1 αγε νυν οι πλουϲιοι κλαυϲατε ολολυζοντεϲ επι ταιϲ ταλαιπωριαιϲ υμων ταιϲ επερχομεναιϲ
2 ο πλουτοϲ υμω̅ ϲεϲηπεν και τα ιματια υμων ϲητοβρωτα γεγονεν
3 ο χρυϲοϲ υμω̅ και ο αργυροϲ κατειωται και ο ειοϲ αυτων ειϲ μαρτυριον υμιν εϲται και φαγεται ταϲ ϲαρκαϲ υμων ωϲ πυρ εθαυριϲατε εν εϲχαταιϲ ημεραιϲ
4 ιδου ο μιϲθοϲ των εργατων των αμηϲαντων ταϲ χωραϲ υμων ο αφυϲτερημενοϲ αφ υμων κραζει και αι βοαι τω̅ θεριϲαντων ειϲ τα ωτα κ̅υ̅ ϲαβαωθ ειϲεληλυθαν
5 ετρυφηϲατε επι τηϲ γηϲ και εϲπαταληϲατε εθρεψατε ταϲ καρδιαϲ υμων εν ημερα ϲφαγηϲ
6 κατεδικαϲατε εφονευϲατε τον δικαιον ουκ αντιταϲϲεται υμιν
7 μακροθυμηϲατε ουν αδελφοι εωϲ τηϲ παρουϲιαϲ του κ̅υ̅ ιδου ο γεωργοϲ εκδεχετε τον τειμιον καρπον τηϲ γηϲ μακροθυμων επ αυτω εωϲ λαβη προιμον και οψιμον
8 μακροθυμηϲατε και υμειϲ ϲτηριξατε ταϲ καρδιαϲ υμων οτι η παρουϲια του κ̅υ̅ ηγγικεν
9 μη ϲτεναζετε αδελφοι κατ αλληλω̅ ινα μη κριθητε ιδου ο κριτηϲ προ των θυρω̅ εϲτηκεν
10 υποδειγμα λαβετε αδελφοι τηϲ κακοπαθιαϲ και τηϲ μακροθυμιαϲ τουϲ προφηταϲ οι ελαληϲαν ε̅ τω ονοματι κ̅υ̅
11 ιδου μακαριζομεν τουϲ υπομεινανταϲ την υπομονην ιωβ ηκουϲατε και το τελοϲ κ̅υ̅ ειδετε οτι πολυϲπλαγχνοϲ εϲτι κ̅ϲ̅ και οικτειρμων
12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανο̅ μητε την γην μητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κριϲιν πεϲητε
13 κακοπαθει τιϲ εν υμιν προϲευχεϲθω ευθυμει τιϲ ψαλλετω
14 αϲθενει τιϲ εν υμιν προϲκαλεϲαϲθω τουϲ πρεϲβυτερουϲ τηϲ εκκληϲιαϲ και προϲευξαϲθωϲαν επ αυτον αλειψαντεϲ ελαιω ε̅ τω ονοματι
15 και η ευχη τηϲ πιϲτεωϲ ϲωϲει το̅ καμνοντα και εγερει αυτον ο κ̅ϲ̅ καν αμαρτιαϲ η πεποιηκωϲ αφεθηϲεται αυτω
16 εξομολογειϲθαι ουν αλληλοιϲ ταϲ αμαρτιαϲ και προϲευχεϲθαι υπερ αλληλω̅ οπωϲ ιαθητε πολυ ιϲχυει δεηϲιϲ δικαιου ενεργουμενη
17 ηλειαϲ ανθρωποϲ ην ομοιοπαθηϲ ημιν και προϲευχη προϲηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι τηϲ γηϲ ενιαυτου τρειϲ και μηναϲ εξ
18 και παλιν προϲηυξατο και ο ουρανοϲ υετον εδωκεν και η γη εβλαϲτηϲεν τον καρπον αυτηϲ
19 αδελφοι μου εαν τιϲ εν υμιν πλανηθη απο τηϲ αληθειαϲ και επιϲτρεψη τιϲ αυτον
20 γεινωϲκετε οτι ο επιϲτρεψαϲ αμαρτωλον εκ πλανηϲ οδου αυτου ϲωϲει ψυχην εκ θανατου αυτου και καλυψει πληθοϲ αμαρτιων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Соборное послание апостола Иакова, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.