2 Летапісаў 1 глава

Другая кніга Летапісаў
Пераклад Антонія Бокуна → Пераклад Яна Станкевіча

І ўмацаваўся Салямон, сын Давіда, на валадарстве сваім; і ГОСПАД, Бог ягоны [быў] з ім, і ўзьвялічыў яго высока.

І ўмацаваўся Салямон Давідзёнак на каралеўстве сваім; і СПАДАР, Бог ягоны, быў ізь ім, і надта яго ўзьвялічыў.

І сказаў Салямон усяму Ізраілю, начальнікам тысячаў і сотняў, і судзьдзям, і ўсім начальнікам у-ва ўсім Ізраілі, галовам [дамоў] бацькоў.

І казаў Салямон усяму Ізраелю: вайводцам тысячаў а сотняў, і судзьдзям, і кажнаму начэльніку ў вусім Ізраелю, галавам айцоў.

І пайшлі Салямон і ўся царква з ім на ўзвышша, якое ў Гібэоне, бо там быў Божы Намёт Спатканьня, які паставіў Майсей, слуга ГОСПАДА, у пустыні.

І прышлі Салямон а ўся грамада зь ім на ўзвышша, каторае ў Ґівеоне, бо там быў будан урочыстага збору СПАДАРОВАГА, каторы пастанавіў Масей, слуга СПАДАРОЎ, на пустыні.

Каўчэг Божы перанёс Давід з Кірыят-Ярыму на [месца], якое Давід падрыхтаваў для яго, бо ён паставіў для яго намёт у Ерусаліме.

Але скрыню Божую ўзьнёс Давід із Кіраф-Еарыму на месца, каторае Давід прыгатаваў ёй, бо ён быў разапнуўшы ёй будан у Ерузаліме.

А ахвярнік, які зрабіў Бэцалеэль, сын Урыі, сына Хура, застаўся там перад Сялібай ГОСПАДА; і шукалі яго Салямон і царква.

А мядзяны аброчнік, што зрабіў Весалэль, сын Ура Гуранка, быў там перад вітальняю СПАДАРОВАЮ; і зварачаліся да яго Салямон а грамада.

І ўзыйшоў Салямон перад аблічча ГОСПАДА туды да ахвярніка мядзянага, які ў Намёце Спатканьня, і ахвяраваў на ім тысячу цэласпаленьняў.

І ўзышоў Салямон там да мядзянага аброчніка СПАДАРОВАГА, наторы ў будане ўрочыстага збору, і аброк на ім тысяча ўсепаленьняў.

У тую ноч зьявіўся Бог Салямону і сказаў яму: «Прасі, што Мне даць табе».

Тае ночы зьявіўся Бог Салямону і сказаў яму: «Прасі, што Імне даць табе».

І сказаў Салямон Богу: «Ты зрабіў Давіду, бацьку майму, вялікую ласку і паставіў мяне валадарыць замест яго.

І сказаў Салямон Богу: «Ты ўчыніў Давіду, айцу майму, вялікую ласку і ўстанавіў мяне караляваць замест яго.

Цяпер, ГОСПАДЗЕ Божа, няхай зьдзейсьніцца слова Тваё Давіду, бацьку майму, бо Ты паставіў мяне валадарыць над народам вялікім, як пыл зямлі.

Цяпер, СПАДАРУ Божа, хай здойсьніцца слова Твае Давіду, айцу майму, бо Ты ўстанавіў мяне за караля над людам вялікім, як пыл зямлі:

Дай мне цяпер мудрасьць і веданьне, каб я мог выходзіць і ўваходзіць перад народам гэтым, бо хто можа судзіць гэты народ Твой такі вялікі?»

Дай імне цяпер мудрасьць а веданьне, каб я мог выходзіць і ўходзіць перад людам гэтым, бо хто можа судзіць гэты люд Твой такі вялікі?»

І сказаў Бог Салямону: «За тое, што было гэта ў сэрцы тваім, і ты не прасіў багацьця, маёмасьці, славы ці душы ворагаў тваіх, таксама не прасіў доўгіх дзён, але прасіў для сябе мудрасьці і веданьня, каб ты мог судзіць народ Мой, над якім Я паставіў цябе валадарыць,

І сказаў Бог Салямону: «За тое, што было гэта ў сэрцу тваім, і ты не прасіў багацьця, меньня ані сьці, ані душы непрыяцеляў сваіх, ані прасіў даўгога жыцьця, але прасіў мудрасьці а веданьня самому сабе, каб ты мог судзіць люд Мой, над каторым Я ўстанавіў цябе за караля:

мудрасьць і веданьне дадзены табе, а багацьці, маёмасьць і славу Я дам табе, якіх ніводзін з валадароў ня меў перад табою і ня будзе мець ніякі пасьля цябе».

Мудрасьць а веданьне даны табе, а багацьці а меньне а чэсьць Я дам табе такія, якіх ні водзін із каралёў ня меў перад табою і ня будзе мець ніякі просьле цябе».

І вярнуўся Салямон з узвышша, якое ў Гібэоне, у Ерусалім ад аблічча Намёту Спатканьня, і валадарыў у Ізраілі.

І зьвярнуўся Салямон з узвышша, каторае ў Ґівеоне, да Ерузаліму, да будану збору, і гаспадарстваваў у Ізраелю.

І сабраў Салямон калясьніцы і вершнікаў, і было ў яго тысяча чатырыста калясьніцаў і дваццаць тысячаў вершнікаў, якіх ён разьмясьціў у гарадах калясьнічных і пры валадары ў Ерусаліме.

І назьбіраў Салямон цялежак і коньнікаў: і меў ён тысяча чатырыста цялежак і двананцаць тысячаў коньнікаў, каторых ён разьмясьціў па цялежкавых местах і пры каралю ў Ерузаліме.

І сабраў валадар срэбра і золата ў Ерусаліме, як камянёў, а кедраў так шмат, як сікамораў, якія ў Шэфэлі.

І даў кароль срэбра а золата ў Ерузаліме, як каменьня, а кедраў, подле множасьці, як сыкамораў, што ў даліне.

І прыводзілі для Салямона коней з Эгіпту і з Куэ, бо купцы валадарскія куплялі паводле цаны [іхняй] у Куэ.

І прыводзілі Салямону коні зь Ягіпту а з Куе, купцы каралеўскія з Куе куплялі подле цаны.

І яны зыходзілі і прывозілі з Эгіпту калясьніцы за шэсьцьсот сыкляў срэбра і каня за сто пяцьдзясят [сыкляў]. І гэтак праз рукі іхнія прывозілі іх для ўсіх валадароў Хетаў і валадароў Араму.

І яны зыходзілі й прывозілі зь Ягіпту цялежкі за шасьцьсот сыкляў срэбра і каня за сто пяцьдзясят. І гэтак перазь іх рукі былі вывожаны ўсім каралём Гэціцкім і каралём Арамскім.

« 29 глава 2 глава »