Філімону 1 глава

Пасланьне да Філімона Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Пераклад Яна Станкевіча

Павал, вязень Ісуса Хрыста, і Цімафей, брат, — Філімону, улюбёнаму і супрацоўніку нашаму,

Паўла, вязень Хрыста Ісуса, а Цімох брат, Хілімону любоваму й супрацаўню нашаму

і ўлюбёнай Апфіі, і Архіпу, таварышу нашаму ў барацьбе, і хатняй царкве тваёй:

А сястры Апфе а Архіпу, сябру-жаўнеру нашаму, а царкве, што ў доме ягоным:

ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Ласка вам а супакой ад Бога, Айца нашага, а Спадара Ісуса Хыста.

Дзякую Богу майму, заўсёды ўзгадваючы пра цябе ў малітвах маіх,

Дзякую Богу свайму, заўсёды мянуючы цябе ў малітвах сваіх,

чуючы пра любоў тваю і веру, якую маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх сьвятых,

Чуючы празь міласьць а веру тваю, каторую маеш да Спадара Ісуса і да ўсіх сьвятых,

каб супольнасьць веры тваёй была дзейснай у пазнаньні ўсякага дабра, якое ў вас у Хрысьце Ісусе.

Каб учасьце твае ў веры папрыяла ў супоўным пазнаньню кажнага добрага, каторае ёсьць у нас узглядам Хрыста.

Бо вялікую маем ласку і пацяшэньне ў любові тваёй, бо праз цябе, браце, супачылі ўнутранасьці сьвятых.

Бо мы маем вялікую радасьць а пацеху зь міласьці твае, бо табою, браце, пасілена сэрца сьвятых.

Дзеля гэтага, маючы вялікую ў Хрысьце адвагу загадваць табе, што прыстойна [рабіць],

Затым, маючы вялікую ў Хрысту адвагу расказаваць табе, што належыцца,

лепш праз любоў прашу я, ня хто іншы, як Павал, староста, а цяпер і вязень Ісуса Хрыста.

Зь міласьці я валей дужа прашу, будучы такі, як Паўла, стары, а цяпер і вязень Ісуса Хрыста;

Прашу цябе адносна дзіцяці майго Анісіма, якога я нарадзіў у путах маіх,

Дужа прашу цябе за дзяцё мае Анісіма, каторага я радзіў у зялезах сваіх.

што быў некалі некарысны для цябе, а цяпер патрэбны табе і мне.

(Ён быў калісь бескарысны табе, але цяпер карысны табе й імне),

Яго я паслаў, а ты яго, як мае ўнутранасьці, прыймі.

Каторага я паслаў назад да цябе, ты ж прыймі яго, як мае сэрца.

Хацеў я яго пры сабе трымаць, каб ён замест цябе паслужыў мне ў путах за Эвангельле,

Я зычыў дзяржаць яго пры сабе, каб ён мог замест цябе паслужыць імне ў зялезах дзеля Дабравесьці;

але без твае згоды нічога не хацеў зрабіць, каб дабро тваё не з прынукі было, а з добрае волі.

Але бяз згоды твае нічога не хацеў рабіць, каб добры ўчынак твой быў ня высілены, а самахво-тны.

Бо можа ён дзеля таго на гадзіну адыйшоў, каб ты атрымаў яго назаўсёды,

Бо можа дзеля тога ён адхінуўся на час, каб ты меў яго супоўна на векі,

ужо не як слугу, але вышэй за слугу, як брата ўлюбёнага, асабліва для мяне, а тым больш для цябе — і паводле цела, і ў Госпадзе.

Ужо не як нявольніка, але вышэй за нявольніка, любовага брата, асабліва імне, і пагатове табе, і подле цела, і ў Спадару.

Дык калі маеш мяне за супольніка, прыймі яго, як мяне.

Дык, калі ты маеш мяне за сябру, прыймі яго, як мяне.

А калі ён чым скрыўдзіў цябе або вінен, лічы гэтае на мне.

Але калі ён цябе ўкрыўдзіў у чым або што вінен, лічы гэта зь мяне.

Я, Павал, напісаў маёю рукою: «Я аддам»; каб не казаць табе, што ты і самім сабою мне вінны.

Я, Паўла, напісаў собскаю рукою сваёй: я заплачу; не кажу табе, што ты запраўды сябе самога імне вінен.

Гэтак, браце, дай мне скарыстацца ад цябе ў Госпадзе; супакой унутранасьці мае ў Госпадзе.

Але, браце, я хацеў бы мець карысьць ізь цябе ў Спадару, пасілі сэрца мае ў Хрысту.

Перакананы ў паслухмянасьці тваёй, я напісаў да цябе, ведаючы, што ты зробіш і больш, чым кажу.

Будучы пэўны паслухменства твайго, я напісаў табе, ведаючы, што ты зробіш і болей, чымся я кажу.

А таксама падрыхтуй для мяне гасподу, бо спадзяюся, што праз малітвы вашыя буду вам падараваны.

Але заразом прыгатуй імне гасподу, бо я спадзяюся, што пераз малітвы вашы буду вам даны.

Вітае цябе Эпафрас, вязень разам са мною ў Хрысьце Ісусе,

Здаровае цябе Епафра, сувязень мой у Хрысту Ісусу,

Марк, Арыстарх, Дэмас, Лука, супрацоўнікі мае.

Марка, Арыстарх, Дзімас, Лука, супрацаўні мае.

Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым. Амэн.

Ласка Спадара нашага Ісуса Хрыста будзь із духам тваім.

« 3 глава 1 глава »