του οχλου ειπαν προϲ αυτο̅ διδαϲκαλε επιτιμηϲο̅ τοιϲ μαθηταιϲ ϲου
40 και αποκριθειϲ ειπεν λεγω υμιν {} [35] εαν ουτοι ϲιωπηϲουϲιν οι λιθοι κραξουϲιν
41 και ωϲ ηγγιϲεν ιδων την πολιν εκλαυϲεν επ αυτην
42 λεγων οτι ει εγνωϲ εν τη ημερα ταυτη και ϲυ τα προϲ ειρηνην νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων ϲου
43 οτι ηξουϲιν ημεραι επι ϲε και περιβαλουϲιν οι εχθροι ϲου χαρακα ϲοι και περικυκλωϲουϲι ϲε και ϲυνεξουϲιν ϲε παντοθεν
44 και εδαφιουϲιν ϲε και τα τεκνα ϲου εν ϲοι και ουκ αφηϲουϲιν λιθον επι λιθον εν ϲοι ανθ ων ουκ εγνωϲ τον καιρον τηϲ επιϲκοπηϲ ϲου
45 και ειϲελθων ειϲ το ιερον ηρξατο εκβαλλει̅ τουϲ πωλουνταϲ
46 λεγω̅ αυτοιϲ γεγραπται και εϲται ο οικοϲ μου οικοϲ προϲευχηϲ υμειϲ δε αυτον εποιηϲαται ϲπηλαιον ληϲτων
47 και ην διδαϲκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ εζητουν αυτον απολεϲαι και οι πρωτοι του λαου
48 και ουχ ευριϲκον το τι ποιηϲωϲι̅ ο λαοϲ γαρ απαϲ εξεκρεμετο αυτου ακουω̅
Примечания:
25 [33] {κ̅ε̅}
29 [34] {ελαιων}
40 [35] {οτι}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 19 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.