1 και εγενετο εν μια των ημερων εκεινων διδαϲκοντοϲ αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεϲτηϲαν οι αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ ϲυν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ
2 και ειπον προϲ αυτον εν ποια εξουϲια ταυτα ποιειϲ η τιϲ εϲτιν ο δουϲ ϲοι την εξουϲιαν ταυτην
3 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ ερωτηϲω υμαϲ καγω ενα λογον και ειπατε μοι
4 το βαπτιϲμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ α̅ν̅ω̅ν̅
5 οι δε ϲυνελογιζοντο προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ εαν ειπωμεν εξ ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιϲτευϲατε αυτω
6 εαν δε ειπωμεν οτι εξ α̅ν̅ω̅ν̅ παϲ ο λαοϲ καταλιθαϲι ημαϲ πεπειϲμενοϲ γαρ εϲτιν ιωαννην προφητην ειναι
7 και απεκριθηϲαν μη ειδεναι αυτου ποθεν
8 και ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιω
9 ηρξατο δε προϲ τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην αμπελωνα α̅ν̅ο̅ϲ̅ εφυτευϲεν και εξεδετο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲεν χρονουϲ ικανουϲ
10 και εν τω καιρω απεϲτειλεν προϲ τουϲ γεωργουϲ δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνοϲ δωϲιν αυτω οι δε γεωργοι διραντεϲ αυτον εξαπεϲτειλαν κενο̅
11 και προϲεθετο πεμψαι αυτοιϲ ετερον δουλον οι δε κακεινον δειραντεϲ και ατιμαϲαντεϲ εξαπεϲτειλαν κενον
12 και προϲεθετο πεμψαι τριτον οι δε και τουτον τραυματιϲαν εξεβαλον
13 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ τι ποιηϲω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ιϲωϲ τουτον εντραπηϲονται
14 ιδοντεϲ δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ δευτε αποκτινωμεν αυτον και ημων εϲται η κληρονομια
15 και λοντεϲ αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνοϲ και απεκτιναν τι ου̅ ποιηϲι αυτοιϲ ο κυριοϲ του αμπελωνοϲ
16 ελευϲεται και απολεϲι τουϲ γεωργουϲ τουτουϲ και δωϲι τον αμπελωνα αλλοιϲ ακουϲαντεϲ δε ειπον μη γενοιτο
17 ο δε εμβλεψαϲ αυτοιϲ ειπεν τι ουν εϲτιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνιαϲ
18 παϲ ο πεϲων επ εκεινον τον λιθον ϲυνθλαϲθηϲεται εφ ον δ αν πεϲη λικμηϲι αυτον
19 και εζητητουν οι γραμματειϲ και οι φαριϲαιοι επιβαλειν επ αυτον ταϲ χειραϲ εν αυτη τη ωρα και εφοβηθηϲαν τον λαον εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ τη̅ παραβολην ταυτην ειπεν
20 και παρατηρηϲαντεϲ απεϲτειλαν εγκαθετουϲ υποκρινομενουϲ εαυτουϲ δικαιουϲ ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωϲτε παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουϲια του ηγεμονοϲ
21 και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ διδαϲκαλε οιδαμεν οτι ορθωϲ λεγειϲ και διδαϲκειϲ και ου λαμβανειϲ προϲωπον αλλ επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ
22 εξεϲτιν ημιν καιϲαρι φορον δουναι η ου
23 κατανοηϲαϲ δε αυτων την πανουριαν ειπεν προϲ αυτουϲ τι με πειραζετε υποκριται
24 επιδειξατε μοι δηναριον οι δε εδιξαν και ειπεν τινοϲ εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντεϲ δε ειπαν καιϲαροϲ
25 ο δε ειπεν αυτοιϲ αποδοτε τοινυν τα καιϲαροϲ τω καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅
26 και ουκ ιϲχυϲαν επιλαβεϲθαι αυτου ρηματοϲ ενα̅τιον του λαου και θαυμαϲαντεϲ επι τη αποκριϲει αυτου εϲιγηϲαν
27 προϲελθοντεϲ δε τινεϲ των ϲαδδουκαιων οι λεγοντεϲ αναϲταϲιν μη ειναι επηρωτηϲαν αυτο̅
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 20 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.