Біблія » Станкевіча Пераклад Яна Станкевіча

Лукі 22 Евангеля Лукі 22 раздзел

1 Бліжылася сьвята Праснакоў, званае Пасхаю.
2 І шукалі найвышшыя сьвятары а кніжнікі, як загубіць Яго, бо баяліся люду.
3 І ўвыйшоў шайтан у Юду, званага Іскарыёт, каторы быў зь ліку двананцацёх.
4 І ён пайшоў, і гутарыў із найвышшымі сьвятарамі а ўраднікамі, як бы Яго ім выдаць.
5 Яны ўзрадаваліся і згадзіліся даць яму грошы.
6 І ён згадзіўся зрабіць гэта, і шукаў прыгоднага часу выдаць Яго ім бяз гурбы.
7 І настаў дзень Праснакоў, каторага мела быць зарэзана пасха.
8 І паслаў Пётру а Яана, кажучы: «Ідзіце й прыгатуйце есьці нам пасху».
9 І яны сказалі Яму: «Ідзе хочаш, каб мы прыгатавалі?»
10 І сказаў Ён ім: «Вось, як вы ўвыйдзеце ў места, стрэнецца вам чалавек, нясучы жбан вады; ідзіце за ім да дому, да каторага ён увыйдзе;
11 І скажыце гаспадару дому: "Вучыцель кажа тэ: ідзе гасьцінны пакой, у каторым бы Імне есьці пасху з вучанікамі Сваімі?"
12 І тый пакажа вам вялікі верхні пакой засланы; там прыгатуйце».
13 І, пайшоўшы, знайшлі, як сказаў ім, і прыгатавалі пасху.
14 І, як настала гадзіна, Ён узьлёг за стол, і апосталы зь Ім.
15 І сказаў ім: «Жаданьням жадаў Я есьці гэтую пасху з вамі перад Сваім цярпеньням;
16 Бо кажу вам, што ўжо ня буду есьці яе, пакуль яна ня зьдзеецца ў гаспадарстве Божым».
17 І ўзяўшы чару, і ўчыніўшы падзяку, сказаў: «Вазьміце яе і падзяліцеся мяжсобку;
18 Бо кажу вам, што ня буду піць із плоду віннога, пакуль ня прыйдзе гаспадарства Божае».
19 І ўзяўшы букатку, учыніўшы падзяку, паламіў а даў ім, кажучы: «Гэта ё цела Мае, данае за вас; рабіце гэта на памятку Маю».
20 Таксама чару па вячэры, кажучы: «Гэтая чара ё новая змова ў крыві Маёй, што за вас разьліваецца.
21 «І вось, рука таго ізраджаючага Мяне з Імною за сталом,
22 Бо Сын Людзкі запраўды йдзець, як наканавана; бяда, адылі, чалавеку таму, каторым Ён ізраджаецца».
23 І яны пачалі разважаць мяжсобку, хто зь іх быў бы, што зробе гэта.
24 Была ж і сьпярэчка памеж іх, хто зь іх здаецца быць вялікшым.
25 І сказаў Ён ім: «Каралёве народаў пануюць над імі, і маючыя ўладу над імі завуцца дабрадзеямі.
26 А вы ня так: але вялікшы з памеж вас будзь, як малодшы, і радзячы, як слугуючы.
27 Бо хто вялікшы, хто ўзьляжыць, ці хто слугуе? ці ня тый, што ўзьляжыць? Але Я сярод вас як тый, што слугуе.
28 «Але вы тыя, што ператрывалі з Імною ў спакусах Маіх;
29 І Я прызначаю вам, як Айцец Мой прызначыў Імне, гаспадарства,
30 Каб вы маглі есьці й піць за сталом Маім у Маім гаспадарстве і сядзелі на пасадах, судзячы двананцаць пакаленьняў Ізраелявых».
31 І Спадар сказаў: «Сымоне, Сымоне, гля, шайтан дужа прасіў, каб ён мог сеіць сітам вас, як пшонку;
32 Але Я маліў за цябе, каб ня скволела вера твая; і ты некалі, навярнуўшыся, мацніў братоў сваіх».
33 І ён сказаў Яму: «Спадару, з Табою Я гатоў у вязьніцу й на сьмерць ісьці».
34 Ён жа сказаў: «Кажу тэ, Пётру, перш чымся певень запяець сядні, ты трэйчы выпрашся, што знаеш Мяне».
35 І сказаў ім: «Як пасылаў Я вас без капшука а без хатуля а бяз вобую, ці мелі вы ў чым нястачу?» Яны сказалі: «Ні ў чым».
36 Тады кажа ім: «Але цяпер, хто мае капшук, няхай возьме яго, таксама й хатуль; а хто ня мае, прадай адзецьце свае й купі меч;
37 Бо кажу вам, што напісанае мае выпаўніцца на Імне: "І залічаны да бяспраўнікаў". Бо запраўды ўзглядам Мяне прыходзе да канца».
38 І яны сказалі: «Спадару, во тут два мячы». І Ён сказаў ім: «Досыць».
39 І, вышаўшы, пайшоў, подле звычаю Свайго, на гару Аліўную; і вучанікі таксама пайшлі за ім.
40 І, як быў на месцу, сказаў ім: «Маліцеся, каб ня лучыць у спакусу».
41 І Ён адхінуўся ад іх, як дапусьціць камень, і, уклякшы, маліўся,
42 Кажучы: «Войча, калі Ты хочаш, аддаль гэтую чару ад Мяне! адылі не Мая воля, але Твая станься».
43 І ангіл ізь неба стаў да Яго, мацнячы Яго.
44 І, труднячыся, уляглівей маліўся; і стаўся пот Ягоны, як капкі крыві, на зямлю капаючыя.
45 І, устаўшы з малітвы, пайшоў да вучанікаў, і засьпеў іх сьпячых з гора,
46 І сказаў ім: «Што вы сьпіце? устаньце й маліцеся, каб ня лучыць у спакусу».
47 Як Ён яшчэ казаў, вось гурба, і званы Юдаю, адзін із двананцацёх, сьпераду іх, і ён дабліжыўся да Ісуса, каб пацалаваць Яго.
48 І Ісус сказаў яму: «Юда, цалаваньням выдаеш Сына Людзкога?»
49 І бачачы тыя, што былі зь Ім, да чаго даходзе, сказалі: «Спадару, ці ня выцяць нам мячом?»
50 І выцяў адзін із памеж іх слугу найвышшага сьвятара, і адцяў яму правае вуха;
51 І адказуючы, Ісус сказаў: «Пакінь, досыць» і, дакрануўшыся да вуха ягонага, уздаравіў яго.
52 І сказаў Ісус найвышшым сьвятаром а ўраднікам сьвятыні а старцом, што вышлі супроці Яго: «Як на грабежніка вышлі вы зь мячамі а кіямі.
53 Як кажны дзень бываў Я з вамі ў сьвятыні, вы ня выцягнулі рук сваіх на Мяне; але цяпер ваша гадзіна і ўлада цямноты».
54 І, узяўшы Яго, павялі яго і прывялі да дому найвышшага сьвятара. Пётра ж ішоў за Ім воддаль.
55 І, як расклалі цяпло сярод панадворку і селі разам, Пётра сеў памеж іх.
56 І адна дзеўка згледзела, як ён сядзеў ля сьвятла, і ўцяміўшыся ў яго, сказала: «І гэты быў зь Ім».
57 Але ён выперся, кажучы: «Жонка, я ня знаю Яго».
58 І за часіну другі, абачыўшы яго, сказаў: «І ты зь іх». Але Пётра сказаў: «Чалавеча, я не».
59 Потым блізу за гадзіну іншы станаўко цьвердзіў: «Запраўды й гэты быў зь Ім, бо ён запраўды Ґалілеянін».
60 Але Пётра сказаў: «Чалавеча, ня ведаю, што ты кажаш». І якга, як яшчэ ён казаў, певень запяяў.
61 І Спадар, абярнуўшыся, глянуў на Пётру, і Пётра ўспомнеў слова Спадарова, як Ён казаў яму: "Перш чымся певень запяець, ты трэйчы выпрашся Мяне".
62 І Пётра, вышаўшы, горка плакаў.
63 І людзі, што дзяржалі Яго, насьміхаліся зь Яго, б’ючы;
64 І, накрываючы Яго, пыталіся ў Яго, кажучы: «Прарачы, хто выцяў Цябе?»
65 І гукалі шмат блявузґанага на Яго.
66 І як настаў дзень, зьберліся старцы люду, найвышшыя сьвятары а кніжнікі і ўвялі Яго ў сынэдрыён свой, кажучы:
67 «Ці Ты Хрыстос? скажы нам». Ён жа сказаў ім: «Калі скажу вам, вы ані не паверыце;
68 І калі папытаюся ў вас, вы ані не адкажыце Імне і не адпусьціце Мяне.
69 Адгэтуль Сын Людзкі будзе сядзець па правіцы моцы Божае».
70 І ўсі сказалі: «Дык Ты Сын Божы?» І Ён сказаў ім: «Вы кажаце, што Я».
71 І сказалі: «Нашто нам надабе балей сьветак? бо мы самы чулі з вуснаў Ягоных».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце: Ctrl + Enter


Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:

  1. Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
  2. Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
  3. Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
  4. Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.

Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.

Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:

Евангеля подле сьвятога Лукі, 22 раздзел. Пераклад Яна Станкевіча.

Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.

ПОДДЕРЖИТЕ НАС

Лукі 22 раздзел в переводах:
Лукі 22 раздзел, комментарии:
  1. Новой Женевской Библии
  2. Толкование Мэтью Генри
  3. Комментарии МакДональда
  4. Толковая Библия Лопухина
  5. Комментарии Баркли
  6. Комментарии Джона Райла
  7. Толкования Августина
  8. Толкование Феофилакта Болгарского
  9. Новый Библейский Комментарий
  10. Лингвистический. Роджерс
  11. Комментарии Давида Стерна
  12. Библия говорит сегодня
  13. Комментарии Скоуфилда


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.