1 επειδη επληρωϲεν παντα τα ρηματα αυτου ειϲ ταϲ ακοαϲ του λαου ειϲηλθεν ειϲ καφαρναουμ
2 εκατονταρχου δε τινοϲ δουλοϲ κακωϲ εχων ημελλεν τελευταν οϲ ην αυτω εντειμοϲ
3 ακουϲαϲ δε περι του ι̅υ̅ απεϲτειλεν προϲ αυτον πρεϲβυτερουϲ των ιουδαιων ερωτων αυτον οπωϲ ελθων διαϲωϲη τον δουλον αυτου
4 οι δε παραγενομενοι προϲ τον ι̅ν̅ παρεκαλουν αυτον ϲπουδαιωϲ λεγοντεϲ οτι αξιοϲ εϲτι̅ ω παρεξη τουτο
5 αγαπα γαρ το εθνοϲ ημω̅ και την ϲυναγωγην αυτοϲ ωκοδομηϲεν ημιν
6 ο δε ι̅ϲ̅ επορευετο ϲυν αυτοιϲ ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντοϲ απο τηϲ οικιαϲ επεμψεν φιλουϲ ο εκατονταρχηϲ λεγω̅ αυτω κ̅ε̅ μη ϲκυλλου ου γαρ ικανοϲ ειμι ινα υπο την ϲτεγην μου ειϲελθηϲ
7 διο ουδε εμαυτον ηξιωϲα προϲ ϲε ελθειν αλλα ειπε λογω και ιαθητω ο παιϲ μου
8 και γαρ εγω ανθρωποϲ ειμι υπο εξουϲια̅ ταϲϲομενοϲ εχων υπ εμαυτον ϲτρατιωταϲ και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιηϲον τουτο και ποιει
9 ακουϲαϲ δε ταυτα ο ι̅ϲ̅ εθαυμαϲεν αυτον και ϲτραφειϲ τω ακολουθου̅τι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ιϲραηλ τοϲαυτην πιϲτιν ευρον
10 και υποϲτρεψαντεϲ ειϲ το̅ οικον οι πεμφθεντεϲ ευρον τον δουλον υγιαινοντα
11 και εγενετο εν τω εξηϲ επορευθη ειϲ πολιν καλουμενην ναιν και ϲυνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλοϲ πολυϲ
12 ωϲ δε ηγγιϲεν τη πυλη τηϲ πολεωϲ και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκωϲ μονογενηϲ υιοϲ τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλοϲ τηϲ πολεωϲ ικανοϲ ην ϲυν αυτη
13 και ιδων αυτην ο κ̅ϲ̅ εϲπλαγχνιϲθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιε
14 και προϲελθων ηψατο τηϲ ϲορου οι δε βαϲταζοντεϲ εϲτηϲαν και ειπεν νεανιϲκε ϲοι λεγω εγερθητι
15 και εκαθιϲεν ο νεκροϲ και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου
16 ελαβεν δε φοβοϲ πανταϲ και εδοξαζον τον θ̅ν̅ λεγοντεϲ οτι προφητηϲ μεγαϲ ηγερθη εν ημιν και οτι επεϲκεψατο ο θ̅ϲ̅ το̅ λαον αυτου
17 και εξηλθεν ο λογοϲ ουτοϲ ε̅ ολη τη ιουδαια περι αυτου και παϲη τη περιχωρω
18 και απηγγειλαν ιωανει οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων και προϲκαλεϲαμενοϲ δυο τιναϲ των μαθητων αυτου ο ιωανηϲ
19 επεμψεν προϲ τον κ̅ν̅ λεγων ϲυ ει ο ερχομενοϲ η ετερον προϲδοκωμεν
20 παραγενομενοι δε προϲ αυτον οι ανδρεϲ ειπαν ιωανηϲ ο βαπτιϲτηϲ απεϲτειλεν ημαϲ προϲ ϲε λεγων ϲυ ει ο ερχομενοϲ η αλλον προϲδοκωμεν
21 εν εκεινη τη ωρα εθεραπευϲεν πολλουϲ απο νοϲων και μαϲτειγων και πνευματω̅ πονηρων και τυφλοιϲ πολλοιϲ εχαριϲατο βλεπειν
22 και αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ πορευθεντεϲ απαγγειλατε ιωανει α ειδετε και ηκουϲατε τυφλοι αναβλεπουϲιν χωλοι περιπατουϲιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουϲιν νεκροι εγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται
23 και μακαριοϲ εϲτιν οϲ εα̅ μη ϲκανδαλιϲθη εν εμοι
24 απελθοντων δε των αγγελων ιωανου ηρξατο λεγειν προϲ τουϲ οχλουϲ περι ιωανου τι εξηλθατε ειϲ την ερημον θεαϲαϲθαι καλαμον υπο ανεμου ϲαλευομεν
25 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοιϲ ιματιοιϲ ημφιεϲμενον ιδου οι εν ιματιϲμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντεϲ εν τοιϲ βαϲιλειοιϲ ειϲιν
26 αλλα τι εξηλθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περιϲϲοτερον προφητου
27 ουτοϲ εϲτιν περι ου γεγραπται ιδου αποϲτελλω τον αγγελον μου προ προϲωπου ϲου οϲ καταϲκευαϲει την οδον ϲου εμπροϲθεν ϲου
28 λεγω υμιν μειζων εν γεννητοιϲ γυναικων ιωανου ουδειϲ εϲτιν ο δε μεικροτεροϲ εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅ μειζων αυτου εϲτι̅
29 και παϲ ο λαοϲ ακουϲαϲ και οι τελωναι εδικαιωϲαν τον θ̅ν̅ βαπτιϲθεντεϲ το βαπτιϲμα ιωανου
30 οι δε φαρειϲαιοι και οι νομικοι την βουλην του θ̅υ̅ ηθετηϲαν ειϲ εαυτουϲ μη βαπτιϲθεντεϲ υπ αυτου
31 τινι ουν ομοιωϲω τουϲ ανθρωπουϲ τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και τινι ειϲιν ομοιοι
32 ομοιοι ειϲι̅ παιδιοιϲ τοιϲ εν αγορα καθημενοιϲ και προϲφωνουϲιν αλληλοιϲ α λεγει ηυληϲαμεν υμιν και ουκ ωρχηϲαϲθε εθρηνηϲαμεν και ουκ εκλαυϲατε
33 εληλυθε̅ γαρ ιωανηϲ ο βαπτιϲτηϲ μη εϲθων αρτον μητε πεινων οινον και λεγετε δαιμονιον εχει
34 εληλυθεν ο υιοϲ του ανθρωπου εθιων και πεινων και λεγετε ιδου ανθρωποϲ φαγοϲ και οινοποτηϲ φιλοϲ τελωνων και αμαρτωλων
35 και δικαιωθη η ϲοφια απο παντων των τεκνων αυτηϲ
36 ηρωτα δε τιϲ αυτον των φαρειϲαιων ινα φαγη μετ αυτου και ειϲελθων ειϲ τον οικον του φαρειϲαιου κατεκλιθη
37 και ιδου γυνη ητιϲ ην εν τη πολι αμαρτωλοϲ και επιγνουϲα οτι κατακειται εν τη οικια του φαρειϲαιου κομιϲαϲα αλαβαϲτρο̅ μυρου
38 και ϲταϲα οπιϲω παρα τουϲ ποδαϲ αυτου κλαιουϲα τοιϲ δακρυϲιν ηρξατο βρεχειν τουϲ ποδαϲ αυτου και ταιϲ θριξιν τηϲ κεφαληϲ αυτηϲ εξεμαϲϲεν και κατεφιλει τουϲ ποδαϲ αυτου και ηλειφεν τω μυρω
39 ιδων δε ο φαρειϲαιοϲ ο καλεϲαϲ αυτον ειπε̅ εν εαυτω λεγων ουτοϲ ει ην {ο} [13] προφητηϲ εγεινωϲκεν αν τιϲ και ποταπη η γυνη ητιϲ απτεται αυτου οτι αμαρτωλοϲ εϲτιν
40 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτον ϲιμων εχω ϲοι τι ειπεν ο δε διδαϲκαλε ειπε φηϲιν
41 δυο χρεοφιλεται ηϲαν δανιϲτη τινι ο ειϲ ωφειλεν δηναρια πεντακοϲια ο δ ετεροϲ πε̅τηκοντα
42 μη εχοντω̅ αυτων αποδουναι αμφοτεροιϲ εχαριϲατο τιϲ ουν αυτων πλειον αγαπηϲει αυτον
43 αποκριθειϲ ϲιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειον εχαριϲατο ο δε ειπεν αυτω ορθωϲ εκρειναϲ
44 και ϲτραφειϲ προϲ την γυναικα τω ϲιμωνι εφη βλεπειϲ ταυτη̅ την γυναικα ειϲηλθο̅ ϲου ειϲ την οικιαν υδωρ μοι επι ποδαϲ ουκ εδωκαϲ αυτη δε τοιϲ δακρυϲιν εβρεξεν μου τουϲ ποδαϲ και ταιϲ θριξιν αυτηϲ εξεμαξεν
45 φιλημα μοι ουκ εδωκαϲ αυτη δε αφ ηϲ ειϲηλθον ου διελιπε̅ καταφιλουϲα μου τουϲ ποδαϲ
46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψαϲ αυτη δε μυρω ηλειψεν τουϲ ποδαϲ μου
47 ου χαριν λεγω ϲοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτηϲ αι πολλαι οτι ηγαπηϲεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται και ολιγο̅ αγαπα
48 ειπεν δε αυτη αφεωνται ϲου αι αμαρτιαι
49 και ηρξαντο οι ϲυνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοιϲ τιϲ ουτοϲ εϲτιν οϲ και αμαρτιαϲ αφιηϲιν
50 ειπεν δε προϲ την γυναικα η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε πορευου ειϲ ειρηνην
Примечания:
39 [13] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 7 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.