1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικειϲθαι αυτω του ακουειν τον λογον του θ̅υ̅ και αυτοϲ ην εϲτωϲ παρα την λιμνην γεννηϲαρετ
2 και ιδεν δυο πλοιαρια εϲτωτα παρα την λιμνην οι δε αλεειϲ απ αυτων αποβαντεϲ επλυναν τα δυκτυα
3 εμβαϲ δε ειϲ εν των πλοιων ο ην του ϲιμωνοϲ ηρωτηϲεν αυτον απο τηϲ γηϲ επαναγαγειν ολιγον και καθιϲαϲ εδιδαϲκεν εκ του πλοιου τουϲ οχλουϲ
4 ωϲ δε επαυϲατο λαλων ειπεν προϲ τον ϲιμωνα επαναγαγε ειϲ το βαθοϲ και χαλαϲατε τα δικτυα υμων ειϲ αγρα̅
5 και αποκριθειϲ ο ϲιμων ειπεν αυτω επιϲτατα δι οληϲ τηϲ νυκτοϲ κοπιαϲαντεϲ ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι ϲου χαλαϲω το δικτυον
6 και τουτο ποιηϲαντεϲ ϲυνεκλιϲαν πληθοϲ ιχθυων πολυ διερρητο δε το δικτυον αυτων
7 και κατενευϲαν τοιϲ μετοχοιϲ τοιϲ εν τω ετερω πλοιω του ελθονταϲ ϲυλλαβεϲθαι αυτοιϲ και ηλθαν και επληϲαν αμφοτερα τα πλοια ωϲτε ηδη βυθιζεϲθαι αυτα
8 ιδων δε ϲιμων πετροϲ προϲεπεϲεν τοιϲ γοναϲιν του ι̅υ̅ λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλοϲ ειμι κ̅ε̅
9 θαμβοϲ γαρ περιεϲχεν αυτον και πανταϲ τουϲ ϲυν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η ϲυνελαβον
10 ομοιωϲ δε και ιακωβον και ιωαννην οι ηϲαν κοινωνοι τω ϲιμωνι και ειπεν προϲ τον ϲιμωνα ο ι̅ϲ̅ μη φοβου απο του νυ̅ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ εϲη ζωγρων
11 και καταγαγοντεϲ τα πλοια επι την γην αφεντεϲ απαντα ηκολουθηϲαν αυτω
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρηϲ λεπραϲ και ιδων τον ι̅ν̅ πεϲων επι προϲωπον εδεηθη αυτου λεγων κ̅ε̅ εαν θεληϲ δυναϲαι με καθαριϲαι
13 και εκτειναϲ την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαριϲθητι και ευθεωϲ η λεπρα απηλθεν απ αυτου
14 και αυτοϲ παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον ϲεαυτον τω ιερει και προϲενεγκε περι του καθαριϲμου ϲου καθωϲ προϲεταξεν μωυϲηϲ ειϲ μαρτυριον αυτοιϲ
15 διηρχετο δε μαλλον ο λογοϲ περι αυτου και ϲυνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεϲθαι απο των αϲθενειων αυτων
16 αυτοϲ δε ην υποχωρων εν ταιϲ ερημοιϲ και προϲευχομενοϲ
17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτοϲ ην διδαϲκων και ηϲαν καθημενοι φαριϲαιοι και νομοδιδαϲκαλοι οι ηϲαν εληλυθοτεϲ εκ παϲηϲ κωμηϲ τηϲ γαλιλαιαϲ και ιουδαιαϲ και ι̅λ̅η̅μ̅ και δυναμιϲ κ̅υ̅ ην ειϲ το ιαϲθαι αυτουϲ
18 και ιδου ανδρεϲ φεροντεϲ επι κλινηϲ α̅ν̅ο̅ν̅ οϲ ην παραλελυμενοϲ και εζητουν αυτον ειϲενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου
19 και μη ευροντεϲ ποιαϲ ειϲενεγκωϲιν αυτον δια τον οχλον αναβαντεϲ επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον ϲυν τω κλινιδιω ειϲ το μεϲον εμπροϲθεν του ι̅υ̅
20 και ιδων ο ι̅ϲ̅ την πιϲτιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω α̅ν̅ε̅ αφεωνται ϲοι αι αμαρτιαι ϲου
21 και ηρξαντο διαλογιζεϲθαι οι γραμματειϲ και οι φαριϲαιοι λεγοντεϲ τιϲ εϲτιν ουτοϲ οϲ λαλει βλαϲφημιαϲ τιϲ δυναται αφιεναι αμαρτιαϲ ει μη μονοϲ ο θ̅ϲ̅
22 επιγνουϲ δε ο ι̅ϲ̅ τουϲ διαλογιϲμουϲ αυτων ειπεν προϲ αυτουϲ τι διαλογιζεϲθε εν ταιϲ καρδιαιϲ υμω̅
23 τι εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται ϲοι αι αμαρτιαι ϲου η ειπειν εγειρε και περιπατει
24 ινα δε ειδητε οτι εξουϲιαν εχει ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ επι τηϲ γηϲ αφιεναι αμαρτιαϲ ειπεν τω παραλυτικω ϲοι λεγω εγειρε και αραϲ το κλινιδιον ϲου πορευου ειϲ τον οικον ϲου
25 και παραχρημα αναϲταϲ ενωπιον αυτων αραϲ εφ ο κατεκειτο απηλθεν ειϲ τον οικον αυτου δοξαζων τον θ̅ν̅
26 και εκϲταϲειϲ ελαβεν απανταϲ και εδοξαζον τον θ̅ν̅ και επληϲθηϲαν φοβου λεγοντεϲ οτι ιδομεν παραδοξα ϲημερον
27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεαϲατο τελωνην ονοματι λευειν καλουμενον καθημενον επι το τελωνιο̅ και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
28 και καταλιπων πανταϲ αναϲταϲ ηκολουθηϲεν αυτω
29 και εποιηϲεν δοχην μεγαλην λευιϲ αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλοϲ πολυϲ τελωνων και αλλω̅ οι ηϲαν μετ αυτων κατακειμενοι
30 και εγογγυζον οι φαριϲαιοι και οι γραμματειϲ αυτω̅ προϲ τουϲ μαθηταϲ ���������� δια τι μετα των τελωνων εϲθιετε και πινεται
31 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ ου χρειαν εχουϲιν οι υγιαινοντεϲ ιατρου αλλ οι κακωϲ εχοντεϲ
32 ουκ εληλυθα καλεϲαι δικαιουϲ αλλα αμαρτωλουϲ ειϲ μετανοιαν
33 οι δε ειπαν προϲ αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηϲτευουϲιν πυκνα και δεηϲιϲ ποιουνται ομοιωϲ και οι των φαριϲαιων οι δε ϲοι εϲθιουϲιν και πινουϲι̅
34 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ μη δυναϲθε τουϲ υιουϲ του νυμφωνοϲ εν ω ο νυμφιοϲ μετ αυτων εϲτι̅ ποιηϲαι νηϲτευειν
35 ελευϲονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοϲ τοτε νηϲτευϲουϲιν εν εκειναιϲ ταιϲ ημεραιϲ
36 ελεγεν δε και παραβολην προϲ αυτουϲ οτι ουδειϲ επιβλημα ιματιου καινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον ϲχιζει και τω παλαιω ου ϲυμφωνηϲει το επιβλημα το απο του καινου
37 και ουδειϲ επιβαλλει οινον νεον ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ ει δε μη γε ρηξει ο οινοϲ ο νεοϲ τουϲ αϲκουϲ και αυτοϲ εκχυθηϲεται και οι αϲκοι απολουνται
38 αλλ οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ βλητεον και αμφοτεροι ϲυντηρουνται
39 και ουδειϲ πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιοϲ χρηϲτοτεροϲ εϲτιν
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.