1 αγε νυν οι {λεγοντεϲ} [14] κλαυϲατε ολολυζοντεϲ επι ταιϲ ταλαιπωριαιϲ υμων ταιϲ επερχομεναιϲ
2 ο πλουτοϲ υμω̅ ϲεϲηπεν και τα ιματια υμω̅ ϲητοβρωτα γεγονεν
3 ο χρυϲοϲ υμων κατιωται και ο αργυροϲ και ο ιοϲ αυτων ειϲ μαρτυριον υμιν εϲται και φαγεται ταϲ ϲαρκαϲ υμων ο ιοϲ ωϲ πυρ εθηϲαυριϲατε εν ημεραιϲ εϲχαταιϲ
4 ιδου ο μιϲθοϲ των εργατων των αμηϲαντων ταϲ χωραϲ υμων ο απεϲτερημενοϲ αφ υμων κραζει και αι βοαι των θεριϲαντων ειϲ τα ωτα κ̅υ̅ ϲαβαωθ ειϲεληλυθεν
5 ετρυφηϲατε επι τηϲ γηϲ εϲπαταληϲατε εθρεψατε ταϲ καρδιαϲ υμων εν ημεραιϲ ϲφαγηϲ
6 κατεδικαϲατε εφονευϲατε τον δικαιον ουκ αντιταϲϲεται υμιν
7 μακροθυμηϲατε ουν αδελφοι εωϲ τηϲ παρουϲιαϲ του κ̅υ̅ ιδου ο γεωργοϲ εκδεχεται τον τιμιον καρπον τηϲ γηϲ μακροθυμων επ αυτω εωϲ λαβη υετον προιμον και οψιμον
8 μακροθυμηϲατε και υμειϲ ϲτηριξατε ταϲ καρδιαϲ υμω̅ οτι η παρουϲια του κ̅υ̅ ηγγεικε̅
9 μη ϲτεναζετε αδελφοι μου κατ αλληλων ινα μη κριθητε ιδου ο κριτηϲ προ των θυρω̅ εϲτηκεν
10 υποδειγμα αδελφοι τηϲ κακοπαθειαϲ και τηϲ μακροθυμιαϲ εχετε τουϲ προφηταϲ οι ελαληϲαν τω ονοματι κ̅υ̅
11 ιδου μακαριζομεν τουϲ υπομεινανταϲ την υπομονην ιωβ ηκουϲαται και το τελοϲ κ̅υ̅ ιδετε οτι πολυϲπλαγχνοϲ εϲτιν ο κ̅ϲ̅ και οικτειρμων
12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅ μητε την γην μητε αλλον ορκον τινα ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κριϲιν πεϲητε
13 κακοπαθει τιϲ εν υμιν προϲευχεϲθω ευθυμει τιϲ ψαλλετω
14 αϲθενει τιϲ εν υμιν προϲκαλεϲαϲθω τουϲ πρεϲβυτερουϲ τηϲ εκκληϲιαϲ και προϲευξαϲθωϲαν επ αυτο̅ αλιψαντεϲ αυτον ελαιω εν τω ονοματι κ̅υ̅
15 και η ευχη τηϲ πιϲτεωϲ ϲωϲει τον καμνοντα και εγερει αυτον ο κ̅ϲ̅ καν αμαρτιαϲ η πεποιηκωϲ αφεθηϲεται αυτω
16 εξομολογειϲθε ου̅ αλληλοιϲ ταϲ αμαρτιαϲ και προϲευχεϲθαι υπερ αλληλων οπωϲ ιαθητε πολυ ιϲχυι δεηϲειϲ δικαιου ενεργουμενη
17 ηλιαϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ ην ομοιοπαθηϲ ημιν και προϲευχη προϲηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι τηϲ γηϲ ενιαυτουϲ τρειϲ και μηναϲ εξ
18 και παλιν προϲηυξατο και ο ο̅υ̅ν̅ο̅ϲ̅ εδωκεν υετον και η γη εβλαϲτηϲεν τον καρπο̅ αυτηϲ
19 αδελφοι μου εαν τιϲ εν υμιν πλανηθη απο τηϲ αληθειαϲ και επιϲτρεψη τιϲ αυτον
20 γινωϲκετω οτι ο επιϲτρεψαϲ αμαρτωλον εκ πλανηϲ οδου αυτου ϲωϲει την ψυχην αυτου εκ θανατου και καλυψει πληθοϲ αμαρτιω̅
Примечания:
1 [14] {πλουϲιοι}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Соборное послание апостола Иакова, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.