1 ϲυγκαλεϲαμενοϲ δε τουϲ δωδεκα αποϲτολουϲ εδωκεν αυτοιϲ δυναμιν και εξουϲιν επι παντα τα δαιμονια και νοϲουϲ θεραπευειν
2 και απεϲτειλεν αυτουϲ κηρυϲϲειν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ και ιαϲθαι τουϲ αϲθενουνταϲ
3 και ειπεν προϲ αυτουϲ μηδεν αιρετε ειϲ οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε δυο χιτωναϲ εχειν
4 και ειϲ ην αν οικιαν ειϲελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεϲθε
5 και οϲοι εαν μη δεχωνται υμαϲ εξερχομενοι απο τηϲ πολεωϲ εκεινηϲ και τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτιναξατε ειϲ μαρτυριον επ αυτουϲ
6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα ταϲ κωμαϲ ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντεϲ πανταχου
7 ηκουϲεν δε ηρωδηϲ ο τετραρχηϲ τα γινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεϲθαι υπο τινων οτι ιωαννηϲ ηγερθη εκ νεκρων
8 υπο τινων δε οτι ηλιαϲ εφανη αλλων δε οτι προφητηϲ τιϲ των αρχαιων ανεϲτη
9 ειπεν δε ηρωδηϲ οτι ιωαννην εγω απεκεφαλιϲα τιϲ δε εϲτιν ουτοϲ περι ου ακουω τοιαυτα και ζητει ιδειν αυτον
10 και υποϲτρεψαντεϲ οι αποϲτολοι διηγηϲαντο αυτω οϲα εποιηϲαν και παραλαβων αυτουϲ υπεχωρηϲεν κατ ιδια ειϲ τοπον ερημον πολεωϲ καλουμενην βηθϲαιδα
11 οι δε οχλοι γνοντεϲ ηκολουθηϲαν αυτω και δεξαμενοϲ αυτουϲ ελαλει αυτοιϲ περι τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ και τουϲ χριαν εχονταϲ θεραπειαϲ ιαϲατο
12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προϲελθοντεϲ δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυϲον τον οχλον ινα πορευθεντεϲ ειϲ ταϲ κυκλω κωμαϲ και τουϲ αγρουϲ καταλυϲωϲιν και ευρωϲι̅ επιϲιτιϲμον ωδε εν ερημω τοπω εϲμεν
13 ειπεν δε προϲ αυτουϲ ο ι̅ϲ̅ δοτε αυτοιϲ υμειϲ φαγειν οι δε ειπαν ουκ ειϲιν ημιν πλειον η επτα αρτοι και ιχθυεϲ δυο ει μητι πορευθεντεϲ ημειϲ αγοραϲωμεν ειϲ παντα τον λαον τουτον βρωματα
14 ηϲαν γαρ ωϲει ανδρεϲ πεντακιϲχιλιοι ειπεν δε προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου κατακλινατε αυτουϲ κλιϲιαϲ ωϲει ανα πεντηκοντα
15 και εποιηϲαν ουτωϲ και ανεκλιναν απανταϲ
16 λαβων δε τουϲ πεντε αρτουϲ και τουϲ δυο ιχθυαϲ αναβλεψαϲ ειϲ τον ουρανον ευλογηϲεν αυτουϲ και κατεκλαϲεν και εδιδου τοιϲ μαθηταιϲ παραθειναι τω οχλω
17 και εφαγον και εχορταϲθηϲαν παντεϲ και ηρθη το περιϲϲευϲαν αυτοιϲ κλαϲματων κοφινοι δωδεκα
18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προϲευχομενον κατα μοναϲ ϲυνηϲαν αυτω οι μαθηται και επηρωτηϲεν αυτουϲ λεγων τινα με λεγουϲιν οι οχλοι ειναι
19 οι δε αποκριθεντεϲ ειπον ιωαννην τον βαπτιϲτην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητηϲ τιϲ των αρχαιων ανεϲτη
20 ειπεν δε αυτοιϲ υμειϲ δε τινα με λεγετε ειναι πετροϲ δε αποκριθειϲ ειπεν τον χ̅ν̅ του θ̅υ̅
21 ο δε επιτιμηϲαϲ αυτοιϲ παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο
22 ειπων οτι δει του υ̅ν̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ πολλα παθειν και αποδοκιμαϲθηναι απο των πρεϲβυτερων και αρχιερεω̅ και γραμματαιων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα αναϲτηναι
23 ελεγεν δε προϲ πανταϲ ει τιϲ θελει οπιϲω μου ερχεϲθαι απαρνηϲαϲθω εαυτον και αρατω τον ϲταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
24 οϲ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου ϲωϲαι απολεϲει αυτην οϲ δ αν απολεϲη την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτοϲ ϲωϲι αυτην
25 τι γαρ ωφελει α̅ν̅ο̅ϲ̅ κερδηϲαϲ τον κοϲμον ολον εαυτον δε απολεϲαϲ η ζημιωθειϲ
26 οϲ γαρ εαν επαιϲχυνθη με και τουϲ εμουϲ λογουϲ τουτον ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ επαιϲχυνθηϲεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του π̅ρ̅ϲ̅ και των αγιων αγγελων
27 λεγω δε υμιν αληθωϲ ειϲιν τινεϲ των ωδε εϲτωτω̅ οι ου μη γευϲωνται θανατου εωϲ αν ιδωϲιν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
28 εγενετο δε μετα τουϲ λογουϲ τουτουϲ ωϲει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη ειϲ το οροϲ προϲευξαϲθαι
29 και εγενετο εν τω προϲευχεϲθαι αυτον το ειδοϲ του προϲωπου αυτου ετερον και ο ιματιϲμοϲ αυτου λευκοϲ εξαϲτραπτων
30 και ιδου ανδρεϲ δυο ϲυνελαλου̅ αυτω οι ηϲαν μωυϲηϲ και ηλιαϲ
31 οι οθεντεϲ εν δοξη ελεγον δε την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρου̅ εν ι̅λ̅η̅μ̅
32 ο δε πετροϲ και οι ϲυν αυτω ηϲαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορηϲαντεϲ δε ιδον την δοξαν αυτου και τουϲ δυο ανδραϲ τουϲ ϲυνεϲτωταϲ αυτω
33 και εγενετο εν τω διαχωριζεϲθαι αυτουϲ απ αυτου ειπεν ο πετροϲ προϲ τον ι̅ν̅ επιϲτατα καλον εϲτιν ημαϲ ωδε ειναι και ποιηϲωμεν ϲκηναϲ τρειϲ μιαν ϲοι και μιαν μωϲει και μιαν ηλια μη ειδωϲ ο λεγει
34 ταυτα δε αυτου λεγοντοϲ εγενετο νεφελη και επεϲκιαϲεν αυτουϲ εφοβηθηϲαν δε εν τω αυτουϲ ειϲελθειν ειϲ την νεφελην
35 και φωνη εγενετο εκ τηϲ νεφεληϲ λεγουϲα ουτοϲ εϲτιν ο υ̅ϲ̅ μου ο αγαπητοϲ αυτου ακουετε
36 και εν τω γενεϲθαι την φωνην ευρεθη ι̅ϲ̅ μονοϲ και αυτοι εϲιγηϲαν και ουδενει απηγγειλαν εν εκειναιϲ ταιϲ ημεραιϲ ουδεν ων εορακαϲιν
37 εγενετο δε εν τη εξηϲ ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορουϲ ϲυνηντηϲεν αυτω οχλοϲ πολυϲ
38 και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοηϲεν λεγων διδαϲκαλε δεομαι ϲου επιβλεψε επι τον υιον μου οτι μονογενηϲ μοι εϲτιν
39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνηϲ κραζει και ϲπαραϲϲει αυτον μετα αφρου και μογιϲ αποχωρι απ αυτου ϲυντριβον αυτον
40 και εδεηθην των μαθητων ϲου ινα εκβαλωϲιν αυτο και ουκ ηδυνηθηϲαν
41 ο ι̅ϲ̅ ειπεν ω γενεα απιϲτοϲ και διεϲτραμμενη εωϲ ποτε εϲομαι προϲ υμαϲ και ανεξομαι υμω̅ προϲαγαγε τον υ̅ν̅ ϲου ωδε
42 ετι δε προϲευχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και ϲυνεϲπαραξεν επετιμηϲεν δε ο ι̅ϲ̅ τω π̅ν̅ι̅ τω ακαθαρτω και ιαϲατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω π̅ρ̅ι̅ αυτου
43 εξεπληϲϲοντο δε παντεϲ επι τη μεγαλιοτητι του θ̅υ̅ παντων δε θαυμαζοντων επι παϲιν οιϲ εποιει οι ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου
44 θεϲθε υμειϲ ειϲ τα ωτα υμων τουϲ λογουϲ τουτουϲ ο γαρ υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ μελλει παραδιδοϲθαι ειϲ χειραϲ α̅ν̅ω̅ν̅
45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αιϲθωνται αυτο και εφοβουντο επερωτηϲαι αυτον περι του ρηματοϲ τουτου
46 ειϲηλθεν δε διαλογιϲμοϲ εν αυτοιϲ το τιϲ αν ειη μειζων αυτων
47 ο δε ι̅ϲ̅ ιδωϲ τον διαλογιϲμον τηϲ καρδιαϲ αυτω̅ επιλαβομενοϲ παιδιον εϲτηϲεν αυτο παρ εαυτω
48 και ειπεν αυτοιϲ οϲ εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οϲ εαν εμε δεξηται δεχεται τον αποϲτειλαντα με ο γαρ μικροτεροϲ εν παϲιν υμιν υπαρχων ουτοϲ εϲτιν μεγαϲ
49 αποκριθειϲ δε ιωαννηϲ ειπεν διδαϲκαλε ιδομεν τινα επι τω ονοματι ϲου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυϲαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων
50 ειπεν δε προϲ αυτον ο ι̅ϲ̅ μη κωλυετε αυτον οϲ γαρ ουκ εϲτιν καθ υμων υπερ υμων εϲτιν
51 εγενετο δε εν τω ϲυμπληρουϲθαι ταϲ ημεραϲ τηϲ αναλημψεωϲ αυτου και αυτοϲ το προϲωπον αυτου εϲτηριϲεν του πορευεϲθαι ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅
52 και απεϲτειλεν αγγελουϲ προ προϲωπου αυτου και πορευθεντεϲ ειϲηλθον ειϲ κωμην ϲαμαριτων ωϲτε ετοιμαϲαι αυτω
53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προϲωπον αυτου ην πορευομενον ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅
54 ιδοντεϲ δε οι μαθηται αυτου ιακωβοϲ και ιωαννηϲ ειπαν κ̅ε̅ θελειϲ ειπωμεν πυρ καταβηναι εκ του ουρανου και αναλωϲαι αυτουϲ ωϲ και ηλιαϲ εποιηϲεν
55 ϲτραφειϲ δε επετιμηϲεν αυτοιϲ
56 και επορευθηϲαν ειϲ ετεραν κωμην
57 και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τιϲ προϲ αυτον ακολουθηϲω ϲοι οπου εαν απερχη κ̅ε̅
58 και ειπεν αυτω ο ι̅ϲ̅ αι αλωπηκεϲ φωλαιουϲ εχουϲι̅ και τα πετινα του ουρανου καταϲκηνωϲειϲ ο δε υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ ουκ εχει που την κεφαλην κλινη
59 ειπεν δε προϲ ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κ̅ε̅ επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον θαψαι τον π̅ρ̅α̅ μου
60 ειπεν δε αυτω ο ι̅ϲ̅ αφεϲ τουϲ νεκρουϲ θαψαι τουϲ εαυτων νεκρουϲ ϲυ δε απελθων διαγγελλε την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
61 ειπεν δε και ετεροϲ ακολουθηϲω ϲοι κ̅ε̅ πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξαϲθαι τοιϲ ειϲ τον οικον μου
62 ειπεν δε ο ι̅ϲ̅ προϲ αυτον ουδειϲ επιβαλων την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων ειϲ τα οπιϲω ευθετοϲ εϲτιν ειϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.