1 πετροϲ αποϲτολοϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ εκλεκτοιϲ παρεπιδημοιϲ διαϲποραϲ ποντου γαλατιαϲ καππαδοκιαϲ αϲιαϲ {} [1]
2 κατα προγνωϲιν θ̅υ̅ πατροϲ εν αγιαϲμω πνευματοϲ ειϲ υπακοην και ραντιϲμον αιματοϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ χαριϲ υμιν και ειρηνη πληθυνθειη
3 ευλογητοϲ ο θ̅ϲ̅ και πατηρ του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ χ̅υ̅ ο κατα το πολυ αυτου ελεοϲ αναγεννηϲαϲ ημαϲ ειϲ ελπιδα ζωϲα̅ δι αναϲταϲεωϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ εκ νεκρων
4 ειϲ κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντον και αμαρα̅τον τετηρημενην ε̅ ουρανοιϲ ειϲ υμαϲ
5 τουϲ εν δυναμει θ̅υ̅ φρουρουμενουϲ δια πιϲτεωϲ ειϲ ϲωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναι εν καιρω εϲχατω
6 εν ω αγαλλιαϲθε ολιγον αρτι ει δεον λυπηθεντεϲ εν ποικιλοιϲ πειραϲμοιϲ
7 ινα το δοκιμιον υμω̅ τηϲ πιϲτεωϲ πολυτειμοτερον χρυϲου του απολλυμενου δια πυροϲ δε δοκιμαζομενου ευρεθη ειϲ επαινον και δοξαν και τειμην εν αποκαλυψει ι̅υ̅ χ̅υ̅
8 ον ουχ ιδοντεϲ αγαπατε ειϲ ον αρτι μη ορωντεϲ πιϲτευοντεϲ δε αγαλλιατε χαρα ανεκλαλητω και δεδοξαϲμενη
9 κομιζομενοι το τελοϲ τηϲ πιϲτεωϲ ϲωτηριαν ψυχων
10 περι ηϲ ϲωτηριαϲ εξεζητηϲαν και εξηραυνηϲαν προφηται οι περι τηϲ ειϲ υμαϲ χαριτοϲ προφητευϲα̅τεϲ
11 εραυνωντεϲ ειϲ τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοιϲ πνευμα προμαρτυρομενον τα ειϲ χρειϲτο̅ παθηματα και ταϲ μετα ταυτα δοξαϲ
12 οιϲ απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοιϲ υμιν δε διηκονουν αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελιϲαμενων υμαϲ πνευματι αγιω αποϲταλεντι απ ουρανου ειϲ α επιθυμουϲιν αγγελοι παρακυψαι
13 διο αναζωϲαμενοι ταϲ οϲφυαϲ τηϲ διανοιαϲ υμων νεφοντεϲ τελειωϲ ελπιϲατε επι τη̅ φερομενην υμιν χαρι̅ εν αποκαλυψει ι̅υ̅ χ̅υ̅
14 ωϲ τεκνα υπακοηϲ μη ϲυϲχηματιζομεναι ταιϲ προτερον εν τη αγνοια υμων επιθυμιαιϲ
15 αλλα κατα το̅ καλεϲαντα υμαϲ αγιο̅ και αυτοι αγιοι εν παϲη αναϲτροφη γενηθητε
16 διοτι γεγραπται οτι αγιοι εϲεϲθε οτι εγω αγιοϲ
17 και ει πατερα επικαλειϲθε τον απροϲωπολημπτωϲ κρινοντα κατα το εκαϲτου εργον εν φοβω τον τηϲ παροικιαϲ υμων χρονον αναϲτραφητε
18 ειδοτεϲ οτι ου φθαρτοιϲ αργυριω η χρυϲιω ελυτρωθητε εκ τηϲ ματαιαϲ υμων αναϲτροφηϲ πατροπαραδοτου
19 αλλα τιμιω αιματι ωϲ αμνου αμωμου και αϲπιλου χ̅υ̅
20 προεγνωϲμενου μεν προ καταβοληϲ κοϲμου φανερωθεντοϲ δε επ εϲχατου των χρονων δι υμαϲ
21 τουϲ δι αυτου πιϲτουϲ ειϲ θ̅ν̅ τον εγειραντα αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωϲτε την πιϲτιν υμων και ελπιδα ειναι ειϲ θ̅ν̅
22 ταϲ ψυχαϲ υμων ηγνικοτεϲ εν τη υπακοη τηϲ αληθειαϲ ειϲ φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καρδιαϲ αλληλουϲ αγαπηϲατε εκτενωϲ
23 αναγεγεννημενοι ουκ εκ ϲποραϲ φθαρτηϲ αλλα αφθαρτου δια λογου ζωντοϲ θ̅υ̅ και μενο̅τοϲ
24 διοτι παϲα ϲαρξ ωϲ χορτοϲ και παϲα δοξα αυτηϲ ωϲ ανθοϲ χορτου εξηρανθη ο χορτοϲ και το ανθοϲ εξεπεϲεν
25 το δε ρημα κ̅υ̅ μενει ειϲ τον αιωνα τουτο δε εϲτιν το ρημα το ευαγγελιϲθε̅ ειϲ υμαϲ
Примечания:
1 [1] {και βιθυνιαϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Петра, 1 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.